Reformatorische Stemmen; Verleden en Heden - pagina 143

profetie van Jesaja in vervulling gaan. De 'welaangename tijd', de 'dag der zaligheid' is de tijd van de prediking van het Evangelie. Zo wil Paulus ons leren, zegt Calvijn ons heil, onze zaligheid te verbinden met Gods welbehagen, waarvan in de prediking van het Evangelie wordt getuigd. En dan de zin: 'Verder moeten wij er ook op letten, dat deze voorzeggingen niet tot een bepaalde tijd beperkt moeten worden. Ze hebben namelijk betrekking op heet de Kerk, in alle eeuwen. Immers we moeten beginnen met de verlossing uit Babel en die doortrekken tot de verlossing door Christus, waarvan die uit Babel slechts een begin (initium) en als het ware een voorspel (praeludium) is geweest. En aangezien er voor ons tot nu toe nog veel vormen van slavernij zijn overgebleven, moeten we haar laten voortduren tot de jongste dag, waarop alles hersteld zal worden.' Ons treft ook hier, hoezeer door Calvijn Christus' verlossingswerk als een eenheid is gezien. Hij laat het beginnen bij de wederkeer van de Joden uit Babel; en soms al bij de uittocht van de kinderen Isra'éls uit Egypte; dat zit in het woord initium: maar tegelijk handhaaft hij ook het unieke van de messiaanse heilstijd, door de wederkeer der Joden uit Babel een praeludium te noemen. De laatste en hoogste vervulling van Jesaja's profetie zal plaatsvinden op de jongste dag, bij Christus' tweede komst naar deze wereld. Bij Jesaja 52:9 noemt Calvijn de verlossing van de Joden uit Babel een redemptio umbratilis, dat wil zeggen een schaduwachtige verlossing. Zoals heel Isra'éls cultus schaduwachtig was, zo ook Gods verlossing van het volk na zeventig jaren ballingschap. Deze verlossing wees heen naar een andere, geestelijke verlossing. Bij de volgende tekst, Jesaja 52:10 zegt Calvijn: 'Men moet beginnen bij de verlossing, die onder Cyrus heeft plaats gehad, om zo verder door te gaan tot op onze tijd. En zo begint de Heere dan zijn macht te openbaren aan en onder de Meden en de Perzen; maar uiteindelijk maakt Hij haar bekend onder alle volken.' Het moge dank zij deze passage, snel volgend op de vorige, duidelijk zijn dat het 'schaduwachtige' van Juda's verlossing uit Babel voor Calvijn niets tekort doet aan de realiteit ervan. Al is deze verlossing schaduwachtig, zij is tegelijk het begin van een verlossing die nog steeds doorloopt tot in onze dagen toe! Ongeveer hetzelfde heeft Calvijn betoogd bij zijn uitleg van Jesaja 54:2. Calvijn weigert om de woorden 'Breidt de plaats van uw tenten uit' zo te lezen dat men de kerk met de synagoge vergelijkt. Hiermee bereikt men alleen maar, zegt hij, dat men de Joden, die schijnen te verdraaien wat hier door de profeet wordt gezegd, nog weerspanniger maakt. Voor déze exegese is ook geen enkele grond. Calvijn wil echter ook niet, dat vanuit deze tekst sprongsgewijs op de vervulling in Christus wordt overgegaan. Zeker, zegt hij, de woorden hebben betrekking op het Rijk van Christus, ze zijn pas (ten volle) vervuld toen de verkondiging van het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen