Niet door stomme beelden...?; Evangelieverkondiging in de moderne beeldcultuur - pagina 62

- Achterwand: Salomo op zijn troon, Mozes met de stenen platen, een allegorische scène, Mozes en de brandende doornstruik, de uittocht van de Israëlieten en de doortocht door de Rode Zee, Mozes brengt water naar de twaalf stammen, Aäron als priester met zijn zonen voor de tabernakel, een oude profeet, een allegorische scène, een profeet met een schriftrol, de tempel van Salomo, de Ark in het land van de Filistijnen, Elia wekt de zoon van de weduwe tot leven, de geschiedenis van Ester, het offer van Abraham, Samuël zalft David, de dochter van de farao vindt Mozes. - Linkerwand: de Ark wordt naar Sion gebracht, Elia en de weduwe van Sarefat, het offer van de priesters van Baäl mislukt, het offer van Elia op de berg Karmel. 67

Aan de buitenkant van de in 2007 geheel gerestaureerde Armeense kerk op het eiland Akdamar in het Turkse Vanmeer vindt men overigens eenzelfde afbeelding, maar dan in reliëf.

68

Zie hoofdstuk 3.

69

R. Boon, a.w., 102.

70

Een prachtig exemplaar bevindt zich in het Israëlmuseum in Jeruzalem.

71

Chaim Potok, Mijn naam is Asjer Lev, Den Haag 1985, 89.

72

Zie hiervoor uitgebreid H. von Campenhausen, “Die Bilderfrage als theologisches Problem der alten Kirche”, in: Tradition und Leben. Kräfte der Kirchengeschichte. Aufsätze und Vorträge, Tübingen 1960, 216-252; R. Boon, a.w., 96-101.

73

Rom. 1:23-25. Paulus bevindt zich met deze mening in het gezelschap van zijn iets latere tijdgenoot Plutarchus, die, overigens ten onrechte, meent dat de oude Romeinen ook niet van godenbeelden geporteerd waren: “Numa’s [2de koning van Rome] verordeningen over godenbeelden waren geheel in overeenstemming met de opvattingen van Pythagoras. Want deze filosoof beweerde dat het eerste principe [God] verheven is boven de zintuigen en gevoelens, onzichtbaar, ongeschapen en alleen toegankelijk voor de Geest. En op dezelfde manier verbood Numa aan de Romeinen om een beeld van God te vereren dat de vorm had van een mens of een beest. Ook was er onder hen in deze vroege tijd geen enkele geschilderde of gegraveerde gelijkenis van de godheid, maar toen zij gedurende de eerste 170 jaar voortdurend tempels bouwden en heilige schrijnen oprichtten, maakten zij geen beelden in lichamelijke gestalte voor de goden, overtuigd als zij waren dat het goddeloos is om hogere dingen te vergelijken met de lagere, en dat het onmogelijk was om de godheid te vatten anders dan via het intellect” [Plutarchus, Numa, 8.7-8].

74

Voorstellingen uit het Oude Testament kregen hun plaats als voorafbeeldingen van de christelijke verlossing zoals Jona, David, Lot en de drie jonge mannen in de vuuroven. Daarnaast vindt men scènes uit het Nieuwe Testament zoals de opwekking van Lazarus en de wonderen die de Heer heeft gedaan.

75

H. Skrobucha, “Oorsprong, ontwikkeling en techniek der ikonenschilderkunst”, in: P. Hendrix e.a., Ikonen, Amsterdam-Brussel 1960, 59.

61

080077 WdZ 52p Niet door Stomme Beelden.indd 61

16-04-2008 08:33:19

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen