UIT DE SCHRIFT

AARDE-CONSISTORIE EèNT HEMEL-CONSISTORIE.

(ADVENT IN 1945).

Het derde hoofdstuk van Zacharia laat ons zien, hoe rijk het consistorie, de kerkelijke Raad, toch wel is, die daar optreedt na de ballingschap in het gelouterde Israël. De tempel is weer in aanbouw, en de restauratie nadert in dezen haar voltooiing. De hoogepriester Jozua ontvangt door genade weder de priesterlijke volmacht uit de hand des Heeren. En al deze" verbondsweldaden — want wat zijn ze ter wereld anders? •— teekent de profeet Zacharia in een visioen. God zelf laat ze in dat visioen hem zien. Hij „toont" in zulk een gezicht zijn profeet den hoogepriester Jozua. De ziener aanschouwt hem, tredend voor den troon Gods met vuile, bezoedelde kleederen. Dat is wat; een priester, die niet , , kosjer", niet , .zuiver" gekleed is, en die in zulk een deplorabeien toestand dan nog wel treden moet voor den troon van zijn Zender. Hij wordt het hemel-consistorie binnengeleid als beschuldigde; en Satan zelf treedt op als openbaar aanklager tegen hem. Daar staat hij, schamel- en bioot, beschaamd en onteerd. Want zóó is hij in zichzeli. Arm en naakt. Hij draagt vuile kleeren: ze zijn een symbool van de schuld van heel het Kerk-volk., en ook Van heel den clerus, den priesterstand.

Maar in datzelfde visioen aanschouwt de ziener nu het wonder der rechtvaardigmaking om niet. In den Raad van engelen en aartsengelen, vereend met den HEERE der heirscharen, in het hemel-consistorie dus, ontvangt de hoogepriester witte kleeren. Want zijn advocaat was, eer Hij geroepen was, present om vóór den aangeklaagde om niet te pleiten. Het is DE Engel ües Heeren: Gods eigen Zoon, de Middelaar van het verbond. Kosjere kleeren krijgt nu de priester: de hemel spreekt hem vrij. Wie vuile kleeren draagt, als priester, die heeft geen toegang tot den beneden-tempel, hij kan geen recht van passage krijgen, geen rechtvan-verkeer, onder het tempeivolk-van-beneden. Hoe veel te mm kon zóó iemand recht-vanpassage krijgen m den tempel-van-hierboven, m het hemeiconsistorie? , Maar zie, nu zijn gewaad weer rem en kosjer is, nu kan hij beneden weer zijn dienst verrichten; hij krijgt zijn permit voor den tempel-hier-beneden.

Maar krijgt hij ook een permit voor den temel-van-hierboven? Dddr hangt tenslotte alles van af voor een kerk-dienaar. , , Wat gij OP ARDE binden zult in 't consistorie-van-beneden, dat zal IN DEN HEMEL zijn gebonden, in het consistorie-van-hierboven. Waar het verkeer met het hemeiconsistorie haar niet is toegelaten, daar houdt de kerk op kerk te zijn. Dan wordt ze karikatuur van kerk. Ze , , bindt" dan wel op aarde, maar zonder dat God in Zijn doorlucht hemel-consistorie tevens bindt. O priester, krijgt ge nu met uw kosjere kleeren ook toegang tot den Hemel-Raad? Is uw kosjer klééd een expressie van uw kosjer hart? Is het zegel en teeken van de bel'often Gods zóó, dat gij die hebt aanvaard met een naar den hemel toegerichten geest? Een van boven gerichten geest?

Op die alles beslissende vraag geeft de Heere in het zelfde visioen nu een duidelijk antwoord. Zeker, óók in 't hemel-consistorie kan de priester vrijen toegang krijgen. Hij heeft ook daar zijn recht-van-passage. Ik zal u wandelingen geven, zegt de HEERE, , , onder degenen die hier staan". Hier, waar is dat? In den hemel.

Want daar is in het visioen de priester binnengeleid. Satan is er óók binnengeleid, om zijn acte-van-beschuldiging te lezen; hier is een zitting van den hemel-raad, als in 't boek Job ons wordt geteekend, of ook in 't visioen van dien waren profeet, die eens voor Achabs stoel te twisten had tegen heel een koor van valsche profeten. Maar in dien hemel-raad staan ook de engelen. Derhalve zijn de engelen Gods bedoeld met hen, , , dje hier staan". Onder die engelen, die leden van het hemel-consistorie, mag Jozua nu vrij verkeeren. Hij mag er in en uit gaan. Bindt> hij beneden, men bindt óók boven. De sleutelmacht hier in Jeruzalem door hem geoefend, zal correspondeeren met de sleutelmacht-bediening in Gods eigen hemel-consistorie. Dat beteekent dus, dat deze hoogepriester ambtshalve toegang weer verkrijgt tot God en tot Zijn troon. Hij heeft toegang met vrijmoedigheid-in-'t-spreken. Toegang, als hij bidt voor de schapen van de kudde. Toegang, óók als hij bokken wil verbannen zien en afgescheiden van de schapen. Welk een rijke bondsbelofte!

Maar — in alle verbonden zijn twee deelen begrepen. Een belofte. Maar ook een eisch. Ons vers „bevat eene belofte, verbonden aan eene conditie" (Dr J. Ridderbos). Welke conditie?

Deze: dat die hoogepriester wandelt in de wegen van zijn God en Heere; dat hij persoonlijk voor zichzelf, en ook ambtelijk voor en met zijn volk en mede.-consistorieleden, zich gedraagt naar het aan hem daartoe verstrekt mandaat. En tevens deze, dat hij, wederom in beide relaties, de hem gestelde verordeningen nakomt, zijn ambtsplicht trouw vervult, en dit van harte doet. De binder moet gebonden zijn, vóór en in zijn ambtelijke daad-van-binding.

Als die conditie wordt vervuld, en als dus het aarde-consistorie hier beneden stipt zich houdt aan Gods kerken-ordeningen, dan ontvangt het consistorie-van-beneden in heel zijn tempelwacht en tempel-dienst en tempel-zuivering toegang tot den troon, tot 't consistorievan-hierboven.

Indien echter die conditie niet wordt nageleefd, en dus de handelingen van het aardeconsistorie bewezen worden te strijden tegen de Schrift (de beschrijving van de wegen des Heeren) en tegen de kerken-ordening (de Schrift-conforme omschrijving van den ambtsplicht), dan zal tusschen aarde-consistorie en hemel-consistorie de breuk opnieuw geslagen zijn. Dan zal Jozua beneden wel „binden", maar hierboven wordt daj niet gebonden. En zijn gebeden zullen alsdan ijdel zijn. De Heilige Geest zal dan niet als Repraesentant van 't Hemel-consistorie de voorzitter zijn in de zittingen van 't aarde-consistorie.

Wie is tot deze dingen bekwaam? Niemand. Ook niet deze Jozua.

Maar daarom is het zijn vertroosting, en ook ie van ons allen, dat DE Engel des Heeren, de euwige Zoon van God, hier zelf is aangetreen als de Advocaat, de Pleitbezorger, de Goël an den hoogepriester Jozua. Die Zoon van od komt eenmaal in het vleesch. Hij zal dan elf ook Jozua weer heeten, Jezus van Nazaeth. En als zoodanig zal Hij de cbnditie-vanaareven heel en al vervullen. Zonder eenig gebrek. Uit den beteren Jozua, den Pleiter en Verzoener, en den Middelaar, die thans in 't Hemeiconsistorie toegelaten is nadat Hij op den éénen heilsdag (van vs 9) de schuld van kerk en clerus heelemaal heeft wèg-gedaan, ontvangt de mindere Jozua genade voor genade. De Meerdere Jozua, de hoogste Priester, is naar recht Gods troonzaal binnengetreden.

Maar o, indien ze.'fs een belofte, afgelegd vóór 't hemel-koor in de directe aanspraak van een profetisch visioen, niet anders dan belofte-met-conditie wezen wil, och arme, hoe zou 't dan anders kunnen zijn met die beloften, die wij heden krijgen in het bonds-woord en in 't bondsteeken, het sacrament, van 't huidig aarde-consistorie?

Indien de Heere dezen Jozua met zijn genooen tot geloof en tot bekeering heeft gewekt, zélfs hèm, door alzóó tot hem te spreken, zou Hij 't niet veel meer ons zóó doen, ons gauwgerusten? Indien aan 't overblijfsel-na-de-ballingschap Gods woord-van-wet aldus, dat is, MET deze conditie, in het hart geschreven wordt (naar Jeremia 31), zou het dan met veel meer ons, in 't Niéuw Verbond, alzóó vergaan? e in het hart geschreven onderwijzing („wet") s: een belofte-met-conditie.

Geloof het vrij, — door de , , spanning" van deze belofte-met-conditie voedt God nog steeds de kerk op. De kerk en haar consistorie, haar kerkeraad, haar classis, haar synode. Ook deze heeft te leven-in-'t-geloof, dat is, ze heeft in ELK VAN HAAR BESLUITEN een GELOOFS- ACTE te voltrekken; ze heeft bewust al het beslotene te , , NEMEN uit" de volheid van den meerderen Jozua. Ze moet daarin niet minder dan genddeschatten van het Evangelie juichend durven groeten. Ze moet daar luid-op voor te danken weten. Ze moet voor Gabriel en Michael durven betuigen: onze binding, onze schorsing, onze afzetting, heah, die hebt gij meê-verricht, we zullen 't roepen van de daken; en wee hem, die die groote hemel-daden camoufleert. Hij werpt een deksel mede over u, gij engelen van God.

Waar 't zoo NIET is, daar is de kerk veroordeeld. Ze krijgt haar vuile kleeren dan weer aan. Direct. En ieder, die haar bindingen en schorsingen niet ernstig neemt, trekt zelf haar 't vuile kleed weer aan. Als zij ze zélf niet ernstig neemt, trekt zij ZICHZELF de vuile kleeren aan.

Die zelf-bevlekking is de zonde van een kerk, die haar besluiten niet publiek herroept en toch ook niet ze waagt te roemen als genadewonderen van 't hemel-consistorie door het medium van 't aarde-consistorie. En wie in

zoo'n kerk blijft, nadat zij alles heeft gehandhaafd, terwijl hij zelf gelooft, dat de Hemel- Raad NIET bond, toen haar aarde-raad zulks WEL deed, die kan zijn mooiste Zondagsch kleed zich assumeeren als hij naar „de" kerk gaat, hij heeft toch niettemin „zijn" kerk zóó diep beléédigd, als geen één van de „bezwaarden", of van de , , vrijgemaakten" haar gestriemd heeft. Hij neemt haar niet meer ernstig. Hij verwart haar naar de mode-snit geknipte Meeren met de witte kleederen van Jozua. En hij weet niet, dat hij, juist tiij, haar vuile kleederen haar weer aantrok, en zelf in vuile kleeren staat in 't kerk-gewemel.

Want vuile kleeren zijn hier AMBTS-kleedij.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen