UIT DE SCHRIFT

Het waaracMige licht. Het waarachtige licht, hetwelk ieder tnensoh verlicht, komende in de wereld. Joh, 1:9. (Vertaling Dr C, Bouma, )

Op velerlei wijze wordt in de Heilige Schrift gesproken van de heerlijkheid van onzen Heere Jezus Christus; hier wordt onze Heere Jezus Christus geprezen als het waarachtige licht.

Vooreerst dus als licht, en de apostel wil daai^ mede zeggen, dat de Heere Jezus degene is, die vroolijkheid, blijdschap geeft, die heil verschaft.

Wat de psalmist roemt in God (Ps, 27), dat Hij zijn licht is en zijn heil, dat zegt de apostel van onzen Heere Jezus: Hij is het licht, dat viroolijkheid en blijdschap schenkt.

En Hij is het waarachtige licht, In de dagen, dat de apostel zijn evangelie schreef, waren er velen, die meenden, dat Johannes de Dooper door God igezonden was als het Licht, en dat de Heere Jezus den Dooper verdreven had uit zijn rechtmatige plaats: neen, zegt de apostel, de Heere Jezus is het waarachtige licht.

Tegenover de maan heeft de zon het waarachtige hcht; de maan is er, omdat de zon er is, de maan ontleent zijn licht aan de zon. Welnu, zoo roept de apostel zijn lezers toe, Johannes de Dooper is er slechts, omdat de Heere Jezus er is, hij ontleent zijn licht, dat groot is, aan het waarachtige licht, den Heere Jezus,

Wij behoeven niet meer te kiezen tusschen den Dooper en Clmstus, Maar daarom^ ons wordt niet minder ander licht aangeboden en aangeprezen boven het waarachtige Ucht, Alleen Hem zullen we aannemen; Hij alleen geeft heil, vroolijkheid, Hij alleen is het licht door de vergeving der zonden, de gave des Geestes, het recht op bet eeuwige leven, Zijn kracht om den Satan en de zonde te overwinnen.

En, zegt de apostel, dat licht was komende in de wereld. Door deze woorden worden we ver­ plaatst m den tijd, toen Johannes de Dooper predikte in de woestijn. Toen was het licht i-'eeds gekomen. Toen was Se Heere Jezus !reeds nabij de dertig jaar,

; Het Licht was er dus al, en toch, bet was komende, We moeten het vergelijken met den opgang van de zon. Dat opkomen is pas beëindigd, als de zon weer gaat neerdalen.

Zoo was ook dat Licht reeds aan de kimmen, toen de Dooper sprak van het waarachtige licht, maar de zon des heils was nog niet tot haar hoogtepunt geklommen; daarom was het Licht nog steeds komende, maar het was dr dan toch.

Ja, het was er dan toch. Eeuwen geleden was het al beloofd, het was al toegezegd aan Adam, Abraham had er al op gehoopt, David had het verwacht, maar het kwam maar niet., , velen van Gods volk hadden den moed al opgegeven, waren de verwachting der vaderen vergeten of hadden haar mismaakt, en toch kwam het, Johannes ziet het Licht aan de Idmme staan.

Nog noemt de Heilige Schrift Christus, Die ge- 'komen is, den Komende. Hij komt in volle majesteit en met volheid van genade, zooals Hij eenmaal gekomen is. Velen zijn Hem vergeten, maar God is Zijn belofte niet vergeten. Hij zal komen, en de tijd is nog maar kort. De einden der aarde zijn reeds op ons gevallen. Dat we Hem dan toch verbeiden, die zekerlijk en snellijk komt.

En Hij is het Licht, dat verlicht een iegelijk mensch. Hij is het, die aan een ieder mensch zaligheid, heil, blijdschap geeft.

Hoe nu? Worden dan alle menschen zalig, gelijk zij door Adam verdoemd zijn geworden?

Neen, zeggen de andere Schriften en zegt dies ook deze Schrift het. Johannes bedoelt: er is bij Hem geen aanneming des persoons. Hij verlicht Joden en Heidenen, rijken en armen, slaven en vrijen, Farizeërs en schare, die de wet niet kent, „geestelijke, ziele- en vleeschelijke" menschen.

Ze mogen allen komen tot Hem. Hij spreekt de armen in Zijn kerk zalig, maar ook Jozef van Arimathea is Zijn discipel, het is aan de kindei"kens geopenbaard, maar ook Paulus, Apollos en de schrijver van den brief aan de Hebreen worden door Hem verlicht. Een schare van priesters wordt aan het geloof gehoorzaam, en ook Samaritanen vinden den weg tot Hem. Hij verlicht een iegelijk mensch.

Hij verlicht ieder mensch. Gode zij dank, er mag veel verschil onder de menschenldnderen zijn, in de uitreiking van de gaven en schatten van Christus is bij God geen aanneming des persoons. Gezegend' zij de kerk, waarin ze allen vergaderd worden, zonder eenig ondersclieid, waarin ze allen komen tot één Doop en kris-kras door elkander zitten aan één avondmaalstafel: 'rijken, armen, geleerden, dommen, ingeleiden, wéinig-verzekerden, Joden, Ariërs, ouden, jongen, verlicht wordende door dien Eenen, die hun vroolijkheid, blijdschap, vreugde geeft.

Hallelujah, mijn ziel maakt groot den Heer, Die hen allen wil aannemen en ook mij wil aannemen. En laat ik nu niet denken, dat het is om mijnentwil, om een van mijn voortreffelijkheden, om mijn ai-moe, of om mijn „kind" zijn, of mijn „geestelijk" zijn of om mijn kennis van het Woord, of wat ook maar — Hij verUcht een iegelijk mensch. Geen aanneming des persoons,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen