UIT AMERIKA, VL

Een groot gemis voor ons gereformeerde volk in Amerika is het ontbreken van een eigen christelijke dagbladpers.

Wie het nieuws wil bijhouden is verplicht de z.g. neutrale bladen in huis te halen. En die bladen vatten hun neutraUteit zoo op, dat ze zonder keur of keus alles geven wat sensatie wekt, interessant lïjkt of naar de meening van de hoofdredactie graag door het publiek gelezen wordt.

Gedegen, objectieve en gefundeerde artikelen treft men hoogst 'zelden aan. Het is een journalistiek van het oppervlakkigste soort en het verdere nieuws is een doorgaande cronique scandaleuse van moorden, rechtbankzittingen, overvallen, inbraken, huwelijksschandalen en zelfmoorden. lederen dag wordt een vracht krantenpapier in huis gegooid waarvan onze Nederlandsche dagblad-uitgevers zouden watertanden. Wat niet gevuld wordt door de redactie, wordt gevuld door de adverteerders, die lederen dag pagina's vol reclame maken.

En de volksmassa slikt het alles zonder dat er eenige goede lectuur tegenover staat.

Nu is het wel zoo, dat in de gereformeerde kringen men tegenover den inhoud van die dagbladpers sceptisch is ingesteld. Men leest de krant omdat er niets anders is en men toch op de hoogte wil blijven van de voornaamste feiten. Maar wanneer men navraag gaat doen omtrent het nationaal-en internationaal gebeuren, de politiek en 't sociale leven, kpmt men toch tot de ontdekking, dat men ondanks zichzelf den invloed van die ; ^ers heeft ondergaan.

Zoo b.v. inzake de Indische kwestie, die op dit oogenblik in Nederland urgent is. Ik heb hier, onder de gereformeerde menschen nog niemand ont-moet, die deze zaak van een principieel antirevolutionnair standpunt beziet of slechts bezien kan. Men slikt eenvoudig wat de amerikaansche pers heeft voorgekauwd: het moet nu eens uit zijn met alle koloniale verhoudingen, ieder volk moet vrij zijn, zijn eigen overheden te kiezen en wanneer Ned. Indië los wil van Nederland dan moet Nederland daar zonder meer in bev/illigen. Dat is wat men er van denkt. En dan gelooft men bovendien nog de sensationeele leugens die de amerikaansche pers verspreid heeft over de slechte behandeling die de Javanen hebben ondergaan onder het nederlandsche bewind. De Amerikaan gelooft eenvoudig, dat de bevolking van Ned. Indië door ons ais slaven werd behandeld en mishandeld. Zelfs een kerkelijk blad schreef onlangs, dat het maar weer een oorzaak voor de ontketening van een nieuxven oorlog zou zijn wanneer Nederland z'n koloniën behield.

Des te opmerkelijker is daarom een stukje, dat ik in een weekblad, dat in Amerika onder de Hollanders nogal gelezen wordt en nog steeds in de nederlandsche taal wordt uitgegeven, ik bedoel in „De Volksvriend", voor eenige weken te lezen kreeg.

Daarin stond te lezen: „In Amerika is veelal critiek uitgeoefend op de nederlan'Bsche behandeling der bevolking van de Oostindies. Men neme echter in aanmerking, dat toen de blanken bezit van dit land (bedoeld wordt Amerika) namen, er alhier vier milüoen Indianen ^aren — nu' maar 500.000 meer. Toen Nederland bezit van de Oostindios nam, waren. er 4 millioen Indiërs, nu zijn er 75 millioen. Zulke feiten kunnen niet best weersproken worden ..”

Het doet je hart goed hier het bloed nog te zien kruipen waar het niet meer gaan kan.

Inderdaad kan Amer-ika, wanneer het gaat over de slechte behandeling van de oorspronkelijke bewoners van een land, beter zwijgen dan spreken. De weinige Roodhuiden, die nog niet uitgestorven zijn, sterven nog van lieverlede weg aan de tering. Ik heb zoo'n Indianen reservatie bezocht in Nieuw-Mexieo. Het land is daar totaal onvruchtbaar en de menschen hebben te leven in hutten, die half in den grond zijn uitgegraven, met een paar geiten en wat verder de schrale jacht hen oplevert. En de geschiedenis van de amerikaansche pioniers is slechts één strijd met deze stakkers, die van plaats tot plaats verdreven en uitgeroeid werden.

Wanneer men hier - den menschen vertelt, hoe wij op Java gewerkt hebben en wat v/ij den Javanen ge-. 'geven hebben aan opvoeding, hygiëne, zelfbestuur, handhaving van adatrecht, zending, medische hulp, scholen voor lager-, middelbaar-en hooger onderwijs,

kijkt men u een beetje achterdochtig aan. De Amerikaan heeft een slecht vermogen om zich in de positie van anderen te kunnen plaatsen. Voor historisch geworden verhoudingen heeft hij in 't geheel geen oog. Men moet de situatie concreet voor hem Stellen om hem eenig begrip bij te brengen van de werkelijke gebeurtenissen.

Ik heb dat gedaan aan de hand van de volgende voorstelling: stel je voor, dat het den Japanners gelukt was tijdelyk Westelijk-Amerika te veroveren en daar de intellectueele Roodhuiden bereid hadden gevonden met hen samen te werken tegen het amerikaansche gouvernement in Washington, hoe zouden jullie daarop gereageerd hebben wanneer je de Jappen weer den Stillen Oceaan had in gedreven? Zou je gezegd hebben: nu moeten die Roodhuiden West-Amerika maar behouden, volgens hgt „zelfbeschikkingsrecht"? Ik vermoed dat er niet veel Roodhuiden in leven gelaten zouden zijn!

beginselen, die in het Indische vraagstuk een woordje meespreken en waarvan Groen van Prinsterer ons de beteekenis heeft laten zien.

Wat moet er van Ned. Indië worden wanneer het werkelijk eens kreeg wat de Amerikaan het toedenkt? Ik denk aan het ontroerend smeekschrift, dat de Hoofden van de Sasaks aan onze Regeering in Den Haag richtten en waarin zij de bescherming inriepen tegen het geweld van den Vorst van Lombok, die hen langzaam uitmoordde, ofschoon zij de oorspronkelijke bezitters van het eiland Lombok geweest waren. Dit was in de negentiger jaren der vorige eeuw. Maar niet alleen om Lombok vochten de inlanders en moordden ze elkander uit. Het was op Atjeh evenzoo, eer het nederlandsche gezag er orde en rust schiep. En nu een gedeelte van Indië nog onder leiding van wat intellectueele heethoofden staat, kerels die door de Jappen aan het roer gezet' zijn, gaat het weer denzelfden weg op.

God heeft onder het Nederlandseh bestuur onzen Archipel rijk gezegend, er welvaart en beschaving gebracht, méér dan op eenig ander koloniaal gebied ter wereld ooit gebracht is. En tenslotte werd het er 'n zendingsveld, waar de Kerk tot openbaring kwam.

Groen van Prinsterer heeft ons geleerd, dat slechts hij antirevolutioimair is, die wil letten op het „daar staat geschreven" en „daar is geschied". In Amerika beseft men dat niet meer, bij gebrek aan principieele voorlichting. Inzake internationaal recht, democratie enz. denkt men even revolutionnair als de rest.

En ik geloof dat de voornaamste schuld hier ligt bij de z.g. neutrale pers, die hoofden en harten vergiftigt.

Het wordt hoog tijd, dat de gereformeerde broeders in Amerika beginnen met een eigen weekblad, dat op breed terrein principieele voorlichting geeft en het Indringend vergif van de amerikaansche dagbladpers, dat dag aan dag in elk gezin wordt binnen gebracht en ongemerkt geslikt wordt, ohschadelijk maakt. De gezamenlijke gereformeerden in Amerika zgn groot genoeg in aantal om een' flink weekblad in stand 'te kunnen houden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen