Indrukken van de Generale Synode

(III)

Radio-perikelen

Uit het rapport der „radio-deputaten" bleek, ^ dat op de vergadering van de gezamenlijke deputaten van de nlet-IKOR-kerken i) ter sprake is geweest de prediking in onze kerken, zulks naar aanleiding van brieven, die waren binnengekomen bij de N.C.R.V. of naar aanleiding van opmerkingen, door enkele deputaten zelf gemaakt over de predikaties, met name van Ds D. van Dijk van Groningen en Ds H. J. Schilder van Utrecht.

Onze deputaten waren van oordeel, dat dergelijke vragen niet thuis hooren op vergaderingen als de bedoelde, daar deze samenkomsten toch uitsluitend de bedoeling hebben de verwerving en de verdeeling van zendtijd voor kerkdiensten te behartigen. Toch hebben zij zich o'/er deze aangelegenheid beraden en het volgende schrijven opgesteld, dat namens hen aan. de andere deputaatschappen is verzonden: , ,

Assen/Zwolle, Januari 1948.

Aan de Weleerw, en Berw. Heeren Deputaten voor Radio-uitzending van kerkdiensten van De Gereformeerde kerken in Nederland, (laatstelijk in Synode bijeen te Zwolle 1946/7);

De Christelijke Gerefoi^nieerde Kerken in Nederland;

De Bond van Vrije Evangelische Gemeenten;

De Unie van Baptisten.

Weleerw. en Eerw. Heeren,

In de door-U en ons 4 December 1947 te Amersfoort gehouden vergadering werd door Ds Jac. van Nes opnieuw ter sprake gebracht de door de goede hulp der N.C.R.V. uitgezonden kerkdienst, waarin voorging Ds D. van Dijk te Groningen. Het bleek daarbij, dat er bij hem en de zijnen ontstemming was over hetgeen in dezen kerkdienst werd verkondigd. Anderen waren met hem van oordeel, dat in de door de radio uitgezonden kerkdiensten geen kerkelijke geschilpunten ter sprake moesten worden gebracht.

In de discussie, die over deze zaken ontstond, stelde Ds Jac. van Nes uitdrukkelijk en met zooveel woorden de vraag, of er tusschen U en ons nog wel verdere samenwerking mogelijk was.

Wij voor ons zelden toe al de ter sprake gebrachte zaken in eigen kring nader te zullen overwegen en U ons oordeel kenbaar te zullen maken.

Gezien den ernst der onderhavige materie, die uit de laatstgenoemde vraag van Ds Jac. van Nes leder aanstonds duidelijk is, scheen het ons goed U ons oordeel over de aanhangige zaken schriftelijk te doen toekomen.

Ter voorkoming van verwarring en misverstand is het wellicht niet overbodig, vooraf een enkele opmerking te maken over de onderlinge verhouding tusschen de in hoofde en in adres dezes genoemde deputaatschappen.

Deze vormen tezamen niet een „tweede I.K.O.R.".

Zij zijn elk voor zich deputaatschappen van geheel zelfstandige kerken of kerkengroepen, die ook ter zake van de uitzending van hun diensten door middel van de radio elk voor zich zelfstandig optreden. Alleen heeft de na-OQrlogsche ontwikkeling van het radio-bestel hen ertoe gebracht gemeenschappelijke belangen gemeenschappelijk te bepleiten. En zoo hebben zij zich nopens de verkrijging en verdeeling van zenduren samen verbonden in een comité, waarin zij een voorzitter en een secretaris aanwezen. Doch hiermee heeft geen der ter verkrijging en verdeeling van zenduren in hun deputaatschappen samenwerkende kerken van haar zelfstandigheid en eigen verantwoordelijkheid ten aanzien van de uitzending van kerkdiensten ook maar iets prijsgegeven. Hiermee heeft niet één ook maar eenlge verantwoordelijkheid aanvaard voor de kerkdienst-uitzending der anderen, en heeft evenmin eenlge kerk aan anderen opzicht gegeven over eigen kerkdienst-uitzendingen.

Intusschen zijn we in het geheel niet onwillig U ons oordeel over de door Ds Jac. van Nes c.s. ter sprake gebrachte aangelegenheden kenbaar te maken. Te^ meer niet, omdat Ds Jac. van Nes in wat passeerde aanleiding nam tot de vraag, of verdere samenwerking wel mogelijk te achten is.

Nu is het, afgedacht van de vraag, of dit overigens aan ons zou stEian, onmogelijk om over de door Ds D. van Dijk gehouden preek in blÈonderheden te treden, omdatons hierover geen concrete klacht bereikte; ook niet van den Heer K. van Dijk, aan wien gevraagd werd ons van de bij hem ingekomen klachten een nadere omschrijving te geven. Doch dit is van geen bezwaar, omdat de in verband met deze preek opgeworpen vragen aanstonds met breedere strekking aan de orde werden gesteld.

Wat nu de uitzending van radio-kerkdiensten betreft, oordeelen wij, dat de uitzending aan een kerkdienst niet het minste verandert. Door die uitzending wordt hij geen dienst voor zieken en geen toespraak voor onkerkelijken. Waarmee niet gezegd - wil zijn, dat met de feitelijke medeaanwezigheid van dezen op geenerlel wijze moet worden gerekend. Maar met kracht handhaven we, dat deze op geen enkele wijze den kerkdienst mogen bepalen. , Zal de uitzending zin hebben, dan moet zij juist doorgeven een kerkdienst zooals die normaal (d.l. naar de vaste voor elke week geldende norm) wordt gehouden.

Voor de zieken, die een radio hebben, is' het dan juist het voorrecht, dat zij getuigen kunnen zijn van hetgeen in de k e r k gebeurt.

En wat de onkerkelijken betreft, voor hen make men toch geen apart evangelie. Zij behooren in de kerk te zijn. En als zij, dit weigerende, thuis eens naar een kerkdienst gaan luisteren, dan ga geen prediker voor eigenwilUge gevoeligheden uit den weg en Is het hun het beste de kerk te hooren gelijk deze immer spreekt.

In geval van een bondsdag of andere vergadering, die wordt uitgezonden door de radio, denkt niemand er aan de vergadering aan te passen aan de mede-luisteraars, maar vindt ieder juist het mooie, dat zij de vergadering kunnen „meemaken". Welnu, zoo behoort het ook bg den kerkdienst, die een vergadering bij uitnemendheid is, de uitzending niets aan haar „gewone" doen te veranderen.

Over de vraag, wat er dan in den kerkdienst moet worden gepredikt, meenen we ons hier van nadere uiteenzetting te moeten onthouden, daar hierover "in den kring der deputaatschappen uiteraard geen eenstemmigheid is.

Daarom zal het niet te ontkomen zijn, dat in de uitgezonden kerkdiensten verschillend wordt gesproken. Ja, dat tn de diensten van de eene kerk, leeringen van een andere weersproken worden. Wij zullen het er over eens zijn, dat hierbij wijsheid en voorzichtigheid moet worden getoond. Wie een ander, al of niet voor de radio, weerspreekt, doe dit nimmer dan uit een heilig moeten. Alle persoonlijke en verkeerde geprikkeldheid moet hierbij verre zgn.

Maar dan zullen we elkander moeten - willen aanhooren. Wij voor ons hoofen, ook In de kerkdiensten, die uitgezonden worden, wel eens een en ander, dat naar onze vaste overtuiging niet naar' de Schrift is en niet overeenkomstig de oude in deze landen aangenomen belijdenisschriften, en dat de noodige en voortgaande reformatie

der kerk belemmert of zelfs tegenstELat. Dit verschillend spreken Is bij den droeven toestand, waarin het kerkvolk zich thans bevindt, niet te ontgaan. Tenzij men in door de radio uitgezonden diensten ontrouw wilde worden aan wat In nlet-uitgezonden diensten ten aanhoore van God en Zijn heilige engelen als waarheid wordt bezworen. Doch wie iets verstaat van den ontzaggelijken ernst der bewering, dat men in de uitgezonden vergadering als de Kerk des Heeren te dier plaatse samenkwam, die wil toestemmen, dat men'terwlUe van toevallige en onbekende mede-luisteraars in niets mag afdoen van wat men In niet-ultgezonden diensten voor God en Zijn heilige engelen als waarheid belijdt en als Gods boodschap in onzen tijd verkondigt. , >

Hierin zullen we — gelijk gezegd — elkander moeten willen aanhooren.

Want wie dit niet vsrtl en liever een soort „eenhêidsevangelie" In alle kerkdiensten hoort, die kan (andere,

hoewel hier niet genoemde, gewichtiger, bezwaren tegen 2ulk een „evangelie" daargelaten) een breede en vreedzame opvatting meenen te zijn toegedaan, In feite verhindert juist hij anderen het Woord Gods naar him coniSCientie te verkondigen.

Wat nu betreft de samenwerking ter zake van verkrijging en verdeeling van zenduren, oordeelen wij, dat er bij . de Hierboven voorgedragen opvatting omtrent de verantwoordeüikheid voor uitzending van kerkdiensten voor niemand een overwegend bezwaar behoeft te zijn deze voort te zetten, en zullen wij onzerzijds d^e gaarne continueeren. Daarbij is het onze bede, dat ook door de ongebonden, dat is enkel aan Zijn Woord gebonden prediking, voor de radio, dit Woord Gods zulke macht nemeover ons allen, dat 's Heeren kerk ook daardoor vergaderd worde in Eenigheid des waren geloofs.

Namens Deputaten voornoemd,

J. VAN BRUGGEN, praeses.

D. VREUGDENHIL, scriba.

Dat is goede en duidelijke taal. Ze blijkt ook geholpen te hebben. '

K. S.

1) I.K.O.R. = Inter Kerkelijk Overleg Radio (preeken uitzenden, die niet door de kerken in vrijheid worden bepaald).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen