Kuyper Hoedemaker en de Doleantie - pagina 47

waarschuwd man telt voor twee, maar de meerderheid zette door. Zij wierp de minderheid voor de voeten 'Jezus heeft geen formules voorgeschreven'. De nieuwe proponentsformule ging er op het nippertje door. Bij de consideraties van de Provinciale Kerkbesturen staakten de stemmen: 35 voor en 35 tegen. 19 Het voorstel werd daarom aangenomen verklaard. De gevolgen bleven niet lang uit. In januari 1883 kreeg de nieuwe formule kracht van wet. O p 21 februari stelde Kuyper haar aan de orde op de kerkeraad van Amsterdam. Natuurlijk werd een commissie benoemd, met als zwaargewichten naast de predikanten W. Krayenbelt en P. Deetman de ouderlingen Kuyper en Rutgers. Kuyper zette de zaak direct op landelijk niveau. In De Heraut van 25 maart en 7 april verscheen een advertentie waarin het kerkpubliek te lezen kreeg dat de kerkeraad van Amsterdam genoemde commissie had benoemd voor de zaak van de nieuwe proponentsformule. De commissie gevoelde behoefte vóór zij rapport uitbracht 'over deze gewichtige aangelegenheid met andere elders gecommitteerden in overleg te treden'. O p 25 maart werden de broeders opgeroepen in het gebouw Vrede te Amsterdam, op 7 april convoceerde hij naar het grotere Frascati, want nu waren ook niet-gecommitteerden welkom. Kuyper ontliep hiermee een debat in de kerkeraad over het samenroepen van deze landelijke vergadering. Een staal van zijn strategisch vernuft. In De Heraut deelde hij mee, dat de conferentie een deliberatief karakter droeg. Er werd geen kerkeradenbond opgericht. Maar ondertussen! Er kwamen op de vastgestelde datum, elf april, ongeveer 250 kerkeraadsleden uit het hele land bijeen en ze namen besluiten: 'resoluties' heette dat in die tijd. We noemen er enkele. Geen nieuwe formule wilden de broeders, ze eisten nu ondertekening van de drie formulieren van enigheid. Kuyper had daar zojuist een nieuwe volksuitgave van verzorgd. Ze waren immers nog steeds 'het officieel belijden' van de kerk 'blijkens de historische eenig geldende uitlegging van Art. XI [handhaving der leer]'. Ze spraken af h u n kerkeraden ertoe te bewegen dat 'niemand van nu voortaan in zijne Kerk tot den H. Dienst des Woords zal worden toegelaten' dan die de drie formulieren ondertekende. Ingrijpender was hetgeen de broeders vastlegden in een tweede reeks resoluties. In de vijfde verklaarden zij, dat, 'indien zij zich gedrongen gevoelen tot een andere Kerkorde over te gaan', zij 'gehouden zullen zijn, na invoering van zulk een Kerkorde, onverwijld weer in correspondentie te treden met andere gelijkgezinde Kerken, ten einde het lichaam des Heeren, niet slechts

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen