Het primaat van de paus - pagina 63

weer een vertaling opgenomen in het aanhangsel van het boek over de paus van Rome (red. M. v. d. Plas) pag 219 vv. In de inleiding wordt gesteld, dat men de instelling, de eeuwige duur, de macht en de aard van het gewijde primaat van de paus van Rome, en zijn onfeilbaar leergezag wilde vasthouden. Daarbij trad men in de voetstappen van Vaticanum I. Maar men nam zich nu ook voor, de leer betreffende de bisschoppen, als opvolgers van de apostelen, die samen met de opvolgers van Petrus het huis van de levende God besturen, ten overstaan van alle tijden te belijden en te verklaren. Voorts is het tweede deel van Hoofdstuk III bijzonder belangrijk, omdat dit over de collegialiteit handelt. Nadat eerst gesproken is over de beoefening van de collegialiteit in de oecumenische concilies en in het bijeenkomen van de bisschoppen voor een nieuwe pauskeuze 1 0 9 ) vervolgt de tekst: „Het college of corps van bisschoppen heeft echter geen gezag, als men het niet beschouwt als verenigd met de paus van Rome, de opvolger van Petrus, . . .De paus van Rome immers bezit over de kefk, juist krachtens zijn ambt als plaatsbekleder van Christus, de Herder over de gehele kerk, de volledige, de hoogste en universele macht, die hij steeds vrij kan uitoefenen. D e orde nu van bisschoppen, die het college van de apostelen in het leergezag en in het herdersambt opvolgt, meer nog, waarin het corps der apostelen bestendig voortduurt, staat eveneens, wanneer zij in gemeenschap is met de paus van Rome als haar hoofd en nooit zonder dit hoofd, als subject van de hoogste en volledige macht over de kerk, doch kan deze macht niet zonder instemming van de paus van Rome uitoefenen. De Heer heeft alleen Simon als de steenrots en sleuteldrager van de kerk aangesteld (Matth. 1 6 : 18-19) en tot herder van zijn gehele kudde geroepen (Joh. 2 1 : 1 5 w ) , doch de macht om te binden en te ontbinden die aan Petrus is geschonken, is klaarblijkelijk ook aan het met zijn hoofd verenigd college van apostelen gegeven. (Matth. 1 8 : 18, 2 8 : 16-20)." Het college zou dan in zijn verscheidenheid en veelheid van leden de verscheidenheid der kerk uitdrukken, en de eenheid van het hoofd de eenheid van de kudde van Christus. Voorts lezen we: „In dit college zijn de bisschoppen, in getrouwe erkenning van het primaat en het leiderschap van hun hoofd met een eigen macht bekleed voor het welzijn van hun gelovigen, meer nog van de gehele kerk, terwijl de H. Geest haar organische structuur en haar eensgezindheid blijvend in stand houdt. D e hoogste macht over de universele kefk, waarover dit college beschikt, wordt op plechtige wijze in het oecumenisch concilie uitgeoefend. Nooit is er een oecumenisch concilie, dat door de opvolger van Petrus niet als dusdanig is bekrachtigd of tenminste aanvaard en het is het voorrecht van de paus van Rome die concilies samen te roepen voor te zitten en te bekrachtigen." In dit stuk wordt toch wel grote nadruk op het primaat van de paus

109) I n feite w o r d t , zoals bekend de paus alleen gekozen door de kardinalen. N i e t alle kardinalen hadden de bisschopswijding, t o t d a t J o h a n n e s X X I I I die nog ongewijde kardinalen ook de bisschopswijding gaf.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen