Het verval van de verzorgingsstaat; Deel 2 - een perspectief - pagina 10

bestraffen. De overheid heeft in het O u d e T e s t a m e n t de taak dit recht ten uitvoer te brengen met betrekking tot de publieke klant van de dienst aan G o d en het leven van mensen met elkaar. Zorg voor de armen en hulpelozen: sociale wetgeving Een tweede terrein waar de overheid een belangrijke taak had onder het volk Israël, was dat van o n d e r s t e u n i n g van de armen, recht doen aan verdrukten en o p k o m e n voor wie geen helper heeft. Met n a m e dit laatste is typerend voor de messiaanse koning, wiens heerschappij in Psalm 72:12v. als volgt wordt gekarakteriseerd: 'Voorwaar, hij zal de a r m e redden, die om h u l p roept, de ellendige, en wie geen helper heeft; hij zal zich ontfermen over de geringe en de arme, h i j zal de zielen der armen verlossen'. Van deze messiaanse gestalte van b a r m h a r t i g h e i d en recht vindt men in de mozaïsche wetgeving duidelijke sporen. Zij is er de neerslag van, zoals de messiaanse k o n i n g de vervulling is van deze ideale heerschappij. T e r karakterisering van het sociaal en solidair karakter van Israëls wetgeving n o e m ik een aantal voorschriften, niet in detail, maar categoriaal. Maatregelen ter bescherming van sociaal zwakkeren zijn: -

geen uitstel van betaling aan een dagloner, Lev. 19:13; Deut. 24:14-15; - p r i m a i r e levensbehoeften mogen niet als o n d e r p a n d worden g e n o m e n , Deut. 24:6; 11-13; - de nalezing van de oogst moet blijven staan voor de armen, Lev. 19:9-10; Deut. 24:19-21; - men m a g geen rente a a n n e m e n van een verarmde broeder, Lev. 25:35-38; vgl. Ex. 22:25; Deut. 23:19-20; - slaven genieten een behoorlijke rechtsbescherming, inclusief 'werk-en rusttijdenbesluit', Lev. 25:44-46; Deut. 15:13-15; 21:1014; 23:15-16; Lev. 25:39-43; - ook de dieren genieten Gods bescherming, Ex. 23:4-5 en Deut. 22:4; zie verder Ex. 23:29; Lev. 22:28. En de bekende, in het Nieuwe T e s t a m e n t aangehaalde tekst dat de dorsende os niet m a g worden g e m u i l b a n d , Deut. 25:4; 1 Cor. 9:9; 1 T i m . 5:18. Men denke verder aan de wet o p de sabbat, het sabbats- en jubeljaar, Lev. 25:1-22. In datzelfde hoofdstuk worden voorschriften gegeven met betrekking tot lossing van land en van huizen (23-34) en voorschriften met betrekking tot de armen (35-55). Het komt erop neer dat de H E R E eigenaar is van alles, ook van de grond. Mensen zijn slechts rentmeesters. Zij hebben geen oppermachtig of absoluut gezag. Degenen die in behoeftige omstandigheden (zijn komen te) verkeren, worden geholpen. Zij krijgen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen