PERSSCHOW

Staatsabsolutisme.

Prof. Severijn schrijft in „De Waarheidsvriend":

Onder dezen titel schrijft ds Buskes, een van de predikanten, die naar de Partij van den Arbeid overgingen, in Het Vrije 'Volk (voortzetting van Het Volk), - Democra-, tisch-socialistisch Dagblad, van 15 April 1946. Daarbij JJJShaalt hij een en ander aan uit de bestrijding • van deze ''''' Partij, o.a. ook ons artikel: Kan een Christen lid van de Partij van den Arbeid zijn?

Wij hebben daarin o.m. beweerd, dat de politiek van de Partij van den Arbeid moet uitloopen op staatsabsolutisme. Dat een Christen zijn levensovertuiging niet op nonactref kan zetten, om het politieke inzicht van de Partij van den Arbeid te volgen. Dat uit niets is gebleken, dat de Partij van den Arbeid tot een Christelijke levensorde is bekeerd.

Daarentegen merkt ds B. op, dat de Partij van den Arbeid alle staatsabsolutisme verwerpt. Men kan dit moeilijk ernstig nemen. Als socialisme afziet van socializeering, is het geen socialisme meer. Socializeering der productiemiddelen is een kenmerkend streven van het socialisme. Hoe wil men nu, dat socializeering niet tot staatsabsolutisme zou leiden? Het is heusch te na'ief om dat te gelooven.

Hoe zou men afzien van socialiseering?

Verwarring.'

Ds P. Keizer schrijft in Gron. Kb.:

In 1944 verscheen een kleine brochure onder bovenstaande titel. De ondertitel luidde: „Pleidooi voor den arbeid der Generale Synode". Schrijver Ds J. Dijk, toentertijd predikant te 'Winsum. Maar op de laatste bladzijde leest u: „Ondergeteekenden verklaren met bovenstaande in te stemmen en bevelen de lezing er van van harte aan" en dan volgen o.a. K. M. R. van der Beek. Doezem, thans Zuidhorn, H. van de Elskamp, Hilversum, J. R. Hommes, Winschoten, H. S. de Jong, Boerakker, L. ten Kate, Stedum, L. Praamsma, Nieuwolda, thans Stadskanaal, J. P. Prins, Sauwerd, J. v. d. Staal, Gorredijk, thans Leens, J. Visscher, Spijk, H. Volten, Haren, V thans Enschede en daaronder staat ook Dr P. Prins, Dordrecht, thans Groningen. Dr Prins verklaart dus in 1944 in te stemmen met: „Wij zijn overtuigd op het standpunt der Synode te staan als we het volgende leeren de doop, aan de kinderen bediend (is) verzegeling van geschonken genade" bl. 2, 4. En op bl. 5: „Wij tnoeten aanvaarden dat de doop is verzegeling van geschonken genade". En dat is de „leer der kerk" bl. 9.

Dat 'was in 1944. En thans is het 1946.

Dr Prins schrijft: „Velen uwer zijn nu van ons gescheiden, omdat zij niet accoord konden gaan met: de kinderen te houden voor wedergeboren. Die leer, meenden zij, werd aan de kerken opgelegd". Dr Prins onderstreept zelf: meenden zij! Alsof het niet zoo was I

Maar Prof. Schilder is er toch maar om afgezet, omdat hij o.a. niet kon beloven niets te zullen leeren wat niet volkomen overeenstemming was met deze leer der kerk.

Hoe noemt ge mi zoo iets. Thans doet men alle moeite om die leer van de „geschonken genade bij de doop" weg te werken. Want als het waar was, wat Dr Prins in 1944 voor de leer der kerk uitgaf en aanbeval (en heeft hij he't ooit weer teruggenomen onder schuldbelijdenis? )

dan is dat de leer van de tweeërlei doop, want als er niets geschonken is aan een niet-uitverkoren kind is zulk een doop een schijndoop. Dr A. Kuyper sprak dan ook eerlijk en rondweg van „schijndoop" in „Voor een distel een mirt" 1891 bl. 46.

Al - de predikanten hierboven genoemd leeren in den grond der zaak de tweeërlei doop, de schijndoop. Zoo tasten zij de realiteit van de doop aan. Zoo werken ze mede aan de ontkerstening van onze jeugd. Ook Dr Prins Als de doop alleen geschonken genade bezegelt dan is het geen doop waar die inwendige aanwezige genade ontbreekt Dat is schijtidoop. Zoo verliest de doop alle waarde. En dat is erg. Zoo worden de fundamenten losgewrikt, langzaam, maar zeker!

En'nu schrijft Dr Prins: 1905—1942 — Toelichting — Praeadvies zijn „opgeheven". Als dat eenige beteekenis zal hebben en niet maar een praatje is, dan beteekent dat dus dat de , , lecr der kerk" gewijzigd is? En dat het geheele pleidooi van Dr Prins in 1944 vervallen is? Terwijl de Synode zélf zegt dat de „zakelijke inhoud van 1905", gehandhaafd is. Behoorde de doopsleer van Dr Prins en zijn collega's soms niet tot de zakelijke inhoud van 1905, maar tot de bijkomstigheden „waar het (niet) om gaat"?

O, o, en dan lees je in een Amerikaansche Kerkbode precies het omgekeerde als wat Dr Prins ons wil wijsmaken: ', , De besluiten van 1905 en 1942 zijn niet prijs- • gegeven". Rev. H. Keegstra in „De Wachter" 2 April 1946 bl. 222.

Dr V. d. Zanden Schreef in de „Groninger Kerkbode" 6 April 1946 „Wat de zakelijke inhoud van „1905" betreft is er dus niets veranderd, maar-wat de formuleering hiervan betreft, is er wel iets veranderd".

Conclusie; Dr Prins (1944): 't Gaat om de doop als bezegeling van geschonken genade. Dat is de leer der kerk Zóó spreekt God. Dat beamen vele (bovengenoemde) predikanten.

Dr Prins (1946): Er is wat „opgeheven" van deze leer der kerk. Mijn belijdenis is veranderd in 1946.

Dr V. d. Zanden: , , Wel neen". Amerika: „alles blijft gelijk". Synode 1946: , , een beetje andere formuleering". Alsof het ons om een paar woordjes ging!

In korten tijd heeft menigeen al veel beweringen omtrent de beteekenis der synodale handelingen van, ginds in feite teruggenomen, maar de wils acten worden niet veranderd. En dat is de ellMide.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen