Het primaat van de paus - pagina 65

l i g t n i e t t u s s e n d e p a u s e n d e b i s s c h o p p e n c o l l e c t i e f b e s c h o u w d , m a a r tussen d e p a u s a f z o n d e r l i j k en d e p a u s s a m e n m e t d e b i s s c h o p p e n . D e p a u s s t e l t sommige

handelingen

alleen. A a n

het oordeel

van

de opperherder

komt

h e t t o e te b e p a l e n o p w e l k e w i j z e d e h e r d e r l i j k e z o r g b e o e f e n d zal w o r d e n , o p p e r s o o n l i j k e o f o p c o l l e g i a l e w i j z e . D e p a u s k a n z i j n m a c h t , als h i j w i l , op in

elk

tijdstip

uitoefenen.

Het

volle machtsuitoefening,

instemming

van

het

college

maar

hoofd.

En

daarentegen

slechts

bij

is

niet

tussenpozen

voortdurend

en

als e r s t a a t d a t h e t c o l l e g e

niet

zonder

niet

handelt

z o n d e r i n s t e m m i n g v a n h e t h o o f d , is d i t e e n n e g a t i e v e f o r m u l e r i n g , het duidt

aan

'bevoegdheid

dat

het

behoort.

hoofd De

een

daad

formulering

moet „niet

stellen, die zonder

tot

We

hebben verschillende dezer uitspraken

eigen

instemming"

alle m o g e l i j k e gevallen, waaruit b l i j k t dat door het hoogste gezag keurde normen immer opgevolgd moeten worden,

maar

zijn

omvat goedge-

m )

al e e r d e r g e m e m o r e e r d .

De

m a c h t van d e p a u s is n i e t d e z e l f d e als d i e v a n d e b i s s c h o p p e n , d i e m a c h t is h o g e r , e n d e p a u s k o n o o k alleen ( s o l u s ) h e t h o o g s t e g e z a g Buiten

concilair

verband

kan

het

episcopaat

e l k g e v a l n i e t zoals d e p a u s h e t k a n . 1 1 2 )

geen

macht

uitoefenen.

uitoefenen,

En de uitdrukking „niet

i n s t e m m i n g v a n d e p a u s " b e h o e f d e a a n v u l l i n g , zodat v o o r i e d e r werd,

dat d e door

de paus

vastgestelde

normen

immer

in

zonder

duidelijk

moeten

worden

opgevolgd. T e b e g r i j p e n was, d a t d e z e n o t a n o g a l w a t d e i n i n g v e r o o r z a a k t e . D e w i n s t v o o r d e c o l l e g i a l i s t e n s c h e e n z o tot n u l g e r e d u c e e r d te w o r d e n . deden (m.i. weinig geslaagde) pogingen

de g e m o e d e r e n

Sommigen

t o t r u s t te

bren-

g e n , b.v. E . S c h i l l e b e e c k x , w i e d i t n i e t d i r e c t in d a n k is a f g e n o m e n . En

voorts

verscheen

er e e n

opmerkelijk

artikel

van

mgr.

Parente

in

C i t t a N u o v a , een te R o m e v e r s c h i j n e n d e p e r i o d i e k . 1 1 3 ) P a r e n t e zegt daarin, dat d e p u n t e n

die zulk een

nadruk

leggen o p

het

p a u s e l i j k g e z a g , n i e t s w e z e n l i j k s t o e v o e g e n a a n d e tekst van d e c o n s t i t u t i e . M e t veel m o e i t e kan m e n

dat m i s s c h i e n

n o g g e l o v e n , m a a r „het is

toch

ook de toon, die de muziek maakt". D e constitutie bevatte inzake de verh o u d i n g van het pauselijke e n het bisschoppelijke gezag

dubbelzinnigheden

111) Zie „ D e paus van R o m e pag. 2 3 0 v v . 112) D i t is dus weer heel anders dan in de feestbundel voor K a r l Rahner bij zijn zestigste verjaardag „ G o t t in W e l t " geponeerd is (zie aant. 100). Vergelijk ook het artikel in dezelfde bundel van Yves Congar „Konzil als Versammlung und grundsätzliche Konziliarität der K i r c h e " (dl. I I , pag. 135vv) Congar zegt, dat de conciliariteit voor de kerk wezenlijk is, al hoort de concrete vorm van de concilies niet per se tot de structuur die de Here aan de kerk gegeven heeft. (a.a. pag. 1 5 4 ) Congar beroept zich telkens op de tekst Matth. 18 : 20 „ W a a r twee of drie in mijn naam vergaderd zijn, daar ben ik in hun midden". H i j geeft aan het eind veel citaten om zijn beweringen te documenteren niet alleen van r.k., maar b.v. ook van Pascal en Calvijn. Pascal b.v. zegt: „ H e t is verkeerd, één van beiden uit te sluiten, zoals de papisten doen, die de veelheid uitsluiten of de hugenoten, die de eenheid uitsluiten." (a.a.pag. 163). Hoewel misschien Congar en Pissarek-Hudelist en anderzijds de conciliestukken en de nota praevia elkaar niet per se weerspreken, er is niettemin een zeer sterk accentverschil. 113) Parente was omgezwaaid. Eerst „papalist" verdedigde hij later collegiale gedachten. Zie over zijn artikel „ D e paus van Rome pag. 2 3 3 v v .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen