Johann Arndt - pagina 37
1. Arndts levensloop...2. Arndts ware christendom. ..Boete - Christus - Christelijke deugden - Gebed - Mystiek - Heilige Schrift - Astrologie...3. Arndts invloed...Terugblik...
en Geest stelt Arndt tegenover elkaar (idem). Zo kwam Arndt ook meermalen tot een relativering van de kerk, haar samenkomsten en verkondiging. H i j benadrukt extra dat G o d er niet aan gebonden is (II. 12.1). De ware tempel o m het Woord Gods te horen, zegt hij, is het hart (III. 15.3). Ook Arndts waarheids-begrip heeft hier de invloed van ondergaan. Aan de ene kant heeft hij zeer beslist vastgehouden aan de waarheid zoals die (objectief) beleden is in de lutherse belijdenisgeschriften. En als generale superintendent heeft hij daar ook voor geijverd. De Catechismus zou allen onderwezen moeten worden. H i j zette zich ook af tegen calvinisten en anderen die volgens hem van de lutherse waarheid afweken. H i j schreef: Men zal tegen de ketters en de secten moeten blijven schrijven, preken en disputeren; terwille van de zuivere leer en de ware religie (1.39.2). Maar tegelijk - wat de andere kant is - beklemtoonde hij herhaaldelijk het spiritueel en ethisch karakter van de waarheid, de waarheid in subjectieve zin. En het is alsof deze twee waarheidsbegrippen bij hem onverbonden naast elkaar zijn blijven staan. Een onchristelijk leven leidt tot valse leer en d w a l i n g (1.38.1). De zuiverheid der leer wordt niet alleen met disputeren en vele boeken o n d e r h o u d e n , maar door ware boete en een heilig leven (1.39.5). De ware kennis van Christus en de zuivere leer bestaat niet alleen in woorden, maar ook in de daad en een heilig leven (1.39.5). Al zou met de strijdschriften de leer gediend zijn, zo is toch de ware boete en het christelijke leven er weinig mee gediend. Arndt besluit dit betoog met de, o p zich zeer juiste opmerking, dat leer en leven moeten overeenstemmen (1.39.5). Maar hóe dat kan, dat laat hij onbesproken. Astrologie Tegen het einde van de 16e eeuw krioelde het in Duitsland van paracelsisten."') Vele waren niet tevreden met het traditionele dogma, vroegen naar theosofie, Godswijsheid. Er waren er die in de geest van Paracelsus God, de wereld en de mens als één groot mysterie beschouwden en interpreteerden. Paracelsus had hen echter geleerd dat de wisselwerking tussen deze drie grootheden verstoord was. De mens is een gehavende mens, naar lichaam, ziel en geest. De héle mens moest worden genezen. En daarbij zou men uit moeten gaan, niet van de kennis die in vele folianten is te vinden, maar van het experiment, de ervaring. Arndt die ook geneeskunde gestudeerd had, kende deze zienswijze. Wij vinden bij hem, als bij meerderen in die tijd, een kosmische visie. Er is de grote wereld, de macrokosmos, en er is de mens, die een
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1990
Reformatorische stemmen | 48 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1990
Reformatorische stemmen | 48 Pagina's