Even pauzeren

Hoezo huiswerk?

"Pappaaa!" Arno laat zijn fiets midden op het trottoir liggen om zijn vader te begroeten. "Dag lieve jongen. Wat ben jij lekker aan het spelen!"

"Ja, ik mag van mama op de stoep spelen. Nu ga ik mee naar binnen." Het gezichtje heeft een vastberaden trek gekregen als Arno met zijn fietsje in zijn hand achter vader aanloopt, het tuinpad op.

"Papa!" Vader houdt zijn pas in. "Wat is er, Arno? " "Wilt u mij helpen met huiswerk maken...? " Vader Van Dam fronst zijn wenkbrauwen. Arno huiswerk? En hij zit nog maar amper in groep drie? "Huiswerk, Arno? " Zijn gezichtje staat verdrietig. Zonder iets te zeggen, schudt hij bevestigend met zijn hoofd.

"Maar waarom heb je dan huiswerk? " "Ik, ik, ik kan nog niet zo goed lezen, zegt de juffrouw." Een paar dikke tranen rollen over zijn gezicht.

"Natuurlijk zal papa jou helpen. We gaan samen lezen. Samen het huiswerk maken. Kom maar Arno!" Gelukkig. Vader zal hem helpen. Dan komt het goed.

Even later zit vader Van Dam met Arno op de bank. Hij luistert geduldig naar het spellende lezen van zijn zoon. Het valt hem niet mee om zijn gedachten er bij te houden, na deze vermoeide werkdag. Maar Arno heeft dat niet zo in de gaten. Hij probeert al die raadselachtige tekentjes te ontcijferen.

De gezamenlijke maaltijd is voor familie Van Dam een feest. Arno is de jongste van de vier kinderen. Kees en Martin (een tweeling) zitten in groep 6, Gerdien in groep 8. Zoals meestal hebben de kinderen van alles te vertellen over school. Vader en moeder Van Dam bewaken de regels: niet door elkaar praten, om de beurt iets vragen en zoveel mogelijk dooreten.

Na het eten wordt de afwas gedaan. Moeder Van Dam heeft vrijaf. Ze moet

vanavond vroeg weg om op tijd op naailes te zijn. Gerdien wast af. Kees en Martin zijn 'drogers'.

Vader Van Dam heeft zijn schoenen uitgedaan en zijn benen languit op de salontafel gelegd. Eerst de krant. De rust duurt echter niet lang. Na nog geen tien minuten moet de orde in de keuken hersteld worden, voordat er brokken vallen. En als de afwas klaar is, staan Kees en Martin voor hem.

"Papa, wij hebben morgen een repetitie. Het is van Namen en Feiten. Het zijn wel drie lessen. We moesten van de meester vragen of u ons overhoren wilt." Vader aarzelt even. "Kunnen jullie dat zelf niet leren? " Als op commando schudden de twee jongens hun hoofd.

"Nee, papa, de meester heeft gezegd dat u ons moet overhoren. Anders kunnen wij niet weten of we alle vragen uit ons hoofd kunnen." "En we moeten een tien halen, anders krijgen we geen plaatje", haast Martin nog te zeggen.

Vader Van Dam zwicht. Tot de koffie is hij bezig. Eerst in de volgorde van het boekje, daarna door elkaar. Het repeteren wordt alleen een kwartier onderbroken, omdat Arno naar bed gebracht moet worden.

Na de koffie moeten Martin en Kees naar bed. Het wordt zo langzamerhand stil in huis. Gerdien zit boven op haar kamer nog wat schoolwerk te maken. "Gelukkig dat Gerdien zelfstandig kan leren", moppert Van Dam. "Je bent anders de hele avond bezig. Nu kan ik eindelijk beginnen aan het uitwerken van de notulen van de zendingscommissievergadering."

Maar hij heeft buiten de waard gerekend. Gerdien is naar beneden gekomen. "Papa." "Ja..." Ze ziet het argwanende gezicht van haar vader. "Huiswerk? "

"Ja, rekenen. Of u me alstublieft wilt helpen. Het is erg moeilijk. Het is wiskunde. Daar moet je volgens de meester tegenwoordig, voordat je naar de grote school gaat, al mee beginnen. Hij heeft er op school alleen geen tijd voor. We moeten elke dag een bladzijde maken. Maar de repetities heb ik al geleerd. U hoeft me

alleen hier bij te helpen." Het valt hem op hoe wit en bleek zijn dochter ziet. Dat breekt zijn verzet. Maar zou dat allemaal echt zo nodig zijn, al dat huiswerk? Je hebt tegenwoordig toch geen tijd meer om kind te zijn? ! "Kom op met die bladzijde. Die doen we samen."

Het valt hem nog tegen. Deze sommen zijn niet zo eenvoudig. Een half uur kost het ze. Gelukkig is Gerdien redelijk snel van inzicht. Anders had het hem drie kwartier gekost!

Gerdien ligt nog maar net op bed of moeder Van Dan komt thuis. Samen praten ze nog even na. Van Dam uit tegenover zijn vrouw de zorgen over het huiswerk. "Was dat nu vroeger ook zo. Wil? " "Nou, nee, het staat me niet meer zo voor de geest. Ja, in klas 6. Bij meester Gerritsen kon je bijles krijgen in ontleden en in Engels, als je een zeven voor Taal op je rapport had." "Je vraagt je af of ze op school ook nog wat anders doen dan spelletjes. We moeten het op de ouderavond toch maar eens vragen. Wil. En nu hebben wij nog "maar" vier kinderen. Stel je voor dat je er in elke klas één hebt zitten...!"

Na de avondsluiting zoekt moeder Van Dam het bed vast op. Vader Van Dam wil eerst de notulen nog verder uitwerken. Als hij ruim een uur later zijn benen strekt, is er ook niet veel helderheid van geest meer over. Hij valt als een blok in slaap. Vader Van Dam wordt geen tijd gegund om rustig te ontwaken. Het is nog nauwelijks half zeven of Arno staat naast het bed. Hij heeft de hand van zijn vader beetgepakt. "Papa, luister eens, luister eens." Van Dam reageert nog niet. "Papa!"

De toon van zijn stem klinkt ernstig. Nog half in zijn slaap geeft vader antwoord. "Ja, ja, Arno, wat is er? " "Papa, bent u wakker? " "Ja, zeg het maar." "Papa, ik, ik ben vergeten mijn rekenblad te maken. Wilt u mij helpen...? "

JHvD

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen