Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De roep naar eenheid in de vakbeweging - pagina 16

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De roep naar eenheid in de vakbeweging - pagina 16

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Humanistische opvatting.

Nationaal besef wordt niet bevorderd door verdoezeling, van beginselen.

Ook k w a m het voor, dat men de christelijke vakbeweging onzin vond op grond van zijn humanistische overtuiging. Men miskende of wilde het woord van Groen niet begrijpen, die gezegd heeft: „Waar geen verscheidenheid van inzicht zich, ook in het streven n a a r invloed op de practijk openbaart, daar ontbreekt het aan overtuiging, of aan veerkracht, aan beginsel of aan karakter." Nog is het arsenaal d e r voorstanders van een eenheidsf r o n t niet uitgeput. Het m e e r deel krijgen aan de cultuurgoederen heeft vele arbeiders, aldus is betoogd, den weg terug doen vinden, tot de natie en bewust deel doen nemen aan het leven der natie. Het begrip vaderland is niet meer het bloempotje met aarde, m a a r is een meer levend begrip geworden. De gezamenlijk doorleden oorlogsjaren zouden daarbij belangrijk van invloed geweest zijn. Met een beroep nu op de nationale gevoelens tracht men de eenheidsgedachte ingang te doen vinden. Wij zijn gewoon daarbij scherp te luisteren. De christenarbeider toch was immer een goed vaderlander. Het nationale besef was en is hem niet vreemd. Integendeel. In zijn gelederen leeft van oudsher een zeer sterk nationaal besef, al heeft hij zich nimmer idaarop laten voorstaan. Dit was en is voor hem dure roeping en plicht. Met een verdoezeling echter van beginselen wordt dit nationale besef niet bevorderd. Wij denken hierbij aan het woord van Prof. J. Huizinga: „Elke Nederlandsche volkseenheid zal moeten gedacht worden als een eenheid in verscheidenheid; men zou, d u n k t mij, geen Nederlander moeten zijn, om het niet bij voorbaat toe te stemmen. Samenwerking ondanks verschil van opvatting staat hooger d a n eendracht op zichzelf." En voorts aan hetgeen Dr. H. Bavinck eens schreef: „Wij spreken m e t onze Roomsche landgenooten dezelfde taal; m a a r dezelfde woorden wekken verschillende gedachten en gedachtenverbindingen op bij hen en bij ons." 2 ) Ons volk is niet een geestelijke eenheid. Dr. K u y p e r heeft daarop al gewezen in de zeventiger jaren der vorige eeuw, toen hij in par. 8 van „Ons Program" schreef: „Drieërlei nationale tint worstelt in den schoot van ons volksbestaan om den voorrang. De Roomsche, wier beeld en utopie in den alouden tijd onzer grafelijke regeering ligt. De Revolutionnaire, wier ideaal en type de modelstaat van onze Fransche of Duiische doctrinairen vormt. En tuscshen die beide in, de Christelijke-Puriteinsche, die ónze richting vertegenwoordigt en wier bloeitijd saamJ ) Prof. J. Huizinga, „Nederland's Geestesmerk", blz. 31. 2 ) Dr. H. Bavinck. „De Hervorming en ons Nationale Leven", blz. 7. Ter herdenking der Hervorming 1517—1917.

Dit artikel werd u aangeboden door: Willem de Zwijgerstichting

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1945

Reformatorische stemmen | 36 Pagina's

De roep naar eenheid in de vakbeweging - pagina 16

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1945

Reformatorische stemmen | 36 Pagina's