Reformatorische Stemmen; Verleden en Heden - pagina 92

nen en om hen vast te h o u d e n de tafelgemeenschap met de heidenen gestaakt en zijn conformiteit aan de joodse wet gesimuleerd. Paulus had deze houding van Petrus op zich niet afgekeurd, m a a r toch verontwaardiging voorgewend en een soort 'opvoering' gegeven van een openlijke berisping. Zijn geveinsde boosheid kwam voort uit een pastoraal motief: zorg voor de (heidenchristelijke) gemeente. D o o r deze wederzijdse simula tio bleef de pax credentium en de concordia bewaard. Augustinus protesteerde fel tegen de voorstelling van zaken, d o o r H i e r o n y m u s gegeven. Een dergelijke veinzerij-ter-wille-van-de gemeente (een mendacium officiosum) kon nooit goed gepraat worden. O p deze manier kwam het gezag en de waarheid van de Heilige Schrift, ja h a a r betrouwbaarheid o p losse schroeven te staan. Iedereen zou d o o r een dergelijke simulatie de Schrift kunnen uitleggen naar eigen g o e d d u n k e n . Het is voor Augustinus o n d e n k b a a r , dat Paulus met zijn scherpe woorden aan het adres van Petrus slechts tactisch spel gespeeld zou hebben, gezien het feit dat de apostel in Galaten 1:20 gezegd had: ' W a t ik u schrijf, zie, voor het aangezicht van G o d , ik lieg niet!' Paulus' woorden aan het adres van Petrus zijn vertolking van de waarheid en de betrouwbaarheid van de Schrift. 21 ) O o k het beroep van H i e r o n y m u s o p 1 Corinthiërs 9:20 wordt d o o r Augustinus o n t z e n u w d . In de opvatting van de bisschop van H i p p o verdedigt Paulus in dit woord zijn apostolische vrijheid en zijn solidariteit met de adressanten van het evangelie. Augustinus wijst ter vergelijking op iemand die een zieke verzorgt. Z o iemand wordt in zekere zin zelf een zieke, niet dat hij bedriegelijk koorts voorwendt, m a a r wel dat hij zich probeert in te leven hoe hij zelf, als hij ziek zou zijn, behandeld wenste te worden. 22 ) Zeker, Paulus heeft T i m o t h e ü s besneden vanuit zijn apostolische vrijheid. Paulus berispte Petrus ook niet, o m d a t hij voor zichzelf aan de tradities van zijn joodse vaderen vasthield. W a t de verontwaardiging van Paulus opwekte, was het element van de dwang. V a n d a a r zijn verwijtende vraag aan het adres van Petrus: ' H o e kunt gij heidenen dwingen zich als J o d e n te gedragen?' En 'dwingen' betekent dan: als noodzakelijk voor het heil voorstellen. D a t is het punt, w a a r o p het volgens Augustinus op a a n k o m t in Galaten 2. Niet het naleven van wetten d o o r Jodenchristenen o p zich was in het geding, m a a r de suggestie, d o o r Petrus' handelwijze geuit, als zou het naleven van de bepalingen van de wet ook na Christus' komst heilsnoodzakelijk zijn. D a a r o m is Paulus zo scherp in zijn bewoordingen aan het adres van Petrus. Opvallend is overigens, d a t , zoals Locher in een artikel heeft laten zien, Augustinus o n d a n k s zijn verdediging van Paulus' kritische aanval op Petrus, Petrus toch naar voren haalt, hem naast Paulus plaatst, je zelfs van mening is dat Petrus in een bepaald opzicht de v o o r r a n g heeft tegenover Paulus. 21 ) In dit opzicht sluit Augustinus zich aan bij de gedachte, d o o r Cyprianus naar voren gebracht, dat Petrus de kritiek van Paulus heeft a a n v a a r d . D a a r o m kan Augustinus

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen