Is een schoolbestuurder ook privé aansprakelijk?

Een van rijkswege bekostigde school dient op grond van de onderwijswetgeving uit te gaan van een zogenaamde formele rechtspersoon. Dit betreft met name verenigingen en stichtingen waarvan de statuten de notaris hebben gepasseerd en waarvan de actueelste gegevens zijn ingeschreven bij de Kamer van Koophandel (in het zogenaamde Handelsregister). Als zo’n vereniging of stichting aansprakelijk wordt gesteld, komt in beginsel alleen het vermogen, de “kas” van de rechtspersoon, voor verhaal in aanmerking. Komt het zelfs tot een faillietverklaring, dan gaat “alleen” de rechtspersoon failliet en niet de bestuurders.

Dit betekent dus dat bestuurders van een vereniging of stichting in beginsel niet (financieel) aansprakelijk zijn voor gedragingen van de vereniging of stichting. Dat is echter anders indien er sprake is van kennelijk onbehoorlijk bestuur (wanbestuur). Alleen in dat geval bestaat er een “privé-aansprakelijkheid” voor bestuurders. Voorbeelden daarvan zijn:

• Het schoolbestuur gaat een financiële verplichting aan waarvan reeds op voorhand volstrekt duidelijk is dat deze niet kan worden nagekomen;
• Het bestuur vergadert structureel niet en/of maakt van zijn vergadering geen notulen op of de jaarstukken worden niet opgemaakt;
• Een bestuur dekt zich niet (tijdig) in tegen duidelijk voorzienbare financiële risico’s of vergewist zich niet vol doende van de kredietwaardigheid van een relatie.

Het komt overigens in de praktijk niet vaak voor dat bestuurders in hun privé vermogen aansprakelijk worden gesteld.

Het is voor een curator of een schuldeiser immers vrij lastig om aan te tonen dat er van wanbestuur of onbehoorlijk bestuur sprake is. Buiten het onderwijs is er echter wel een toenemende tendens om bestuurders aansprakelijk te stellen te bespeuren. Bij een stichting of vereniging in de non-profit sector is de bewijslast die op bestuurders ligt om aan te tonen dat er geen sprake is van onbehoorlijk bestuur minder zwaar dan bij commerciële vennootschappen. Dit geldt des te meer indien er sprake is van een bestuur dat bestaat uit vrijwilligers. Als er echter sprake is van bestuursaansprakelijkheid dan is het gehele bestuur, zowel collectief als hoofdelijk, aansprakelijk. Dit betekent dat een bestuurder dus ook aansprakelijk gesteld kan worden voor gedragingen van een of meer andere medebestuursleden. Hoofdelijke aansprakelijkheid betekent tevens dat alle schade op één bestuurder kan worden verhaald.

Uit de praktijk blijkt dat het met de risico’s voor aansprakelijkheid van het bestuur en de individuele bestuursleden van verenigingen en stichtingen meestal wel mee valt. Dit geldt in versterkte mate voor het onderwijs. De gevallen waarin bestuursleden aansprakelijk worden geacht zijn over het algemeen overduidelijke gevallen (en betreffen de niet-onderwijssector). Dit neemt niet weg dat oplettendheid geboden is. In dat kader is het ook van belang om wijzigingen in de bestuurssamenstelling in het handelsregister van de Kamer van Koophandel consequent bij te laten houden. Om de ongewenste financiële gevolgen van bestuurdersaansprakelijkheid af te dekken kan een bestuur er voor kiezen een verzekering afsluiten. De premiehoogte is afhankelijk van de aard en de vermogenspositie van de rechtspersoon. In het onderwijs zijn de kosten die hieraan verbonden zijn gering.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen