Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De vergeten Martelaar - pagina 22

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De vergeten Martelaar - pagina 22

Adriaan Corneliszoon van Haamstede - De beschermeling van Mr. Lieven van Burgh - De balling van Zierikzee - Antwerpen - politieke tolerantie - Aken - Gulik - Hagepreken - Londen - Oldersum.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

zijn het reeds lang overtuigde belijders en zijn sommigen van hen al meer d a n twintig j a a r met de bijbel vertrouwd. M a a r zij gevoelen er niet voor, zich aan de vermaningen v a n de kerkeraad in zake woninginrichting, kleding en wat dies meer zij, te onderwerpen. Ook willen zij niet, zoals volgens de regels van de kerkelijke tucht van hen wordt verlangd, met hun „oude gezelschap" breken. O m d a t zij zich niet a a n de kerkelijke discipline onderworpen hebben, mogen deze dames en heren de kerkdiensten, die immers streng besloten zijn, niet bijwonen. Als n u de betrokkenen aan V a n H a a m s t e d e vragen, bij hen a a n huis het goede woord van God te verkondigen, meent hij dit bij gelegenheid niet te mogen weigeren. Bevriende gemeenteleden, die overigens eveneens de gewone kerkdiensten bijwonen, zijn d a a r b i j mede tegenwoordig. Enkele afgedwaalde gemeenteleden zijn soms tevens v a n de partij. Terwijl sommigen uit ,,het oude gezels c h a p " zich in deze vrije bijeenkomsten ook wel eens zullen hebben laten zien. M e d e door de ongeregelde en voor handwerkslieden ongeschikte tijden waarop deze godsdienstige samenkomsten worden gehouden, lijken ze wel enigszins op salon-meetings, w a a r mensen uit lager sociaal milieu buiten staan. M a a r d a t is de opzet van V a n H a a m s t e d e niet. H e t is hem slechts om de verbreiding v a n het evangelie te doen. Hij is ten volle bereid, op dezelfde wijze ook a r m e mensen met zijn prediking te dienen. O p zichzelf is er d a n ook niets bijzonders a a n de hand. V a n H a a m s t e d e gaat als vanouds n a a r de gewone orde van dienst in de samenkomsten van de gemeente voor. M a a r daarnaast preekt hij af en toe op eigen gelegenheid voor mensen, die hem d a a r o m vragen. V a n de gewone m a n neemt niemand d a a r a a n aanstoot, - als m e n er al wat van weet. V a n Haamstede's collega Gaspar van der Heyden hoort echter van deze salon-bijeenkomsten op de ene of andere manier een klokje luiden, en acht zich geroepen zijn ambtgenoot over dit onordelijk optreden terecht te wijzen. Hij acht die extra-diensten voor kerkmensen helemaal niet nodig en voor de anderen ronduit schadelijk. W a n t de klem van de roeping, zich bij de gemeente te voegen, gaat daardoor verloren. Volgens hem valt van die aparte samenkomsten met rijke mensen zelfs scheuring te duchten. Ook kan V a n H a a m s t e d e zijn vrije tijd beter aan Schriftstudie en huisbezoek besteden. Deze bezwaren klinken wel wat opgeschroefd. M e n krijgt het gevoel, dat er bij V a n der Heyden enige jaloesie in het spel is. Hoe dit zij, - hij heeft de kerkeraad op zijn h a n d . E n als Adriaan zich aan zijn terechtwijzingen niet stoort, wordt deze officieel ter verantwoording geroepen. De broeders verwijten hem d a t hij met zijn eigenmachtig optreden zijn plechtige belofte heeft geschonden. V a n H a a m s t e d e verweert zich. H i j doet toch, wat hem is opgedragen. M a a r naast zijn arbeid voor de gemeente weet hij zich door de Here tevens geroepen voor de gehele stad. Aan allen moet hij het Woord prediken, en daarbij tijdig en ontijdig aanhouden. De kerkeraad kan tegen zijn betoog niet op. Tegen wat Van Haamstede's „subtiele listigheid en schalkheid" in het argumenteren heet, gevoelt het gehele college zich m a a r „klein en ongeleerd". M a a r men bijt zich des te meer in eigen starre standpunt vast. Bij gebrek aan argumenten schuift men de evangeliserende predikant zelfs minder zuivere

Dit artikel werd u aangeboden door: Willem de Zwijgerstichting

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1960

Reformatorische stemmen | 80 Pagina's

De vergeten Martelaar - pagina 22

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1960

Reformatorische stemmen | 80 Pagina's