‘Het is niet vrijblijvend, maar een gezamenlijke verantwoordelijkheid’

Ouderbetrokkenheid wordt door de landelijke adviesorganisatie CPS Onderwijsontwikkeling omschreven als een niet-vrijblijvende, gelijkwaardige samenwerking tussen ouders en scholen. Vanuit een gezamenlijke verantwoordelijkheid werken school en ouders aan de ontwikkeling van de leerlingen. In hoeverre zijn Leendert en Annemieke het eens met deze visie? Annemieke: ‘Ik denk dat ouderbetrokkenheid inderdaad niet vrijblijvend is en dat je een gezamenlijke verantwoordelijkheid hebt. Het is echter voor ons niet altijd duidelijk hoe Anne-Fleur en Jasmijn het echt doen in de groep. We voeren wel gesprekken met de juf, maar we zijn er zelf niet bij.’ Leendert: ‘En daarom is de samenwerking tussen ouders en scholen volgens mij niet gelijkwaardig. Dat hoeft ook niet. De juf of meester is de professional die voor de klas staat en ik verwacht dat die sturing geeft aan de ontwikkeling van onze kinderen. Wij proberen die ontwikkeling actief te volgen en te helpen als dat nodig is, maar wij zijn geen leerkrachten. We zijn wel samen verantwoordelijk voor het welzijn en de ontwikkeling van onze kinderen, maar de samenwerking is niet gelijkwaardig.’

Ouderparticipatie
Een onderdeel van ouderbetrokkenheid is ouderparticipatie.
Ouderparticipatie betekent dat ouders een bijdrage leveren aan het schoolleven. Ook Leendert en Annemieke zijn op die manier actief op school. Leendert: ‘Ongeveer twee keer per jaar zet ik de papiercontainers buiten en ik zit in de Raad van Toezicht van de PCPO Krimpenerwaard (vereniging voor protestants-christelijk primair onderwijs). De Raad van Toezicht houdt toezicht op allerlei zaken, zoals resultaten en financiën. Ik houd me vooral bezig met communicatie en met onderwerpen die te maken hebben met de strategie van de PCPO Krimpenerwaard. Eén keer per maand hebben we een vergadering en ik denk dat ik er daarnaast nog een dagdeel mee bezig ben. Bijvoorbeeld met het bezoeken van een school of het voorbereiden van een vergadering. Voor mij is dat goed te combineren met het gezinsleven en mijn werk.’
Annemieke: ‘Ik ben officieel luizenmoeder en ik probeer af en toe te helpen met andere taken, bijvoorbeeld pannenkoeken bakken. Als luizenmoeder controleer ik na elke vakantie alle kinderen op luizen. Als er luizen worden geconstateerd, controleren we de kinderen twee weken later weer. Aan het begin van het schooljaar krijgen alle ouders een ouderhulpformulier toegestuurd. Daarop kun je invullen waaraan je dat jaar een bijdrage wilt leveren. Dat varieert van pleinveger tot overblijfmoeder. Je kunt als ouder ook deelnemen aan het gebedsteam. Het gebedsteam komt regelmatig bij elkaar om speciaal voor de school te bidden. Toen ik aangaf dat ik luizenmoeder wilde worden, werd ik meteen gebeld.’ Glimlachend: ‘Volgens mij is het niet zo’n populaire taak.’

Waardevol
Leendert en Annemieke erkennen allebei de waardevolle bijdrage die ouders aan een school kunnen leveren. Maar wat kan een school doen om ouderbetrokkenheid te stimuleren? Leendert: ‘De Koningin Wilhelminaschool stuurt elke maand een nieuwsbrief, zodat ouders weten wat er in en rondom de school gebeurt. Ook krijgen alle ouders aan het einde van elk schooljaar een bedankje. Die twee dingen laten zien dat de school de betrokkenheid van ouders belangrijk vindt. Ik zie echter ook het belang van persoonlijk contact tussen school en ouders. Als beide partijen het gesprek aangaan, wordt de ouderbetrokkenheid nog meer gestimuleerd. Dat is volgens mij heel waardevol, want een school kan niet zonder de betrokkenheid en de bijdrage van ouders.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen