Anthony Brummelkamp; Een terugblik op de Afscheiding - pagina 25

het b i j z o n d e r ware k i n d e r e n van het v e r b o n d z o u d e n zijn en erfgen a m e n des levens. Wel e r k e n d e hij h e n als l i d m a t e n van d e gem e e n t e , waarvan in d e belijdenis sprake is. Wie d e discussie o p d e s y n o d e van Utrecht p r o b e e r t te volgen m o e t trachten zich los te m a k e n van d e gehele ontwikkeling daarna, zoals deze is uitgegroeid b i n n e n d e G e r e f o r m e e r d e Kerken na 1892. H e t is niet billijk d e discussie van 1837 te beluisteren met een g e h o o r a p p a r a a t dat is afgestemd m e t b e h u l p van d e fijne en genua n c e e r d e o n d e r s c h e i d i n g e n van d e latere tijd. Men h o o r t d a n spoedig in s o m m i g e o p z i c h t e n te veel, en in a n d e r e o p z i c h t e n te weinig in d e z e twist. Maar het lijkt voor geen tegenspraak vatbaar, dat De Cock zijn positie koos in d e werkelijkheid van d e b e s t a a n d e verb o n d s g e m e e n t e , m e t d e volle n a d r u k o p d e belofte van het verb o n d . Scholte daarentegen speurt naar d e uitwerking van het geloof en maakt dit u i t g a n g s p u n t voor d e kerkelijke structuur die hij nastreefde. Niet voor niets staan d e b e t r e f f e n d e dogmatische artikelen vóór d e kerkorde. De d o g m a t i s c h e visie op d e g e m e e n t e bepaalt haar orde. B r u m m e l k a m p n u staat tussen D e Cock en Scholte in. Hij en Scholte h a d d e n geen oog voor d e praktijk w a a r m e e De Cock in zijn pastoraat in het N o o r d e n in aanraking was gekomen. Beide h a d d e n geweigerd kinderen van niet-belijdende leden, die zij niet als v r o m e n kenden, te d o p e n . Bij De Cock lag het wat anders. Hij stond dichter bij d e praktijk d e r g e r e f o r m e e r d e vaderen. En het is d e vraag of B r u m m e l k a m p in 1837 reeds v o l d o e n d e besef had van d e draagwijdte van het subjectivistische s t a n d p u n t van Scholte. Daarvan heeft h e m echter d e bittere ' A m s t e r d a m s e twist' wel doordrongen. Juist op het m o m e n t waarin hij zich voor het herstel van d e b r o e d e r s c h a p inzette, bleek h e m zonneklaar, dat er niet te bemiddelen valt, w a n n e e r d e vaste wil o m elkaar vast te h o u d e n , geheel en al ontbreekt. De A m s t e r d a m s e twist o n d e e n t haar n a a m aan het diep-ingrijpend e conflict, dat in d e b o e z e m van d e afgescheiden g e m e e n t e in de hoofdstad w o e d d e . Men kan haar b e s c h o u w e n als een s y m p t o o m van d e o n r u s t van d e eerste tijd, waarin n o g niet duidelijk was, wat het h o o f d d o e l van d e Afscheiding was. Wilde zij d e ware kerk weer tot o p e n b a r i n g brengen? Of wilde zij gezien w o r d e n als een middel o m d e H e r v o r m d e Kerk te genezen? Was zij wel in staat, gezien haar wortels m e d e in d e N a d e r e Reformatie, o m waarlijk kerk te zijn, of tendeerde zij naar het conventikel? Die vragen speelden in A m s t e r d a m . Werkelijke vragen, die ieder aangingen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen