Discussie over de mensenrechten - pagina 46

heeft daartoe ten volle het recht. We komen voor de vrijheid van godsdienst (en geweten) op, omdat we naar Gods gebod verlangen te leven. Dat gebod verleent ons het recht te vragen God naar zijn Woord te kunnen dienen. Het is niet aan ons te oordelen over hen die dit recht gebruiken voor de dienst van een andere god dan de Vader van Jezus Christus. Het recht om God te dienen claimen we voor ieder mens in welk land hij ook woont. Het fundament De hiervoor besproken rechten achten we ten diepste alleen veilig gesteld als het recht dat met de eerste drie geboden is gegeven, wordt geëerbiedigd. Voor ons rusten de rechten die aan het zesde tot en met het negende gebod ontleend zijn in de erkenning dat God ons tot gehoorzaamheid verplicht. De eerste en de tweede tafel van de wet vormen een eenheid. De volgorde is niet omkeerbaar. Daarom is godsdienstvrijheid er niet één uit de rij van mensenrechten. Ze is het fundament. Zo was het niet in de verklaring van de mensenrechten uit 1776 en 1789. Wij kunnen ons dan ook niet zomaar bij die verklaring aansluiten. De plaats van het eerste gebod en het daarmee correlerende recht is fundamenteel voor alle andere rechten! Sociale mensenrechten De hierboven opgesomde rechten zijn grotendeels ontleend aan de bescherming van het leven, waartoe God Zijn geboden heeft gegeven. De gelijkwaardigheid van allen én het kunnen beleven van zijn verantwoordelijkheid door participatie zijn noties die met het mens zijn naar Gods Beeld zijn gegeven. Van hieruit kunnen wij ook spreken over wat men sociale mensenrechten noemt. Daartoe rekenen wij het ontvangen van onderwijs. Zonder onderwijs geen ontplooiing van het mens zijn. Daarom achten wij opvoeding en onderwijs te behoren tot de mensenrechten. Hetzelfde geldt van toegang tot de cultuurgoederen en wetenschap. Op dit punt heeft ieder lid van de samenleving gelijke rechten. Huber benadrukt de eenheid van individuele en sociale rechten (Concilium, 14). Wij zien geen tegenstelling tussen deze beide aspecten. De enkeling is lid van de gemeenschap. En de gemeenschap bestaat uit individuele leden, hoewel niet alleen daaruit. De moeiten beginnen voor ons als men de sociale rechten zo uitbreidt, dat ze de verzorgingsstaat noodzakelijk maken. We denken aan gezondheidsvoorzieningen en aan recht op arbeid of aari vrijheid van vrees (waarover Roosevelt in 1941 sprak).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen