Rome en onze gewetensvrijheid; Een beknopt overzicht van het standpunt van vroegere en moderne r.k. godgeleerden over de wereldlijke macht van de kerk en over de geloofsvervolgingen - pagina 8

uitspraken bekend, waaruit blijkt, hoe groot de aanspraken van deze paus waren. Aan de koning van Arragon schreef hij, d a t Petrus degene is, die de H e r e Christus, de koning der ere, tot vorst over de rijken der wereld gesteld heeft. In april 1075 verklaarde Gregorius tegenover de koning der Denen, d a t de wet der bisschoppen van R o m e meer landen onderworpen heeft dan de keizer. Verder in october 1079 aan Alfonso van Castilië: Aan de heilige Petrus heeft de almachtige God alle vorstendommen en heerschappijen op de aardbol onderworpen, doordat Hij h e m het recht verleende te binden en te ontbinden. V a n Gregorius is ook de uitspraak ,,Wanneer de zetel van de H . Petrus hemelse en geestelijke dingen leidt en bestuurt, hoeveel te meer aardse en wereldse zaken". I n 1081 worden in een schrijven n a a r Duitsland de volgende woorden gebezigd: „ Z a l hij, wie m a c h t gegeven is, de hemel te sluiten en te openen, niet over de aarde kunnen beschikken? D a t zij verre" 4 ). Verder nog d a n de pausen gingen dikwijls de juristen van het pauselijke hof. Gregorius V I I had gezegd, d a t er twee waardigheden zijn, die uitsteken boven de andere, de apostolische en de koninklijke. Gelijk zon en m a a n meer d a n andere lichtbronnen voor het oog licht uitzenden . . . . zo moeten beide machten de mens tot gids strekken. (Het beeld van zon en m a a n werd reeds door Nicolaas I gebruikt). Eén van de verdedigers van Gregorius V I I in zijn politieke strijd, Anselmus van Lucca, zeide dat er twee autoriteiten waren, de autoriteit van de bisschoppen en de heerschappij van koningen. En toch, gaat hij voort, moet de koninklijke heerschappij onderworpen zijn aan de bisschoppen 5 ). Wij kunnen ook nog de a a n d a c h t vragen voor Eugenius I I I (1145-1153). O n d e r h e m trad Arnold van Brescia op, de vrome asceet, die van de geestelijken eiste, dat ze afstand zouden doen van alle wereldlijke macht. Voor deze eis was zeker wel reden. M a a r bij de paus vond men geen gehoor. Integendeel. Eugenius oordeelde, dat de H e r e aan de zalige Petrus de rechten over hemelse en aardse rijken had overgedragen 6 ). Een imposante figuur op de bisschopszetel van R o m e was Innocentius I I I (1198-1216). In een brief aan een oosters vorst schrijft hij, d a t hij vicaris is van H e m , wiens rijk geen einde heeft. De Spaanse koning moet tegenover de paus de verklaring afleggen, dat hij gelooft, dat de bisschop van R o m e de opvolger is van Petrus en vicaris van H e m , door wie de koningen en heersers regeren, die m a c h t over de mensenrijken en ze geeft aan wie hij wil. Volgens deze Innocentius is de paus een vorst niet naast, m a a r boven andere vorsten. H e t verschil tussen vorst en bisschop is niet alleen, dat de vorst wereldlijke en de bisschop geestelijke m a c h t heeft, m a a r de vorst heerst over de aarde alleen, de bisschop over hemel en aarde. De

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen