Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

MEE-ZWANGEREN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

MEE-ZWANGEREN

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het is een koude dag in november als ik de klas een raadsel geef: ik heb een groot geheim dat eigenlijk heel klein is. Dertig paar ogen kijken me onderzoekend aan. Maar dan vliegt er een vinger omhoog: ‘Juf, u krijgt een baby!’ Zelfverzekerd kijkt Marieke me aan. Glimlachend bevestig ik haar vermoeden en dan gaat er een gejuich op. De juf krijgt een baby! De vragen buitelen over elkaar heen: ‘Weet u al wat het wordt?’ ‘Wanneer bent u uitgerekend?’ ‘Mogen we dan op bezoek komen?’ Ik probeer zo veel mogelijk vragen te beantwoorden, maar veel antwoorden gaan verloren in het klassenlawaai. Als ik ze verzeker dat ze langs mogen komen, gaat er een gejuich op.

Plotseling wordt het stil. Langzaam zie ik in de ogen van de leerlingen het besef komen dat het eigenlijk helemaal niet zo leuk is dat de juf zwanger is. En daar komen de eerste bange vragen al: ‘Krijgen we dan een andere juf?’ ‘Kunt u niet gewoon tot het einde van het jaar blijven?’ Ik vertel wat ik weet en stel ze gerust: ‘Jullie moeten nog maanden naar mij luisteren, jongens!’

Die maanden vliegen voorbij. Elke week is de baby onderdeel van gesprek. Het lijkt wel de 31e leerling van de klas geworden. We houden bij hoe groot de baby is, bekijken echo’s en verwonderen ons over het ontstaan van leven aan de hand van de lessenserie van Wonderlijk gemaakt. Dit jaar hebben deze lessen een extra dimensie voor mij. Ook de leerlingen voelen dit haarfijn aan. En als de baby schopt, moet ik dat echt zeggen!

Dan komt het moment van afscheid nemen. We houden ons allemaal groot, geven een stevige hand en zeggen: tot op het kraambezoek! In de weken die volgen, blijven de kinderen meeleven. Een vakantiekaart, een vrolijke mail; iedereen zwangert mee.

En eindelijk is de baby er. Hier hebben we met elkaar naar uitgezien! Op school dringt het nieuws snel door en dan stromen de kaarten binnen. Het lijkt haast afgesproken werk: de vraag wanneer ze langs mogen komen, staat er heel vaak op. Die belofte moet ik dus echt inlossen!

En dan staan ze daar: precies zoals ik van mijn leerlingen had verwacht. Niet afwachtend, maar er direct bovenop. ‘Ach, wat een schatje!’ ‘Ze heeft veel haar!’ ‘Nou juf, gelukkig lijkt ze niet op u!’ Tja, zo kennen we elkaar weer. Allemaal willen ze even voelen hoe zacht haar haartjes zijn. Ze raken niet uitgekeken op dit prachtige meisje. Zoals een van de ouders het treffend verwoordt: ze lijken allemaal wel vader en moeder geworden!


JACOBINEKE DE GOFFAU is leerkracht van groep 8 aan de Ds. Abraham Hellenbroekschool te Zwijndrecht

Dit artikel werd u aangeboden door: De Reformatorische School

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 september 2017

De Reformatorische School | 52 Pagina's

MEE-ZWANGEREN

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 september 2017

De Reformatorische School | 52 Pagina's