De Wet Flexibiliteit en Zekerheid

De invoering van de Wet Flexibiliteit en Zekerheid per 1 januari 1999 heeft het nodige losgemaakt in het bijzonder onderwijs. De vervanging van zieke groepsleraren kwam in gevaar. Landelijke bekendheid kreeg de scholen waar leerlingen naar huis gestuurd werden daar het bestuur de vaste benoeming van de invalkracht wensten te voorkomen. Waardoor wordt dit onbedoelde effect van de wet veroorzaakt? De gewraakte bepaling (art. 7:668a BW) houdt in dat een vaste aanstelling gegeven moet worden aan de invalkracht die binnen 36 maanden of langer met tussenpozen van niet meer dan drie maanden meer dan drie keer tijdelijk is benoemd als invalkracht of vervanger. Schoolbesturen vrezen dat wanneer zij een vervanger benoemen, deze persoon in vaste dienst moeten nemen. De genoemde periode van 36 maanden geldt immers met terugwerkende kracht. De wet geeft slechts de mogelijkheid om bij CAO van deze zogeheten 'kettingbepaling' af te wijken. Het bijzonder primair onderwijs kent echter geen CAO. Het in reformatorisch primair onderwijs is in Decentraal Georganiseerd Overleg overeengekomen dat in de voorwaarden bij de akte van benoeming onderhavige kettingbepaling buiten werking stelt tot en met 31 juli 1999. Dit kan echter geen blijvende oplossing zijn daar lid 5 van het gewraakte artikel bepaalt dat slechts bij CAO ten nadele van de werknemer kan worden afgeweken van deze bepaling. Werkgevers- en werknemersorganisaties, waaronder de GOLV, bezinnen zich voor meer structurele oplossing van dit probleem.

De Wet Flexibiliteit en Zekerheid heeft ook gevolgen voor de in de akte van benoeming overeengekomen proeftijd. Deze dient voor beide partijen gelijk te zijn. Bij benoeming voor onbepaalde tijd kan een proeftijd worden overeengekomen van ten hoogste 2 maanden. Bij benoeming voor bepaalde tijd kan een proeftijd worden overeengekomen van ten hoogste een maand indien de overeenkomst is aangegaan voor korter dan 2 jaren en 2 maanden wanneer de overeenkomst voor een langere periode aangegaan. Verder is de lengte van de opzegtermijn volgens de Wet Flexibiliteit en Zekerheid afhankelijk van de duur van het dienstverband. Heeft deze korter dan 5 jaar geduurd dan bedraagt de opzegtermijn 1 maand. Heeft het dienstverband 5 tot 10 jaar geduurd 2 maanden, wanneer de a/beidsovereenkomst 10 jaren of langer, maar korter dan 1 5 jaar heeft geduurd, bedraagt deze 3 maanden. Werknemers die op 1 januari 1999 45 jaar of ouder zijn, behouden hun oude rechten, derhalve maximaal 6 maanden opzegtermijn zolang ze bij dezelfde werkgever blijven werken.

Een invoering van deze wet heeft ook gevolgen voor een aantal opzegverboden, met name die wegens ziekte. Op het moment dat het bevoegd gezag spreekt over de mogelijkheid van ontslag, staat ziekte van de leerkracht er aan in de weg om te ontslaan. Is het ontslagbesluit reeds genomen en heeft de opzegging reeds plaatsgevonden, dan heeft de ziekte melding geen opschortende werking.

Het opzegverbod wegens huwelijk is vervallen. Dit verbod was reeds opgenomen in de Wet Gelijke Behandeling. Ook de leerkracht die zijn recht op ouderschapsverlof geldend maakt, kan niet worden ontslagen.

Deze bepaling is nieuw. De invoering van de Wet Flexibiliteit en Zekerheid bezorgt werkgevers- en werknemersorganisaties in het reformatorisch onderwijs, bij afwezigheid van een CAO, het nodige werk.

M.J.W. Hoek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen