Caspar Olevianus; En zijn Reformatorische arbeid - pagina 11

hospitalen bij het domsticht, bij St. Matthias, St. Maximinus en St. Simeon, twee leprozenhuizen, en liet burgerhospitaal te St. J a k o b in de Vleesstraat k u n n e n genoemd worden. Er waren scholen a a n de stichten verbonden. Een hogeschool werd 1473 geopend m a a r k w a m toch niet tot bijzondere bloei. Sedert 1499 was er nog een tweede hogeschool in het college van de z.g. gouden priesters te St. G e r m a n , die de methode van Geert Grote bij h u n onderwijs volgden. I n een zekere verbinding met de eerste hogeschool stond de z.g. Bursa. Hierin bevond zich een gehoorzaal, door de r a a d der stad in goede staat gehouden, m a a r meestal ongebruikt. Olevianus heeft er een tijdlang les gegeven en gepreekt! De Domkerk en de met h a a r door een kruisgang verbonden Lievevrouwenkerk blonken uit als schone bouwwerken. W a t de godshuizen in Trier echter in de ogen van zeer velen de meeste w a a r d e verleende was h a a r rijkdom aan relequien. In dit opzicht kon geen Duitse stad zich met Trier meten. M e n bezat in de onderscheiden kerken de vele gebeenten van gecanoniseerde heiligen als Eucharius, Valerius (St. Matthiaskerk), Agricius, Maximinus, Nicetus (St. Maximinus), Paulinus, Bonosus, Felix, Marcus (St. Paulinus), Magnericus (St. Martin), Madoald (klooster St. Symphorion), Wendelinus (kerkje naar hem genoemd.) De domkerk bezat de rijkste reliquien. Ze heeft deze te danken aan de heilige Helena, de moeder van Constantijn de Grote Bij h a a r terugkeer uit het Heilige Land bracht ze voor de domkerk te Trier mee: het hoofd van paus Cornelius, een nagel van het kruis van Christus, de rok zonder naad van Christus. Soms werden deze „heilige dingen" a a n 't volk vertoond. De toeloop was d a n overstelpend! In 1512 liet keizer Maximiliaan ter gelegenheid van de rijksdag te Trier de heilige rok voor 't eerst vertonen. Er waren bijna 100.000 toeschouwers! Zo droeg Trier, n a a r R . K . opvattingen met recht, de schitterende n a a m van Treviris sancta, d.i. „het heilige Trier". De aartsbisschop en de burgers bewaarden er de roem van een overvalst katholicisme. M a a r met het innerlijk leven, de religieuze en zedelijke toestanden, stond het in Trier niet zo best. Dezelfde gebreken kwamen er aan het licht die bij het eind der Middeleeuwen overal in de kerk in Duitsland en elders werden gezien. V a n Roomse zijde heeft men t.a.v. Trier de schuld van deze gebreken op de reformatie willen schuiven. M a a r een feit is d a t ze reeds lang tevoren werden gezien. In de kloosters was de ijver voor wetenschappelijke studie verlamd en de tucht vervallen. M e n leze m a a r eens de visitatierapporten, de verordeningen der aartsbisschoppen, de hervormingen en opheffing van nonnenkloosters, de klachten over de geestelijken. 1 ) O p de Synode van Trier (1423) wordt de klacht gehoord, Julius

Ney:

Die Reformation

in Trier,

1559

und ihre Unterdrückung.

1906/7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen