Er staat geschreven! Er is geschied!; Introductie tot het leven en werk van Groen van Prinsterer als getuigend historicus - pagina 9
Introductie tot het leven en werk van Groen van Prinsterer als getuigend historicus..1. Groen van Prinsterer: historicus in de politiek..2. Groen van Prinsterer en de geschiedenis: de stuwkracht van de revolutiebegrippen..3. Groen van Prinsterer en de gereformeerd-orangistische geschiedschrijving..4. Groen van Prinsterer: historicus in de actualiteit..
genade. De kerk was stampvol en Groen stond dicht bij het doophek. Hii was naar zijn eigen getuigenis tijdens deze dienst zeer ontroerd. In de kerk zat ergens Willem Bilderdijk, de 'ijsbreker' van het Reveil. Bilderdijk gaf in Leiden in zijn sombere voorkamer aan de Hooigracht een privatissimum, het hoogleraarschap daar werd hem onthouden. Groen vroeg zijn vader, die nog steeds een belangrijke rol in zijn leven speelde, verlof diens lessen bij te wonen. De ietwat bedisselende man schreef hem terug: 'Ik gevoel, lieve Willem! dat het voor U van veel belang en aangenaam wezen moet een zoo beroemd man, als Bilderdijk is, van nabij te kennen en te hooren.' Met een waarschuwing 'op Uwe hoede' te zijn voor de gedachten van de man, eindigde hij 'Ik verlang te vernemen, of Gij bij de Heer Bilderdijk geweest zijt en hoe ontvangen'. Op 18 januari 1821 meldde Groen zijn vader dat hij voor de eerste keer Bilderdijks lessen had gevolgd. Zijn oordeel schortte hij nog wat op. Gerretson heeft later Groens Leidse tijd zo getypeerd: 'Naast Van der'Palm in rok, Bilderdijk in slaapmuts'. Ik ben, schreef Groen zelf eens 'zegt men, gaarne zeg ik het ook, kweekeling van Bilderdijk' 13 . Hij voegde er later met evenveel recht aan toe 'Van Bilderdijkianisme was bij mij geen zweem. Door deze contra-revolutionaire felheid ben ik niet medegesleept' 2 . Al op 17 december 1823 beëindigde Groen zijn studie te Leiden met een dubbele promotie. Van tien tot elf uur promoveerde hij op die dag in de rechten op een proefschrift over de voortreffelijkheid van het Justiniaanse recht; van elf tot twaalf uur verdedigde hij de dissertatie in de klassieke letteren over de persoonsbeschrijving bij Plato. De hoogleraar Van Assen schreef dat hij sinds Borger zo'n promotie niet had meegemaakt. Groens verdediging was een voorbeeld 'van vlugge gevatheid in het verdedigen, van groote gemakkelijkheid in zich uit te drukken, van weergalooze bedrevenheid in het spreken van zuiver Latijn, en hetgeen nog meer is dan dat alles, van beminnelijke zedigheid' 3 . Welke loopbaan zou de regentenzoon kiezen? Hij kon in het Koninkrijk van de Koning-Koopman alle kanten uit. Drie keer werd hij bijna professor maar door allerlei omstandigheden begon hij met de advocatuur die hem echter niet voldeed. In 1827 kwam het beslissende moment in zijn leven. Hij werd op aandrang van zijn vader — 'door vaderlijke eerzucht geronseld', schreef Gerretson 4 — referendaris in het persoonlijk kabinet van Koning Willem I. De jonge begaafde classicus en jurist stond opeens in het zenuwcentrum van het in 1815 gevormde Koninkrijk van Noord- en Zuidnederland. Hij werd — om met Gerretson te spreken - 'de man achter de stoel' 5 . Hij moest in voortdurend kontakt met de Koning deze op de hoogte houden van wat de kranten
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1981
Reformatorische stemmen | 102 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1981
Reformatorische stemmen | 102 Pagina's