Marnix van St. Aldegonde: 'Tolk der bybeltaal'; Kerklied en kerk bij Marnix - pagina 56

Werden hier bekendt: End dat 'tvolck op d'eerde Dijnen heyl aenveerde, Tot aen 'swerelts endt. 2 Dat dy, o God, de volcken prijsen: Dat alle lien dy seggen danck. Dat alle stammen vreugt bewijsen, End vrolick singen haer gesanck: Want du salst 'tvolck richten, Ende dijn rijck stichten In gerechtigheyt. Du salst goedertieren, 'Tvolck op d'eertrijck stieren Onder dijn beleyt. 3 Dat dy de volcken, Heer, lofsingen, Dat dy lofsing al watter leeft. Het eertrijck sal sijn vruchten bringen, Want onsen God ons segen geeft. Ja God sal ons goedich, Segen overvloedich Geven al te saem. End alle geslachten, Sullen met aendachten Vreesen sijnen naem. De psalm is, door een correcte woord-toon verhouding, voortreffelijk ritmisch zingbaar en is ook syntactisch en dichterlijk zeer verzorgd. Beperken we ons tot het eerste couplet, dan constateren we dat deze dicht bij de onberijmde tekst staat die bij Marnix luidt: 'God sij ons genadig ende segene ons, hy verlichte sijn aengesicht over ons. Selah. Op dat men op eerden dijnen wegh kenne, [ende] dijnen heyl onder alle Heydenen.' De noodzakelijke 'vulling' die Marnix aanbrengt - ook 'van degen' (= goed) - is verantwoord en de rijmwoorden zijn functioneel. Ter vergelijking nog eenmaal het parallel lopende couplet bij Datheen: Onse Godt sij ons nu ghenaedigh,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen