Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uitgerookt!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uitgerookt!

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Misschien herinnert de lezer zich nog mijn verhaal – een aantal maanden terug – van mijn leerkracht in klas 5 (groep 7), die ons leerlingen enthousiast uitlegde en toonde hoe je het beste een pijp kon stoppen (Een jonge pijproker). Inmiddels weet ik wel zeker – uit reacties van oud-klasgenoten - dat hij die pijp ook daadwerkelijk aanstak in de klas (daarmee ons ook tonend hoe je het beste van zon ding kon genieten). In brugklas 1L op De Driestar kreeg ik ook les van zon genieter. Omdat ik niet zeker weet of de man toen in overtreding was of niet zal ik niet verder ingaan op persoonlijke gegevens en welk vak hij gaf, maar ik wil u in ieder geval niet onthouden dat de heer Van A. regelmatig (met een schuldbewust lachje, zo van ééntje jongens, het is zo lekker) een shaggie aanstak. Het was 1982.

Nee, ik heb geen obsessie met roken (alhoewel de mensen die mij beter kennen weten dat ik graag tussendoor even naar buiten ga… geen obsessie maar wel veel invoelingsvermogen dus). Maar ik werd er weer aan herinnerd door de in mijn ogen wonderlijke zaak die zich afspeelde tussen het personeelsdeel van de medezeggenschapsraad (PMR) van een scholengemeenschap enerzijds en het bestuur van die scholengemeenschap anderzijds. Onderwerp van geschil: inderdaad, roken. Er kwam een algeheel rookverbod voor het personeel. Dit alles in het kader van het goede voorbeeld dat docenten moeten geven, wetende dat roken – dat is een feit van algemene bekendheid – heel ongezond is. Bovendien bewerkstelligt een rookverbod voor docenten de aangename omstandigheid dat de genieters niemand meer tot overlast zullen zijn.

Geen rookhok

Niet iedere docent was blij met de afkondiging van deze maatregel. Toevalligerwijs waren er onder het docentenkorps aardig wat rokers. Zij zagen zich beroofd van het hun zo wenselijke momentje waarop – in de pauze – even de stress ontladen kon worden. Want die mogelijkheid kregen ze het geheel niet meer. Het rookverbod was zo absoluut dat nergens in en rond school nog de mogelijkheid was om te roken. Het bestuur voelde zich daarentegen sterk staan. De maatschappelijke aanvaardbaarheid van een algemeen rookverbod op een onderwijsinstelling werd nog eens versterkt door de uitslag van een enquête op school waaruit bleek dat een meerderheid van het personeel een algemeen rookverbod ondersteunde.

Nu moet de medezeggenschapsraad (MR) instemming worden gevraagd als er sprake is van een wijziging van het algemeen veiligheids- en gezondheidsbeleid, en onder die noemer bracht het bestuur het voorstel in. In tegenstelling tot de ouders in de MR had het personeelsdeel (PMR) moeite met het voorstel. Een dergelijk absoluut rookverbod viel in slechte aarde. Waarom bijvoorbeeld niet een aparte rokersruimte, die zo geconstrueerd is dat er geen overlast ontstaat? Bovendien gaf de uitslag van dezelfde enquête aan dat weliswaar niet de meerderheid maar wel een zeer substantieel deel van het personeel tégen een absoluut rookverbod was.

Verwisseling van partijen

En nu even opletten. Het bestuur ontving een brief van de PMR waarin de PMR zijn instemming aan het voorstel onthield. Volgens de wet moet het bestuur aan de PMR instemming vragen als het de regeling van arbeidsomstandigheden wil wijzigen (waarmee ze eigenlijk van het roken een soort arbeidsvoorwaarde maakte). Dus alhoewel het bestuur het voorstel aan de hele MR ter instemming had voorgelegd (op grond van het veiligheids- en gezondheidsbeleid), onthield niet de MR maar de PMR zijn instemming (op grond van arbeidsomstandighedenbeleid).

Het bestuur tekende beroep aan bij de landelijke geschillencommissie medezeggenschap. De commissie toonde alle begrip voor het rookverbod, maar verklaarde het bestuur niet-ontvankelijk. De commissie meende dat het bestuur instemming had moeten vragen aan de hele MR. Dat had het bestuur inderdaad gedaan. Op de instemmingsaanvraag kwam echter geen reactie van de MR, maar in plaats daarvan kwam alleen de PMR met een reactie, namelijk het onthouden van instemming op een andere grond. Nu het bestuur toch naar de geschillencommissie was gestapt, had het zich kennelijk neergelegd bij het feit dat niet de hele MR maar alleen de PMR het instemmingsrecht had uitgeoefend. En dat is niet conform de wet. De commissie oordeelde dat in de procedure niet de juiste partijen betrokken waren, nu niet de MR – aan wie het instemmingsrecht toekomt – instemming had geweigerd.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Reformatorische School

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 oktober 2011

De Reformatorische School | 40 Pagina's

Uitgerookt!

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 oktober 2011

De Reformatorische School | 40 Pagina's