’Door het Woord bewogen’

D eze uitgave geeft een goed overzicht van de veelzijdigheid van dr. Velema op theologisch gebied. Ach-

tereenvolgens komen aan de orde (vaak niet eerder gepubliceerd):

Ethiek

- Waardering van het aardse leven, toegespitst op het gebruik van geld en goed. - Ethiek en confessie

In de samenleving

- Geloofsbeleving in de christelijke school. - Hulpverlening. Een zaak van het hart. - Zichtbare liefde van Christus rond het levenseinde.

Prediking

- Bevinding in de prediking. - Preken over de Psalmen. - Preekmotieven in de Psalmen. - Preek over Mattheüs 28 : 18b-20.

Weri< in de gemeente

- Ambt en heil. - Gemeenteopbouw. - Pastoraat en psychische moeiten.

Achterin het boek is een bibliografie opgenomen van de periode 1991-1995, ter aanvulling van de bibliografie in de feestbundel Ten dienste van het Woord'.

De titel 'Door het Woord bewogen', geeft juist getypeerd aan dat in het leven van dr. Velema het Woord de grote drijfveer en stimulans is en en dat hetzelfde Woord de diepe bron, de voe­ dingsbodem van zijn leven is. (blz. 8) Dat bovenstaande weten veel van onze lezers, omdat dr. Velema, als ik me beperk tot het terrein van het onderwijs, vaak als spreker uitgenodigd is op bezinningsdagen van docenten, leerlingen en studenten. Het was een zegen om die bezinning mee te maken: bijbels, confessioneel, principieel en praktisch; niet-goedkoop, maar een worstelend zoeken en in gesprek blijvend met de hoorders; anti-thetisch, zowel naar 'links' als 'rechts', duidelijk stelling nemend, omdat de Heere dat vraagt en de kring daar het meeste mee gediend is. Het is niet nodig en nuttig om van elke bijdrage een samenvatting te geven. Ik beperk me tot enkele lange citaten die in elk geval van toepassing zijn op ons werk in de school; voor de omgang met kinderen en jongeren in het kader van de oriëntatie in de samenleving en de toerusting om straks in die samenleving een plaats in te kunnen nemen en de gaven te gebruiken die de Heere ons geschonken heeft.

We hopen dat dr. Velema samen met zijn vrouw nog vele jaren mag ontvangen om verder te werken in de dienst van zijn Zender ten dienste van gezin, school, kerk en samenleving.

Toetsing van het rentmeesterschap

Aan het eind van het artikel 'Waardering van het aardse leven', geeft dr. Velema een aantal suggesties als handreiking om na te gaan of we inderdaad in gebruik en genot vreemdeling zijn in het voorlaatste; ze zijn niet uitputtend. (42/43)

- Maak een onderscheid tussen wat u nodig hebt, wat u gewenst vindt en wat u als extra beschouwt. Dat geldt van uw bestedingspatroon voor uw geld en goed, maar ook voor uw tijd. Stel vast welke percentages elk van deze drie in uw bestedingspatroon of budget beslaat. Ga kritisch na of de grenzen scherp genoeg getrokken zijn. Bijvoorbeeld door te overwegen of u niet met een eenvoudiger auto toekunt en niet met soberder maaltijden en niet met minstens één week vakantie minder.

Vraagt u zich af waarop u zou bezuinigen als een vierde (een derde) moet worden afgetrokken van uw bestedingspatroon? Zou u dat kunnen? Waarom doet u het nu al niet? Maak eens een alternatieve begroting - ook nu weer, met het oog op de besteding van geld en goed en van tijd.

Wat is uw maatstaf en doelstelling voor wat u doet met wat u overhebt? Geeft u aan een verscheidenheid van doeleinden? Hebt u daarvoor een lijstje? Zou u met de rente van uw spaargelden op verantwoorde wijze instellingen willen helpen die binnen het Koninkrijk van God werkzaam zijn?

Bent u bereid van uw extra verdienste ook wat extra's af te staan, opdat anderen dichtbij en veraf delen in het genot van uw extra's?

Wat vindt u ervan een groot deel van de rente die u ontvangt te besteden als extra gift voor zich onverwacht voordoende noden?

Hoe oefent u zich in een levenswijze van 'het Is genoeg'? Stelt u vrijwillig een grens aan genot en kooplust/plezier? Wat vindt u ervan om regelmatig een teken te stellen, bijvoorbeeld één dag per week zeer sober te eten; geen extra's en ook de gasten op

die dag gewoon in uw sobere leefwijze te doen delen?

- Wat vindt u van tiet voornemen gedurende één seizoen genoegen te nemen met hetgeen u het vorige jaar aan kleding hebt aangeschaft?

- Bent u bereid de nieuwste producten, door de reclame aangeprezen, te boycotten, als u van mening bent dat de bestaande producten goed zijn en er wat anders niet beslist nodig is?

- Bent u bereid die boycot ook verbaal door te voeren? Bent u bereid te betalen voor voorlichting of eventueel om voorlichting te vragen over de samenhang van producten, productie en milieubederf? - Bent u bereid 'Derde Wereld goederen' te kopen, ook als die wat duurder zouden zijn?

- Bent u bereid uw tijdsinvulling kritisch te bekijken en daarbij mee aan uw echtgenote en kinderen te denken dan u op dit moment doet?

- Ziet u voorgaande en eventueel nog andere vragen als een oefening in pelgrimage, als uitdrukking van het leven in het voorlaatste? Heeft dit alles veel met uw geloof te maken? Stimuleert deze beperking van het genot u ook tot vooruitzien naar de toekomst? Deelt u deze ovenwegingen met anderen en wordt u zondags in de prediking tot een dergelijke levenswijze aangespoord? "

Discipel van Jezus zijn binnen de school

in het artikel 'Geloofsbeleving in de christelijke school', geeft dr. Velema aan dat 'de uitstralingskracht van Jezus Christus in de school' onder andere tot uitdrukking komt in het volgende (66/67):

"- Betrouwbaar en trouw zijn in verband met de zaak van Jezus Christus en de leerlingen; ook in verband met de school waaraan we ons verbonden hebben en waardoor we dan ook met elkaar verbonden zijn.

- Rechtvaardig en mild zijn. - Blijmoedig zijn, zodat er iets van vreugde van ons afstraalt. U begrijpt dat dat iets totaal anders is dan een losbol of lolbroek zijn.

- Geen aandacht voor onszelf vragen, maar altijd venwijzen naar Jezus Christus, zodat wij - dat is niet eenvoudig, het is genade zo te mogen leven - transparant zijn; dat is dat ons leven doorzichtig is tot op Jezus Christus. - Een stuk veiligheid en geborgenheid bieden.

- Niet de doctrinaire zekerheid van het koude rotsblok in de klas neerleggen, maar een mens zijn die zelf in de aanvechting zich vastgehouden weet en daarom overeind blijft. U weet hoezeer wij in het verleden vaak dat leerstellig en daarmee tegelijk dat koude zeker hebben neergelegd in het onderwijs, zonder dat men merkte dat het door onszelf was heengegaan. Dit laatste is dringend nodig.

- Bijbellezen en bidden zijn de bron van zo'n levenshouding. Bijbellezen en bidden zijn tegelijk ook de bevestiging ervan. We kunnen op de christelijke school niet buiten de Bijbel om. We mogen er in lezen en er dan ook uit leren. We mogen er ook het leven mee illustreren.

Laat ik het zojuist gezegde nog iets mogen toespitsen, ook voor de omgang met collega's en met leerlingen. Het is uiteraard belangrijk hoe wij als collega's met elkaar omgaan. Met name onze oudere leerlingen hebben daar een scherp oog voor. Zij zien duidelijk of dat uit de Geest van Jezus Christus is dan wel vanuit een heel andere geest. Ik wijs nu op een manier van doen die gekenmerkt moet worden door;

- openheid en vriendelijkheid; - beslistheid en tegelijk in staat zijn om contact te leggen;

- geduld, vertrouwen geven en warmte uitstralen. Met name dit is zo ongelooflijk belangrijk. De leerlingen moeten het gevoel hebben dat ze bij hun docent terecht kunnen voor de zaken van de school, maar ook voor andere dingen;

- opmerkzaamheid, beschikbaarheid en aanwezigheid. Wat is het nodig dat dat van docenten gezegd kan worden als een goede typering; - niet op macht belust, maar ootmoedig zijn; - echtheid en eenvoud; - steun en geborgenheid bieden.

Als ik dit alles nog eens overzie en voor u samenvat, zeg ik: kenmerkend voor dit alles is eigenlijk een pastorale houding. Wij laten het pastoraat wel eens teveel aan de ambtsdragers over. We moeten bedenken dat ook niet-ambtsdragers pastoraat hebben te beoefenen."

In liefde de ander aanvaarden

Het artikel 'Pastoraat en psychische moeiten', bevat heel veel zaken die we 'moeten weten' in de omgang met jongeren om adequaat te kunnen reageren. Altijd moet het pastorale aspect in ons werk en leven er zijn: in liefde de ander aanvaarden en hem verder hel­ pen op de weg van Jezus Christus en achter Hem aan.

Aan het slot van het artikel is er aandacht voor de vraag: Kan ik het als pastor aan? Zonder direct een oplossing te bieden zou ik hem met tien vragen willen confronteren (200):

"1. Durf ik, wil ik, kan ik dit aan? 2. Indien niet, waarom niet? ; te zwaar? ; zelf te zwak? ; te gemakzuchtig? 3. Moet ik verder kijken en eerst nog verder studeren? 4. Beleef ik zelf wat ik de ander voorhoud, of voldoe ik er niet aan? 5. Ben ik echt, oprecht tegenover God, de ander en mijn vrouw? 6. Welke knopen zitten er in mijn levenskoord? 7. Doe ik het uit liefde of voor mijn baan? 8. Durf ik ook met anderen over mijn tekort spreken? 9. Schiet mijn eigen gebedsleven tekort? 10. Ben ik meer geïnteresseerd in mijn succes dan in hulp aan de medemens? "

Deze uitgave van harte aanbevolen, ook voor de personeels- en leerlingenbibliotheek.

N.a.v. Dr. W.H. Velema: 'Door het Woord bewogen'. Uitg. J.J. Groen en Zn., Lelden. 230 biz. /29, 95.

I.A. Kole

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen