Eredienst en gemeenteopbouw - pagina 30

Hoe hebben we de verbinding tussen eredienst en leven te leggen? Op welke wijze kan de samenkomst van de gemeente toerusting zijn voor de dienst in het gewone leven in een ontkerstende samenleving? Romeinen 12 Een kerntekst in dit verband is Romeinen 12:1,2: 'Ik vermaan u dan broeders, met beroep op de barmhartigheden Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levend, heilig en Godewelgevallig offer: dit is uw redelijke eredienst. En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt erkennen, wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene'. In een belangrijk artikel over deze verzen wijst de Duitse Nieuwtestamenticus, Ernst Käsemann erop, dat de woorden 'redelijke' of 'geestelijke eredienst' (logikè latreia) door Paulus betrokken worden op de gehoorzame dienst, waartoe de mens onder Christus' heerschappij met heel zijn concrete bestaan geroepen is in de werkelijkheid van elke dag. Bij Paulus is de scheiding van sacrale en profane werkelijkheid ovenvonnen. We staan overal en altijd voor het aangezicht van Christus. Er zijn geen afzonderlijke heilige plaatsen en heilige tijden. De leer van de eredienst valt daarom noodzakelijkerwijs samen met de christelijke 'ethiek' en de gehele christelijke gemeente met al haar leden is draagster van zulk een eredienst (cursivering van mij, A.N.). Ook voor de visie op het ambt heeft dit gevolgen. Met het wegvallen van de heilige functies verliezen ook de in cultische zin bijzondere personen hun betekenis. Binnen de charismatische gemeenschap van de gemeente zijn wel verschillende functies, maar deze laten zich niet opdelen in particuliere en openbare of ambtelijke diensten. Ieder christen is in zijn concrete dienst een geroepene en staat dus in het ambt. Kerkelijke ambten bestaan niet anders dan alleen als charismatische gave en roeping. Er is dan ook een nauwe samenhang tussen de bij Paulus in Romeinen 12:6-8 aangegeven charismatische diensten en de in de verzen 9w genoemde levensuitingen van de gemeente, die uitdrukking geven aan de dienst van de gemeente in de wereld. 59 Ongetwijfeld heeft Käsemann de vinger gelegd bij een belangrijk aspect van het nieuwtestamentische getuigenis. Heel het leven van de gemeente van Christus is eredienst, offerende en lofprijzende dienst jegens de Here. Er is geen 'profaan' gebied, dat daar buiten valt. Noordmans heeft erop gewezen, dat door Calvijn de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen