Marnix van St. Aldegonde: 'Tolk der bybeltaal'; Kerklied en kerk bij Marnix - pagina 59

Gemeinte' dient te geschieden en dat daarover nog 'breeder zal worden gehandeld'. 2 5 Het betreft invoering niet van de editie-1580, maar van een herziene versie, die nog niet voltooid is, maar waarvan ter synode een aantal psalmen circuleerde. Na 'bredere' bespreking volgt een uitvoerig besluit dat uit zeven punten bestaat. 26 De voornaamste zijn: Marnix wordt verzocht door te gaan met zijn 'correctie', zijn naam zal niet op het titelblad komen (!), de synode zal de berijming in een voorrede aanbevelen, predikanten, ouderlingen en diakenen moeten in de gemeenten hetzelfde doen en 'Schoolmeesters' moeten ze aan de kinderen leren. Dit alles is helder. Vergeleken met Middelburg 1581 heeft de synode een behoorlijke ommezwaai gemaakt, nota bene zo kort na de val van Antwerpen in 1585, die immers Marnix' naam zeer had aangetast. Dit laatste is de reden dat men zijn naam niet op het titelblad wil! Die ommezwaai kunnen we niet los zien van het gelijktijdige verzoek aan Marnix de bijbel te gaan vertalen: men had grote verwachtingen van hem als vertaler en wilde hem over de streep halen. Ook schijnen in 1586 de kerkelijke leiders minder geporteerd te zijn voor Datheen. 27 Maar de duidelijkheid in het synodebesluit gaat de mist in door een aantal toegevoegde omschrijvingen. Het aanprijzen in de gemeenten moet heel tactisch geschieden, namelijk: sonder nochtans de vorige Psalmen, te weten Datheni, tot noch toe gebruyckt, preciselick te verwerpen, maer latende evenwel inder Gemeente vrijheit die te behouden ende te singen. En het besluit eindigt met de zinsnede: latende voorts in de discretie van de Kerckeraden van elcke plaetse hierinne alsulcke voorder middelen te gebruicken, als sy na gelegentheit harer Gemeente oirbaer ende bequam sullen achten. Met formuleringen als 'vrijheit' in de gemeenten en 'discretie' van de kerkeraden is het een uiterst dubieus en tweeslachtig besluit geworden! De invoering werd hiermee in feite facultatief gesteld. De 'verbeteringe' liet lang op zich wachten en dat was zeker niet gunstig. In 1591 pas verschijnt de tweede, herziene, editie bij Richard Schilders te

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen