Rome en onze gewetensvrijheid; Een beknopt overzicht van het standpunt van vroegere en moderne r.k. godgeleerden over de wereldlijke macht van de kerk en over de geloofsvervolgingen - pagina 13

S a n c t a m " . Bonifatius h a d de geestelijkheid bij elkaar geroepen voor een concilie te R o m e . M a a r de bisschoppen uit het gebied van Philips de Schone konden of durfden niet te komen, natuurlijk onder pressie. D a a r o p k w a m de bul, waarover zoveel discussie geweest is, die nog altijd niet is verstomd. O m de merkwaardige gedachtengang, die wij hier aantreffen, en o m het belang van de zaak geven wij deze bul in zijn geheel weer. H e t is ons opgelegd te geloven en te bewaren, één heilige katholieke kerk, de apostolische, wij geloven dit vast en belijden eenvoudig, dat buiten h a a r geen zaligheid is noch vergeving van zonde, zoals de bruidegom in het hooglied uitroept; Een enige is mijn duif, mijn volmaakte . . . . zij vertegenwoordigt een verborgen lichaamv a n welk lichaam Christus het Hoofd is, en van Christus God-, w a a r i n één H e e r is, één geloof, één doop. Derhalve is in deze ene en enige kerk één lichaam en één Hoofd, niet twee hoofden, als van een wangedrocht, nl. Christus en de plaatsvervangers van Christus, Petrus en de opvolgers van Petrus, o m d a t de H e r e juist tot Petrus zegt, weid mijn schapen. Dus indien öf de Grieken öf anderen zeggen, d a t ze niet toevertrouwd zijn a a n Petrus en zijn opvolgers, moeten zij noodzakelijk erkennen, niet van Christus' schapen te zijn, d a a r de Here in J o a n n e s zegt, d a t er één schaapskooi is en één Herder. I n deze m a c h t zijn twee zwaarden, het geestelijke en het tijdelijke (wereldlijke), zo worden wij door de evangelisten onderricht. W a n t toen de apostelen zeiden: Zie hier twee zwaarden, nl. in de kerk, o m d a t de apostelen spraken, a n t w o o r d d e de H e r e niet, het is te veel, m a a r het is genoeg. En voorwaar, wie ontkent, dat het tijdelijke zwaard in de m a c h t van Petrus is, heeft slecht ter harte genomen het woord dat de H e r e uitspreekt, Steek uw zwaard in uw schede. Dus beide z w a a r d e n zijn in de m a c h t van de Kerk, het geestelijke en het wereldlijke, m a a r het laatste wordt vóór de kerk, doch het eerste door de kerk gebezigd, het eerste is van de priester, het laatste in de m a c h t van koningen en soldaten, m a a r ter beschikking en n a a r de aanwijzing van de priester. Het behoort dus dat het ene zwaard onder het andere staat en het tijdelijke gezag aan het geestelijke onderworpen wordt. W a n t w a a r de apostel zegt, er is geen m a c h t d a n van God, en de m a c h t e n die er zijn, zijn door God verordend, zouden zij niet geordend zijn, indien niet het ene zwaard onder het andere stond, en als het ware het lagere door andere (schakels) tot het hoogste werd teruggevoerd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen