Naar analogie van artikel zooveel K.O.

U hebt, geachte lezer, wanneer Uw voorganger des Zondags ter zake kundig een collecte aankondigde, wel eens vernomen, dat van U e.!n gave zou gevraas; d worden voor arrikel èlf. En als U kerkrechtelijk g..schoold waart, hebt U met tevredenheid vastgesteld, dat U het snapte en ge hebt in Uw hart oftewel bij Uzelven gezegd: dat is voor hulpbehoevende kerken.

Maar als U eens een kerkenordening zonder toelichting (o, die toelichtingen!) onder de oogen kreegt, hebt U sterretjes zien dansen. Want dat artikel van U zegt over hulpbehoevende kerken niets, geen wóórd. Daar staat alleen: „Aan de andere zijde zal de Kerkeraad, als representeerende de gemeente, ook gehouden zijn hare dienaars van behoorlijk onderhoud te voorzien". ^

Dat is dus een artikel, dat niet op arme, hulpbehoevende kerken, maar op alle kerken zonder onderscheid slaat en ge deedt de ontdekking, dat ook Uw eigen dienaar, predikant van de welgestelde kerk Uwer woonplaats van behoorlijk onderhoud voorzien werd naar artikel elf.

* Soortgelijke ontdekkingen kunt ge doen bij artikel 13. Dat artikel luidt: „Zoo het geschiedt, dat eenige dienaars door ouderdom, ziekte of anderszins onbekwaam worden tot uitoefening huns dienstes, zoo zullen zij nochtans desniettemin de eere en den naam eens dienaars behouden en van de kerk, die zij het laatst gediend hebben, eerlijk in hun nooddruft (gelijk ook de weduwen en weezen der dienaren in 't gemeen) verzorgd worden".

Dat is een liefelijk artikel. Het doet diepere snaren in Uw hart trillen.

En langs den wonderen weg der gedachtenassociatie schieten U op eenmaal de versregels uit Willem van Haren's „Het menschelijk leven" te binnen: „Wie koomt daar aan, vermoeid en neergebogen? Zijn wenkbraauw is gelijk aan 't ingaan van de nagt. De glans der maan is in zijne pogen Zijn kruin is 't zwerk, met sneeuw bevragt".

En ge vult als vanzelf aan:

„'t Is de emeritus, tot dienstdoen onbekwaam, mag hij met eere rusten gaan ".

Maar het kan U bijgeval gebeuren, dat ge zulk een „onbekwamen" emeritus, (onbekwaam tot den dienst wel te verstaan) ontmoet, nog jong van jaren, vlug als een kievit en snel als een haas, gansch bekwaam tot bekleeding van den post van veldprediker bij de mobiele troepen, of voor de waarneming van het hoogleeraarschap aan een inrichting voor Hooger Onderwijs.

En ge moogt toch vooral niet denken, dat zulk een veldpredikersehap, hoogleeraarsambt of andere gewichtige betrekking een smecure is, precies een baantje voor een „wiens wenkbraauw is als het ingaan van de nagt".

Wéér ziet ge sterretjes.

Daar ligt Uw vermeende kerkrechtelijke kennis tegen de vlakte En ge gaat er aan twijfelen of er misschien in Uw veronderstelden ikerkrechtelijken! knobbel een kronkel zit.

Lezer, stel U gerust. De kronkel zit elders. Die zit in de practijk van het kerkrecht. Oftewel in deszelfs toepassing.

Gelijk er in méér toepassingen een kronkel zit.

Want in de kerkelijke practijk wordt maar al te vaak voor een geval, waarin de kerkenordening niet voorziet, gehandeld naar analogie van gevallen, waarin zij wél voorziet. Dan wordt de zaak behandeld „naar analogie van artikel zooveel". En zoo zijn de hulpbehoevende kerken de ondergeschoven kinderen van artikel elf, de emeriti in de jaren waarvan van Haren zingt:

„O, jongeling, hoe werkt Uw geest, hoe kookt [Uw bloed", de ondergeschoven zonen van artikel 13.

Wie bijgeloovig aan getallen hecht, zou er bijna van huiveren: èlf en dertien!

huiveren: èlf en dertien! Het had maar een haar gescheeld of we hadden op de jongste synode een verzorging van emeriti-zondervrijgemaakte-kerk gekregen naar analogie van artikel negen en dertig: drie maal dertien

Maar dat ging niet door.

We zijn daar dankbaar voor. Want we gelooven, dat we met die analogieën een beetje voorzichtig moeten zijn. Hoe zoudt U het vinden, lezer, als U eens voor een geval, waarin de wet niet voorziet, door den rechter veroordeeld werd naar analogie van artikel zooveel van het Wetboek van Strafrecht ?

Ge zoudt groote rechtsonzekerheid duchten.

Stelt U zich voor, dat men eens begon te schorsen en af te zetten naar analogie van artikel 79 en 80 K.O. ? Het zou ons niet verwonderen, als het al eens gebeurd was, dat de schorsingsvaardigen het alzoo met niet-schorsingswaardigen hadden gedaan!

Ordnung musz sein!

Ordnung musz sein! En als de ordening er niet in voorziet, dan doen we maar alsof en handelen „naar analogie van".

Waarom komen we eens niet tot een e e r 1 ij k e wijziging van de kerkenordening of tot een uitbreiding ervan!

Fiat iustitia!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen