Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het primaat van de paus - pagina 39

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het primaat van de paus - pagina 39

1. Historische uiteenzetting...Het pauselijk gezag tot Leo I - De ontwikkeling in de middeleeuwen - Conciliarisme en papalisme - Concilie van Constanz, 1414 - 1418, en zijn nasleep - Luther - Calvijn - De oosterse en anglicaanse kerken - De contra reformatie tot de 19e eeuw - Het eerste en tweede Vaticaans concilie...2. Schriftuurlijke gegevens...3. Conclusies...

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Meyendorff: „De orthodoxe kerk". 5 4 ) Deze auteur is volgens de vertaler in het nederlands een vooruitstrevend orthodox gelovige, voor wie de antiroomse stokpaardjes van de orthodoxie hebben afgedaan. In hoofdstuk 10, „Ecclesiologische standpunten", zegt Meyendorff, dat de critiek der oostersen zich niet richt tegen de apostel Petrus en zijn persoonlijke plaats in het college van 12, maar op de aard der opvolging te Rome. In het N.T. staat niets van Petrus'werk in laatstgenoemde stad, terwijl wel wordt gesproken over diens arbeid in Antiochië en Jeruzalem. D e byzantijnen willen aan de kerk van Rome wel een universeel primaat toekennen, maar niet omdat Petrus te Rome gestorven zou zijn, maar om een ganse reeks factoren. Ten eerste was Rome een zeer grote, zeer oude en door allen gekende kerk. En in de tweede plaats was daar het graf van de beide apostelen, Petrus en Paulus. Het primaat van Rome berust dus niet op een uitsluitend goddelijk voorrecht, maar op feitelijk gezag. 5 5 ) D e romeinse exegese van Matth. 1 6 : 18 wordt niet aanvaard. Gewezen wordt op de commentaren der vaderen en van Origenes. Petrus is de steenrots der kerk, naar de mate, dat hij het geloof belijdt. Ook dit is een belangrijk element in de bespreking van deze vragen, dat bij roomse theologen niet altijd voldoende begrip vindt. Meyendorff, die al deze argumenten van zijn kerk naar voren brengt, voegt daar nog aan toe, dat deze exegese later in ecclesiologische zin is verbeterd, alle bisschoppen zijn met een bijzondere gave (charisma) van lering begiftigd. 5 6 ) En voorts komt men in de oosterse kerken in de lijn van Cyprianus. Alle bisschoppen zijn opvolgers van Petrus. De beslissingen van het Eerste Vaticaanse Concilie met de sterke nadruk op de superioriteit van de paus zijn de oosterse kerken natuurlijk een doorn in het oog. Maar, zegt Meyendorff, er is thans hoop, dat de beslissingen van dit concilie

5 4 ) U i t g a v e R o m e n te R o e r m o n d 1964. 5 5 ) H i e r hebben wij dus met iets dergelijks te maken als bij de onderscheiding tussen goddelijk en menselijk recht bij de pauselijke autoriteit, welke onderscheiding b.v. de luthersen g e m a a k t hebben ( z i e pag. 3 0 ) . H e t a r g u m e n t dat o o k Paulus apostel was en wel gelijkwaardig met P e t r u s , k o m t , gelijk w e zagen ook bij C a l v i j n v o o r . H i e r is inderdaad een aspect van de z a a k , dat niet zonder betekenis is. T e l k e n s speelde die ook een rol in de discussies r o n d o m het p r i m a a t van Petrus. In 1 6 4 7 h e e f t Innocentius X (dezelfde, die tevergeefs protesteerde tegen de vrede van Munster in 1 6 4 8 ) in een decreet de stelling dat P e t r u s en Paulus twee hoofden der k e r k w a r e n , als ketters veroordeeld. E e n zekere M . de Barnos, bevriend met A n t o i n e A r n a u l d de jansenist, had o.a. geschreven over de grootheid van de k e r k van R o m e gevestigd op de autoriteit van Petrus en Paulus. Innocentius X deed echter de z a a k met een eenvoudige machtsspreuk a f . „ P a u l u s is o o k aan het enige h o o f d P e t r u s o n d e r w o r p e n " . M a a r daarmede lost men geen moeilijkheden op (Zie D . S . 1 9 9 9 ) . 5 6 ) H e t is echter de vraag o f dit een verbetering is. Een bijzonder charisma van lering doet ons vreemd a a n . E n ligt dit niet in dezelfde lijn als de zg. „assistentia d i v i n a " de goddelijke bijstand, die aan de pausen is toegezegd, en w a a r d o o r zij o n f e i l b a r e uitspraken kunnen doen?

Dit artikel werd u aangeboden door: Willem de Zwijgerstichting

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1966

Reformatorische stemmen | 84 Pagina's

Het primaat van de paus - pagina 39

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1966

Reformatorische stemmen | 84 Pagina's