Heiligen-verering? - pagina 28

gevonden wordt) worden, zowel in het O u d e Testament als in het Nieuwe Testament, dooreen gebruikt. Het vereren van God heet in de H. Schrift óók douleuein (Matth. 6 : 24; Col. 3 : 24; 1 Thess. 1 : 9); en latreuein wordt ook gebruikt van den dienst jegens mensen en dingen (Hand. 7 : 7 ; Hebr. 8 : 5a). De H. Schrift weet van een onderscheiding binnen de godsdienstige verering niets. H e i l i g e n - v e r e r i n g i s niet v e r p l i c h t , w e l „ g o e d e n nuttig". O p het Concilie van Trente is door de H. Roomse Kerk uitgesproken: „Overeenkomstig de gebruiken welke sinds de oudste tijden bestaan, en indachtig het eenstemmig gevoelen der Vaders, moeten de bisschoppen leren, dat de heiligen, die met Christus heersen, Gode h u n gebeden voor de mensen voorleggen; dat het derhalve goed en nuttig is hen als smekelingen aan te roepen, en, om weldaden van God te verkrijgen door Zijn Zoon en O n z e n Heer en enigen Verlosser, ook tot h u n voorbede, hulpvaardigheid en bijstand onze toevlucht te n e m e n " (vgl. F. van der Meer, Catechismus2, p. 237) (cursivering van mij). De uitdrukking „goed en nuttig" wordt ook gevonden in Canon 1276 van het Kerkelijk Wetboek. In strikten zin moet dus erkend worden, dat het vereren van heiligen niet als verplichting den Roomsen gelovige wordt opgelegd. Anderzijds is het zeer moeilijk om het juiste onderscheid te vinden tussen het „goed en nuttig" en het verplichte in de heiligen-verering. W a n t Trente heeft nadrukkelijk uitgesproken, dat de bisschoppen moeten leren, dat de „heiligen" Gode hun gebeden voor de mensen voorleggen. Dit is dus officiële kerkleer en dit is men verplicht te aanvaarden. M a a r d a a r m e d e is dan ook practisch de heiligenverering verplicht. „ H e t is - zegt N. G. M. van Doornik, De Triptiek van het Godsrijk, p. 203 - geen strikte verplichting, ofschoon een grote eerbied voor de heiligen in het algemeen en een zekere voorliefde voor de Moeder Gods toch wel een minimum genoemd moet worden in het leven van een overtuigd katholiek". Hier wreekt zich al het merkwaardig feit, dat enerzijds wel de heilig-verklaringen als Openbaring Gods onvoorwaardelijk moeten worden aanvaard, maar dat tegelijkertijd de verering dier „heiligen" niet als Openbaring Gods kan worden afgekondigd. Hier blijkt het subjectivisme der H. Roomse Kerk in h a a r heilig-verklaringen en in h a a r gehele leersysteem. H e i l i g e n - v e r e r i n g m o e t w e l a l s g e o o r l o o f d w o r d e n erkend. Al is de heiligen-verering geen strikte verplichting, door de uitspraak van Trente is het minstens noodzakelijk de heiligen-verering als geoorloofd te beschouwen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen