Bart en Kees.

Bart. Den vorigen keer waren we met onzen Pelgrim gelegerd te Sukkoth en hebben bij die gelegenheid gelet op de ontbering, die hierop reis zijn deel is en waardoor hij al bedreigd en aangevochten wordt, maar ook welke schaduwrijke bedekking en almachtige bescherming de Heere hem toezegt.
Nu volgen wij hem naar ETHAM, dat is een plaats die gelegen is aan den ingang van den woestijn en ook wel eens SUR genoemd wordt. Hebben wij te Sukkoth zijn uitwendige omstandigheden gadegeslagen, hier krijgen we gelegenheid om hem in zijn inwendige schoonheid te bewonderen.
„Etham" beteekent in onze taal „volkomen oprechtheid".
Kees. Daar ben ik werkelijk nieuwsgierig na al moet ik ook vreezen, dat het nu openbaar zal worden, dat ik er buiten sta. Toch wil ik er gaarne van hooren Bart, als het mis bij mij is, wil ik liever weten dan bedrogen uit te komen.
Bart Waarom denk je dat?
Kees Ach Bart, ik leer alle dagen meer zien wat een huichelaar ik ben
Zondag liet de leeraar zingen Psalm 119 : 1.
Welzalig zijn d' oprechten van gemoed, die ongeveinsd des Heeren wet betrachten.
Ik moet zoo zeggen. Ja Heere, dat geloof ik, dat de oprechten welgelukzalig zijn, maar ach Heere ik vrees een huichelaar, een onoprechte te zijn.
Bart Wel Kees, je bent ook al als zoovelen van Gods bekommerde volk. Niet zoodra heeft de Dominé zijn tekst afgekondigd of zij zijn al aan de toepassing. Het kan nog wel meevallen als je de verklaring hoort.
Kees Het zal mij meevallen als ik onder de oprechten behoor.
Bart De oprechtheid is een deugd die aan alle andere deugden de wezenlijke waarde geeft, want toch, al wat deugdzaam schijnt zonder oprechtheid is niet anders dan bedrog.
Oprechtheid wordt door den Heere geeischt van allen en in alles. Maar het is ook een deugd die door den Heere aan weinigen geschonken wordt als een weldaad uit het genadeverbond.
Da oprechtheid van onzen pelgrim is niet een geleerd kuntsje, maar een deugd. ZE ZETELT IN HET HART, als een werk van den H. Geest. Daarom wordt ze alleen bij Gods wedergeboren volk gevonden.
Kees. Er zijn toch ook wel oprechte menschen onder de onbekeerden?
Bart. Van nature bezitten wij deze deugd niet, hoewel er wel zoo iets door den natuurlijke mensch naar buiten geoefend wordt, wat gewoonlijk oprechtheid wordt genoemd. Toch voor het alwetend oog des Heeren is ook het hart van zulk een „Arglistig en boos van zijn jeugd aan".
Kees. Waaruit zou men het kunnen weten of men het met ware of valsche oprechtheid te doen heeft?
Bart. De ware oprechtheid is werkzaam uit zuivere Godsliefde. De liefde Gods is onzen pelgrim in het hart geplant door Hem, die hem eerst heeft liefgehad en uit dat beginsel werkt de begenadigde, daarom zijn zijn werken oprecht. Maar een natuurlijk mensch, al stelt hij zich oprecht aan, heeft in zijn doen bijoogmerken. Hij houdt zich oprecht om daarmede den hemel te verdienen of om geeerd en geprezen te worden of om zich een naam te verwekken of om zijn have en goed te vermeerderen. Waar dat zoo is, is zijn oprechtheid toch in den grond niet anders dan huichelarij.
Kees. Ik zou zeggen, dat dit niet kan worden tegengesproken.
Bart. Maar nu is er tusschen deze twee ook een groot verschil in wat men beoogt zooals reeds gezegd: de zoogenaamde oprechtheid van den natuurlijken mensch bedoelt zichzelf; die van onzen pelgrim bedoelt Gods eer en het heil van den naaste. „Ik ben maar tot Godes eer; krijgt Hij die, wat wensch ik meer", dat is het lied van den waren oprechte.
Kees. Wat is er dan toch een hemelsbreed verschil tusschen hem, die door God oprecht is gemaakt en zijn naasten!
Bart Dat zal waar zijn; en is dit verschil inwendig groot, het is uitwendig niet minder groot. Waar toch het hart in beginsel is bearbeid door den H. Geest tot oprechtheid, daar kan dat niet verborgen blijven; het wordt naar buiten gehoord en gezien in de vruchten.
Kees Het zal, dunkt mij, belangrijk zijn te vernemen: „Waarin de oprechtheid zich openbaart" dan kan elk zichzelven onderzoeken of men er kennis aan heeft.
Bart. Die ware oprechtheid openbaart zich „door een oprecht getuigenis van zichzelven"
Wat geeft de natuuriijke mensch voor een getuigenis van zichzelve? Dit: Hij is zoo oprecht, zoo braaf, zoo eerlijk, zoo wijs, zoo mild, zoo goed, zoo onschuldig. En hoort nu eens het getuigenis van een die door Gods genade oprecht is gemaakt. „Hij belijdt juist het tegengestelde te zijn, hij belijdt een zondige dwaas te zijn, een onoprechte, een huichelaar een geheel bedorven menschenkind. Elke dwaas zal de schuld verbloemen, zegt Salomo in zijn spreukenboek, maar die in Etham gelegerd was zegt:
,„'k Bekende aan U, o Heer, oprecht mijn zonden
'k Verborg geen kwaad dat in mij werd gevonden.
Zij weten het en belijden het, dat zij zijn ellendig en jammerlijk en arm en blind en naakt.
Kees. Ik had mij van de oprechtheid der oprechten een geheel andere gedachte gevormd, maar als het dat is, dat men oprecht zijn ellende erkent, dan valt mij dat mee.
Bart. Dat dacht ik wel, dat het u niet tegen zou vallen. Die oprechtheid openbaart zich ook door een waar getuigenis van den Heere, De oprechten getuigen van Hem, dat de Heere is: Heilig en goed. Rechtvaardig en Genadig. Zij zingen met den dichter van psalm 145 : 6 „De Heere is recht in al zijn weg en werk" De onoprechtheid heeft geheel verkeerde gedachten van God en altijd op Zijn doen en laten, op Zijn wegen en werken wat aan te merken en af te keuren.
Kees Dat heb ik opgemerkt in mijn omgang met menschen. De een spreekt van den Heere alsof hij een God van enkel liefde is, de ander alsof Hij een ijzer noodlot ware.
Wordt Vervolgd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen