Geding om God; Een reactie op de rede van dr. H.S. Versnel - pagina 46

5. GOD EN HET LIJDEN Enkele 'oplossingen' Wij komen nu voor de vraag naar het lijden in deze wereld te staan, en dan vooral voor de vraag hoe het lijden te rijmen is met de almacht en de liefde van God. Als God liefde is, hoe kan Hij dan de schepping zo in elkaar gezet hebben, dat er wreedheden gebeuren? Een stap verder brengt ons de vraag: Waarom laat God toe, dat mensen elkaar uitmoorden, afslachten en onvoorstelbaar zwaar letsel en leed toebrengen? God als de almachtige is toch in staat dat te voorkomen of af te wenden? God als de liefdevolle moet Zich toch wel innerlijk verplicht voelen om dat te doen? Als God almachtig is, schiet Zijn liefde tekort, als Hij niet reddend ingrijpt. Als Gods liefde Hem daartoe wel dringt, maar Hij er niet toe bij machte blijkt te zijn, dan moet almacht Hem ontzegd worden. Zoals bekend zijn er verschillende oplossingen voor dit probleem voorgesteld. Ik noem enkele recente voorstellen. Het eerste is dat van H. Berkhof. Hij gaat ervan uit, dat de schepping in het begin onaf was. Zij is op weg naar haar volmaking. Zij komt van alle leed, gespletenheid en moeite wel af, maar aan het einde van de tijd. Er is een evolutionair proces aan de gang. Daarin speelt de nieuwe mensjezus een sleutelrol. Hij is als de nieuwe mens voorbeeld van humaniteit en Hij garandeert - sprongvariatie in de ontwikkeling als Hij is - dat het eind goed is, want het komt met de schepping goed. God wordt getypeerd als 'Weerloze Overmacht'. Hij kan op dit moment tegen de onvolkomenheid niet op (weerloos). Hij zal het wel winnen. Vandaar de overmacht. 67 Zonder dat Berkhof dit al te duidelijk zegt, moeten we aannemen dat God Zelf ook een proces doorloopt, min of m e e r in samenhang met het werk van Jezus en met het gevecht om humaniteit in de wereld van de mensen. Dat God triumfeert, is te danken aan de nieuwe humaniteit, die in Jezus voorbeeldig is geopenbaard en die door de mensheid in de navolging wordt gedemonstreerd. De geschiedenis is een ontwikkelingsproces, met diepten en hoogten, waarin de mens het uiteindelijk zelf moet doen. Hij wordt door Jezus daartoe aangezet en bekwaamd. De geschiedenis van mens en wereld is - vanwege het bondgenootschappelijk karakter van de verhouding van God en mens - tegelijk ook Gods geschiedenis. God en mens bepalen elkaar wederkerig. Dat is de consequentie van het specifieke verbondsmodel voor de verhouding

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen