Ons antwoord

In de Tweede Kamer is een vergaderzaal vernoemd naar mr. Groen van Prinsterer. Dat illustreert dat deze 19e-eeuwse staatsman veel voor Nederland heeft betekend. Vooral christenen refereren graag aan hem als drijvende kracht achter het oprichten van christelijke scholen. Van Groen is ook de uitspraak dat een samenleving zonder christelijk onderwijs weinig levensvatbaarheid heeft. Dat is een stevige uitspraak waarvan twijfelachtig is of alle christenen in deze tijd die nog durven te herhalen. Tegelijkertijd geeft het veel verantwoordelijkheid aan hen die nu christelijk/reformatorisch onderwijs mogelijk maken. Ook geeft het richting aan het antwoord dat we in dit speciale nummer aan staatssecretaris Dekker proberen te geven op zijn vraag hoe het onderwijs er in 2032 uit moet zien. Wat is de waarde van christelijk onderwijs in onze samenleving, nu en in 2032? Dan mogen we niet met simpele antwoorden komen waarin we het belang van modieuze vakken gaan opsommen. Als u de artikelen in dit nummer leest zal u opvallen dat dat ook niet gebeurt. Ons antwoord is gericht op duurzame uitgangspunten zoals brongerichtheid, de pedagogische relatie tussen leraar en leerling en identiteit in de vakken. In dit nummer worden die duurzame uitgangspunten geconcretiseerd. Leerlingen die op school leren hun leven te bezien in het licht van Gods genade, zullen daarvan uitdrukking geven door als verantwoordelijke burgers in de samenleving te staan.

Gijsbert Vonk
hoofdredacteur

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen