Zacharias Ursinus en de Heidelbergse Catechismus - pagina 36

Heidelb er gensis vulgo dicti 17). (Apologie of verdediging van de catechismus van de keurvorstelij ke Palts, allerwege genoemd de Heidelbergse). Ook bediende de keurvorst zich van Ursinus' grote bekwaamheid en slagvaardigheid, toen hij moest beantwoorden, wat door zijn medevorsten den hertog van Wurtemberg en zijn eigen schoonzoon Friedrich der Mittelste von Gotha ten aanzien van de Catechismus was ingebracht. Zo ontstond het kleine, maar inhoudrijke geschrift : Antwort und Gegenfrag auff sechs fragen von desz Herrn Nachtmal. In 1564 verscheen ook nog van de hand van Ursinus, uitgegeven in naam van de Heidelbergse theologen : Gründlicher Bericht von Heiligen Abendmal unsers Herren Jesu Christi, ausz einhelliger Lehre der H. Schrift, der alten rechtgläubigen Christlichen Kirchen, und ausz der Aug spur gischen Confession 18). Uit al deze verhandelingen bleek den keurvorst, dat zijn theologen hun tegenstanders de baas waren. De laatsten streden meer dan eens met onwaardige wapenen. De leer en de inrichting van de kerk van de Palts hadden de schitterendste verdediging gevonden. De keurvorst werd er door bevestigd in zijn geloof en zijn vertrouwen werd er veel groter door. Hij gevoelde duidelijk, dat zijn geloofsovertuiging diep wortelde in het Woord Gods. Dit maakte hem ook moedig. Zo werden dan vanuit Heidelberg pogingen gedaan om tot het godsdienstgesprek te komen met de Wurtembergse theologen, dat reeds eerder door de hertog vanuit Stuttgart was voorgesteld. Frederik III wilde Christophel van Wurtemberg bewijzen hoe zwak het standpunt van zijn Zwabische theologen was. Thans voelde echter de Wurtembergse hertog er niet zoveel meer voor. Eerst aan een derde uitnodiging gaf hij gehoor. Zo kwam het dan tot het godsdienstgesprek in het Wurtembergse klooster Maulbronn, dat van 10—15 April 1564 werd gehouden. Het ging weer om de leer van het Heilig Avondmaal en in het bijzonder over de ubiquiteitsleer van de Luthersen. Aan de kant van Frederik III stonden hier de hofprediker Diller, professor Boquinus, Olevianus en Ursinus. Verder de philoloog Xylander, de kanselier Ehem, de lijfarts en kerkeraadslid Thomas Erastus, met de vroegere predikant van de Gereformeerde Gemeente van Frankfort, die thans hofprediker was : Petrus Dathenus. Aan de andere zijde van de hertog van Wurtemberg stonden : de proost Brentz, die een dag later aankwam, de kanselier Jacob Andreae, professor Theodor Schnepf, de hofprediker B. Biedenbach, de Stuttgarter predikant Lukas Osiander, de kanselier Fessier, de vice17)

Te vinden in Opera II, kol. 1—54.

!8) Zie Opera I, kol. 802 v.v. Exegesis verae doctrinae de sacra Domini nostri Jesu Christi coena, ex divinarum literarum, veteris & orthodoxae Ecclesiae, atque etiam Augustanae Confessionis fundamentis. MDLXIV. Mense Martio.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen