Zorg in het voortgezet onderwijs

Mevrouw de Boer steekt voorvarend van wal. ‘Bij de vraag wat succesfactoren zijn voor een goede zorg voor leerlingen maak ik onderscheid tussen zaken die je wel in de hand hebt en zaken die je niet helemaal in de hand hebt. Wat betreft dat laatste: dan heb ik het over de samenwerking met de ouders. Als een leerling thuis weinig steun heeft voor het schoolwerk of als ouders en school niet op dezelfde lijn zitten, dan heb je een probleem. Het tweede waar je geen invloed op hebt, is de sfeer in de klas waar de zorgleerling terecht komt. Het is belangrijk dat er een veilige en zorgzame sfeer heerst. Daarvan kun je niet altijd vooraf een goede inschatting maken’

Welke zaken heb je als school dan wel in de hand?
‘Wat je wel in de hand hebt, is de mentor die de leerling krijgt. Is dat iemand die de vaardigheden heeft om daar op de juiste wijze mee om te gaan. Dit geldt ook voor de docenten. Verder kun je kijken naar de klassengrootte en naar het onderwijsprogramma. Een leerling in een rolstoel zal naast gymnastiek wellicht ook moeite hebben met beeldende vorming of opdrachten buiten de school. Je moet als onderwijsorganisatie dan bereid zijn om daar het onderwijsprogramma op aan te passen. Het mooiste zou ik vinden als docenten kernteams vormen rond klassen en leerlingen.’
‘Naast deze zaken denk ik nog aan heel praktische dingen. Zo moet er een ruimte zijn waar je rustig gesprekken kunt voeren. De hele zorgstructuur eromheen moet op orde zijn. Te denken valt aan de ambulante begeleiding, de GGD, de samenwerking met de leerplichtambtenaar. Dat moet allemaal goed geregeld zijn om op een goede wijze zorgleerlingen een plek te geven binnen de school.’

Zijn er ook grenzen aan de zorg die een school de leerling kan bieden? Waar stopt het voor een school?
‘Een kind moet in staat zijn een diploma te halen. Dat staat voor mij bovenaan. Maar dat is niet voor iedere leerling mogelijk. Als hier een leerling met het Syndroom van Down wordt aangemeld, dan is het meestal niet mogelijk dat een dergelijk kind met een diploma de school verlaat. Daar ligt dus een grens. Een andere grens is wat mij betreft de ernstige gedragsproblematiek. Op het moment dat de veiligheid van docenten en leerlingen in gevaar komt dan is de grens echt bereikt. Daarnaast moet de zorg het onderwijs niet overstijgen. Er moet in elke klas gewoon lesgegeven kunnen worden.’
‘Er is nog een aantal problemen dat het aanbieden van zorg moeilijk maakt. Dat zijn overigens zaken waaraan de school niets kan veranderen. Ik bedoel de enorme bureaucratie die gepaard gaat met het aanbieden van zorg en het geld dat daarvoor nodig is. Ik word vaak moe van het invullen van formulieren. Ook duurt het erg lang voordat er actie vanuit de hulpverlening kan worden ondernomen voor een leerling.’
‘Samenvattend kan ik zeggend dat we als school proberen een goede zorg te bieden aan leerlingen. Maar we moeten goed in de gaten houden dat zorg geen doel op zich is.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen