Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boeken

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Opvoeden moet je durven, door Dr. James Dobson, Uitg. Kok Voorhoeve, Kampen, 1992, 199 blz. Prijs ƒ 29, 90.

In dit boek met als ondertitel 'Beter omgaan met frustraties tijdens de opvoeding' legt dr. James Dobson de nadruk op het belang van zelfvertrouwen in de opvoeding. Uit een door hem verricht onderzoek met als thema 'De frustraties van het ouderschap' bleek dat ouders sterk hun eigen tekortkomingen naar voren brachten. Velen zijn onzeker en ervaren het opvoeden als een zware opgave. Vanzelfsprekendheden zijn weggevallen en er is veel kritiek van deskundigen. Zelfverwijt, schuldgevoelens, woede en vermoeidheid kunnen het functioneren van ouders negatief beïnvloeden. Dobson benadrukt echter dat het grootbrengen van kinderen een zegen van God is en dat het een hoge roeping is om kinderen voor te bereiden op een leven van dienstbaarheid aan God en aan de mensheid. Ouders hebben vertrouwen nodig in hun bekwaamheid om die taak te volbrengen. Hij bestrijdt de opvatting dat ouders verantwoordelijk zijn voor alles wat er van hun kind wordt, vooral als sprake is van wangedrag. Ouders (juist ook degenen die hun uiterste best doen om hun kinderen behoorlijk op te voeden) zijn tegenwoordig maar al te bereid om zichzelf de schuld te geven voor alles wat hun kinderen doen. Dobson legt er de nadruk op dat problemen op zijn minst voor een deel hun oorzaak hebben in het temperament van het kind.

Uit het onderzoek bleek dat verschillen in temperament en gedrag van de kinderen een ingrijpende invloed hebben op de opvoeders. Dobson maakt hierbij het onderscheid tussen (zeer) volgzame en (zeer) eigenzinnige kinderen. Het opvoeden van een zeer eigenzinnig kind kan leiden tot ouderlijke uitputting in verschillende gradaties.

In zijn boek richt Dobson zich met name op de omgang met eigenzinnige kinderen in de peuterleeftijd en de puberteit. Ook aandachtspunten voor het omgaan met (zeer) volgzame kinderen komen af en toe aan de orde. Dobson zet uiteen hoe het gedrag van eigenzinnige kinderen ten diepste te verklaren is uit een wilde zucht naar macht. De wens om een eigen leven te leiden loopt als een rode draad door het leven van het kind. Wat dat betreft, is er geen wezenlijk onderscheid maar wel een verschil in gradatie met andere kinderen. Om het manipuleren met als doel het verkrijgen van macht te voorkomen of te doorbreken, geeft Dobson vele praktische adviezen voor het omgaan met eigenzinnige kinderen. 'Liefde en discipline' (tevens de titel van één van Dobson's andere boeken) zijn hierbij kernwoorden. Hij geeft het belang aan van het al vroeg zelf de teugels in handen nemen door ouders. Bij de paragraaf 'Het bouwen van het geloof' zijn kanttekeningen te plaatsen. Dobson geeft hierin onder meer aan dat de allerbelangrijkste taak van ouders van jonge kinderen is: 'hen toerusten met een onwankelbaar geloof in Jezus Christus' (p. 83). Hij zegt in deze paragraaf ook behartenswaardige dingen: 'Zorg ervoor dat u de thema's van liefde en rechtvaardigheid in evenwicht brengt wanneer u uw kinderen over God vertelt' (p. 86).

In een later hoofdstuk krijgt het omgaan met eigenzinnige pubers de aandacht. Dobson geeft aan hoe ouders kunnen proberen het wankele evenwicht van het bootje van de puber te bewaren. Daarbij besteedt hij speciale aandacht aan de rol van de vaders.

Verder gaat Dobson ook in op het overdragen van macht. Het niet te vroeg en niet te laat overdragen van macht beschrijft hij als één van de lastigste verantwoordelijkheden van het ouderschap.

In één van de slotalinea's benadrukt hij dat het voortdurend opdragen van de kinderen in het gebed de enige bron van zelfvertrouwen en wijsheid is (. 185). Zoals uit het bovenstaande ook blijkt, is het boek in de eerste plaats geschreven voor ouders.

Het is een makkelijk leesbaar boek met een onmiskenbaar Amerikaanse stijl. Het bevat vele, soms humoristische, praktijkvoorbeelden.

De wijze waarop over God en over het geloof gesproken wordt, zal niet iedereen aanspreken. Hoewel de auteur dat beslist niet zo bedoelt, kan het soms wat oneerbiedig overkomen.

Wie hiermee rekening houdt en een beetje door de Amerikaanse stijl heen weet te kijken, kan uit dit boek bruikbare ideeën opdoen.

Drs. J. Wessels.

Transparant onderwij skatem, nr. 1. Bijlage bij Transparant 1, februari 1993

De redaktie van het kwartaalblad van de V.C.H., de Vereniging van Christen- Historici, verblijdde het onderwijsveld met de geboorte van een nieuw initiatief: een onderwijskatern. Nadere beschouwing leert ons dat dit katern lesmateriaal voor de geschiedenislessen op het voortgezet onderwijs bevat. Kant en klaar om te kopiëren. De aandacht is vooral gericht op onderwerpen die in de bestaande (examen) methoden niet zo aan bod komen.

Tevens zal de nadruk vallen op de geschiedenis van het protestants-christelijke volksdeel. In dit katern staat het examenonderwerp van 1993 en 1994 centraal: "Nederland naar een modernindustriële samenleving".

De inhoud van dit katern laat zien dat de scribenten zich gehouden hebben aan de hierboven genoemde doelstelling. De lesbrieven over "secularisatie een de gereformeerde gezindte in de periode vanaf 1945" en "De H.G.J.B. en de jongeren van de jaren '60" zijn voorbeelden van de geschiedenis van het protestants-christelijke volksdeel. Vervolgens komt er een interview van twee havo-leerlingen met de bekende Roel van Duyn aan de orde, waarin goed naar voren komt wat deze bevlogen mensen uit de jaren '60 bewoog. Twee lesbrieven over "De Vakbeweging" en "De ontwikkeling van de Nederlandse textiel-industrie na 1945" maken dit katern tenslotte kompleet. De laatste drie lesbrieven beantwoorden vooral in die zin aan de genoemde

doelstelling dat ze als het ware een kleine diepteboring zijn van onderwerpen die maar zeer globaal in de methoden of examenbundels behandeld worden.

Naar mijn mening heeft de redaktie van Transparant een goede greep gedaan om dit onderwijskatern uit te geven. Het kan de docent geschiedenis heel goed helpen om eens uit het harnas van de verplichte examenstof te stappen. Vanuit de praktijk zou ik graag enkele suggesties aan de redaktie willen geven.

1. Het is aan te bevelen om voortaan het nivo van de betreffende lesbrief aan te geven, nl. lbo/mavo of havo/ vwo. Men behandelt in de praktijk toch niet alle lesbrieven. 2. ledere lesbrief zou in één les behandeld moeten kunnen worden. Dat houdt in dat de lesbrief niet te lang mag zijn. 3. De lesbrieven dienen overeenkomstig de doelstelling van deze katernenreeks kleine detailstudies te zijn. Er moet voor gewaakt worden dat de stof te globaal behandeld wordt.

Persoonlijk vind ik dat een bezwaar van de eerste lesbrief over "Secularisatie en de gereformeerde gezindte", al begrijp ik dat het hier om een overzicht gaat.

Tenslotte spreek ik de wens uit dat de redaktie van Transparant voortgaat op de ingeslagen weg, zodat dit katern de eerste mag zijn van een hele reeks katernen.

Drs. D. van Meeuwen.

Drs. P.P. van Dorp-Stolk en W. Visser: Adoptie. Een christelijke handreiking bij beslissing, procedure en opvoeding. Uitgave J.J. Groen en Zn., Leiden, 96blz. Prijs: ƒ 18, 50.

In de serie Praktisch & Pastoraal is een paperback verschenen over adoptie. De beide scribenten hebben zelf kinderen geadopteerd; ze weten waarover ze schrijven. Het is een praktisch boek geworden waarin de volgende onderwerpen aan de orde komen: Geen kinderen; de ge­ schiedenis van de adoptie; adoptie in bijbels licht; de betrokkenen bij een adoptie; de procedure; op weg naar je kind...; juridische en financiële kanten van adoptie; hoe gaat het met de kinderen? ; doop van een adoptiekind een omstreden zaak; het opvoeden van adoptiekinderen; adoptiekinderen met een handicap; pastorale begeleiding rondom de adoptie; een uitzien naar geestelijke adoptie ; adressen en literatuur.

Dit boek is goed geschreven, bevat veel informatie, gaat de principiële vragen niet uit de weg, wijst knelpunten en mogelijke oplossingen aan, wijst op de noodzaak dat je samen goed moet weten waaraan je begint. Een 'must' voor mensen die met deze problematiek te maken hebben. Voor het maken van een inleiding, het houden van een spreekbeurt en voor het maken van een werkstuk, biedt dit boek veel wat nodig is en geeft via de literatuur de verdieping en verbreding aan. Hartelijk aanbevolen.

I.A. Kole.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Reformatorische School

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 juni 1993

De Reformatorische School | 40 Pagina's

Boeken

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 juni 1993

De Reformatorische School | 40 Pagina's