Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het ontstaan van het Pausdom - pagina 18

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het ontstaan van het Pausdom - pagina 18

Uit de inleiding: ‘Daarom mogen wij de R.K. Kerk in haar redeneering om tot een onfeilbare kerk, een onfeilbaar leergezag al de eeuwen door te komen, niet volgen.’

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

omdat al de andere krachtens logische noodzakelijkheid met haar overeenstemmen, wat hij als een feit beschouwt en niet als een plicht. Immers in alle is deze successie en dus dezelfde traditie. Dat hij juist Rome tot voorbeeld neemt, komt wegens de „potentior principalitas, de grootere autoriteit (de andere gemeenten hebben dus ook „potens principalitas", groote autoriteit), wijl deze kerk door twee apostelen gesticht is en dus zeker de apostolische traditie bezit". 18 ) Irenaeus verhaalt dan verder (III, 3, 3,) de opvolging van de verschillende bisschoppen, die — naar zijn meening — aan het hoofd der gemeente te Rome gestaan hebben, van Linus tot Eleutherus, die er nu is. In de volgende paragraaf voert hij dan verder de autoriteit van Efeze aan, welke gemeente door Paulus gesticht is en Johannes in haar midden heeft gehad, en verder nog Polycarpus van Smyrna. Ook daar de apostolische traditie. Het zijn andere voorbeelden naast Rome. Al noemt Irenaeus de gemeente te Rome met eere, van een gezag, waarmede zij over andere gemeenten bekleed zou zijn, weet hij niets. Nog minder geldt dit van haar bisschop. Dat komt ook wel duidelijk uit in de wijze, waarop hij het optreden van Victor, bisschop van Rome (189—198), becritiseert. Het betrof hier een geschil tusschen Rome en de gemeenten in Klein-Azië, een geschil, dat zich vroeger ook reeds voorgedaan had, nl. in den tijd, toen Anicetus bisschop te Rome was (155—166). Het ging over de viering van het Paaschfeest. De Christenen in KI.-Azië hadden de gewoonte dit te houden op den dag, waarop de Joden hun Paaschfeest vierden, dus op den 14en van de Joodsche maand Nisan, op welken dag der week die datum ook mocht vallen. De Christenen te Rome vierden het altijd op den Zondag, volgende op den 14 Nisan. De geloovigen in Kl.-Azië herdachten meer den dood des Heilands, die te Rome Zijn opstanding. Streeter, 19 ) in navolging van G. la Piana, vermoedt, dat er in Rome, waar zooveel menschen van allerlei nationaliteit samenstroomden, ook verscheidene Christenen geweest zijn afkomstig uit Kl.-Azië. Deze Christenen zullen zich, wat de viering van het Paaschfeest betreft, aan de gewoonte van hun land gehouden hebben. Dit leverde moeilijkheden in de gemeente te Rome zelf en het is mogelijk, dat de bisschop van Rome de Klein-Aziatische Christenen in zijn gemeente wilde bewegen de Romeinsche gewoonte aan te nemen. Hebben dezen zich daarop tot Polycarpus, den bisschop van Smyrna, gewend om hen te helpen ? Hoe dit moge zijn, Polycarpus is naar Rome gekomen om daar enkele verschilpunten te bespreken. Er waren dus nog andere kwesties behalve die van den Paaschdatum. Doch over de viering van het Paaschfeest konden Polycarpus en Anicetus het niet eens worden. De eerste beriep zich voor de gewoonte der Klein-Aziaten op de autoriteit der apostelen, in de eerste

Dit artikel werd u aangeboden door: Willem de Zwijgerstichting

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1949

Reformatorische stemmen | 60 Pagina's

Het ontstaan van het Pausdom - pagina 18

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1949

Reformatorische stemmen | 60 Pagina's