De landbelofte. Een Bijbelstudie over een gevoelig onderwerp - pagina 38

2) Ook al in Davids dagen zien we dat, toen het project van de tempelbouw werd opgezet, het verband tussen de te bouwen tempel en het landbezit werd gelegd. In het kader van Davids tempelbouwplan (dat door de Here God gecorrigeerd werd: niet jij bouwt Mij een huis, maar Ik doe dat voor jou en uit dat huis van jou zal de tempelbouwer komen) lezen we dan: ‘Ik zal een plaats bereiden voor mijn volk, voor Israël, en het planten, zodat het op zijn eigen plaats kan wonen, zonder dat het meer opgeschrikt wordt en boosdoeners het onderdrukken zoals vroeger, in de tijd van de richters…’ (II Sam. 7 : 10 – 11). De gedachte hierachter is dat het landbezit in de eerste tijd van het verblijf in Kanaän hachelijk was en dat het pas zeker werd met de komst van David en Salomo’s tempelbouw. Kennelijk door de dienst der verzoening die daar toen definitief geregeld werd. De verbondsark met het verzoendeksel kwam daar immers te staan (I Kon. 8 : 21). Dezelfde gedachte wordt tot uitdrukking gebracht in het begin van Psalm 114 waar we lezen: ‘Toen Israël uit Egypte toog…werd Juda tot zijn heiligdom, Israël zijn rijksgebied’ (Ps. 114 : 1 – 2). Let wel: Israël kreeg zijn rijksgebied, niet historisch maar geestelijk, via het heiligdom dat in Juda stond. 3) Het landbezit hing dus op het nauwst samen met de dienst der verzoening in de tempel. Dit zo zijnde worden ook een paar uitspraken in het lied van Mozes aan de Schelfzee duidelijker. In dat lied wordt vanuit de doortocht door de Schelfzee de toekomst ingekeken. Ik wijs dan op twee opmerkelijke teksten in dat lied. In de eerste plaats Exodus 15 : 13: ‘Gij leiddet in uw goedertietenheid het volk dat Gij verlost hebt; Gij leiddet het door uw kracht naar uw heilige woonstede’. De uittocht uit Egypte en de intocht in Kanaän, het waren stadia op de weg naar de tempel die het bezit van Kanaän zou garanderen. De indruk dat het einddoel van de trektocht van Egypte naar Kanaän inderdaad de tempel was wordt nog versterkt door wat in vers 17 staat: ‘Gij brengt hen en plant hen op de berg die uw erfdeel is; de plaats die Gij, HERE, tot uw woning gemaakt hebt, het heiligdom, HERE, door uw hand gesticht’. Je moet even denken aan wat in Psalm 68 : 18c gezegd wordt: ‘De HERE is van de Sinaï het heiligdom binnen gegaan’, in één stap, om zo te zeggen, of aan wat God door de mond van Mozes zegt: ‘En zij zullen weten dat Ik de HERE hun God ben die hen uit het land Egypte uitgeleid heb om in hun midden te wonen’ (Ex. 29 : 46). In het heiligdom namelijk. Niet het landbezit was van uit- en intocht het voornaamste doel maar het komen schuilen van Israël onder de vleugelen van het Immanuelgeheimenis om van daaruit toegang te verkrijgen tot het land.

37

110081 W.deZwijger HdeJong 21-3.indd 37

30-3-11 15:09

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen