Er staat geschreven - pagina 21

wordt hier het meest omvattend 'die eigentlich lehrhafte Formulierung der Inspiration' tot uitdrukking gebracht. 2 5 ) Met dit alles is geen vergoddelijking van de Schrift bedoeld, noch een ontkenning van de menselijke auteurs der bijbelboeken. Immers op vele plaatsen worden de teksten uit het Oude Testament aangehaald met vermelding van de naam van de schrijver, zodat men kan zeggen, dat in het oerchristendom de persoonlijkheid van de bijbelschrijver sterker naar voren komt in de wijze van citeren dan in het Jodendom. Maar dat doet geen afbreuk aan de grondovertuiging van het Nieuwe Testament, dat het God is, die in Wet en profeten spreekt. 2 6 ) 4: Wat wij vonden met betrekking tot het Oude Testament geldt ook ten aanzien van het Nieuwe Testament. De apostelen weten zich de gevolmachtigde herauten van Christus, die daarom gezag opeisen voor hun woord. Dat gezag is hun door Christus verleend. W i e u hoort, die hoort Mij en wie u verwerpt, die verwerpt Mij, en wie Mij verwerpt, verwerpt degene die Mij gezonden heeft' (Luc. 10 : 16). Daarom verdient dit apostolisch getuigenis onvoorwaardelijk gehoor. Het geloof in Christus heeft alles te maken met de gehoorzaamheid aan het apostolisch getuigenis (Rom. 1 : 5; 10 : 3; 16 : 26; 1 Cor. 15 : l w ) . Terwijl de gemeente allerlei geestesuitingen heeft te beproeven, de eerste vertaling ligt een soort 'definitie': aangaande de graphe wordt gezegd, dat zij 'theopneust' is, terwijl in de nieuwe vertaling Paulus' woord minder definiërend is, maar aangaande elk van God ingegeven Schriftwoord zegt, dat het nuttig is, zodat het theopneuste meer ondersteld dan benadrukt wordt en dus niet met opzet qualificerend en praedicatief wordt gebruikt'. C. Bouma (Korte verklaring der H.S. op 1 en 2 Timotheus t.p.) en H. N. Ridderbos (De Pastorale brieven, Commentaar op het N.T., Kampen 1967, t.p.) kiezen met nadruk voor de praedicatieve vertaling: Alle Schrift is van God ingegeven... Terecht waarschuwt Berkouwer er overigens voor om aan het verschil in verklaring al te ver gaande conclusies te verbinden. De context wijst immers een duidelijke weg. Het gaat zeer concreet om de heilige Schriften. 25) Th. W. B. zum N.T. I, S. 757. 2S) Th. W. B. zum N.T. I, S. 757f. G. Schrenk wijst in dit verband op het verschil tussen Paulus en Flavius Josephus. Bij Josephus vindt men in weerwil van de accentuering van de heiligheid van de letter der Schrift allerlei ingrepen en willekeurige veranderingen, terwijl Paulus 'sonderlich in seiner Hochachtung vor dem Faktum des im A T Berichteten der unvergleichlich Ehrfürchtigere ist'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen