KERKGESCHIEDENIS

Eer wij afstappen van de geschiedenis der Dordsche Synode, willen wij uit de Acta dezer kerkvergadering meedeelen, welk plan de Synode, na de uitheemsche en inlandsche godgeleerden dienaangaande gehoord te hebben, ontworpen heeft voor de catechetische onderwijzing der jonge en rijpere jeugd. Het zal ons een duidelijke voorstelling geven van wat de Vaderen wenschelijk, ja noodig hebben geacht in het geestelijk belang van het zaad der Kerk, en wij zullen er tevens aanleiding in vinden, om op te merken: in hoeverre onze tegenwoordige praktijk daarmee in overeenstemming is of daarvan verschilt.
Het Formulier van dit Synodaal besluit luidt aldus: „Opdat de Christelijke jeugd van hare teedre jaren aan, naarstig in de fundamenten der ware Religie onderwezen en met ware Godzalgheid vervuld moge worden, zoo moet deze drieërlei wijze van catechiseeren waargenomen worden. In de huizen van de Ouders; in de Scholen van de Schoolmeesters; en in de Kerken van de Predikanten, Ouderlingen en Lezers of Krankbezoekers. En opdat deze alle hun ambt (d. w. z. plicht, evenals in Art. 28 der Nederl. Geloofsbelijdenis d. H.) naarstiglijk mogen doen, zullen de Christelijke Magistraten verzocht worden een zoo noodig en heilig werk door haar authoriteit te bevorderen: zullen ook alle degenen, dien het opzicht en het bezoeken der Kerken en scholen bevolen is, vermaand worden, dat zij inzonderheid over dit stuk zorg willen dragen.
Het ambt der Ouders is: thuis hunne kinderen en ook het gansche huisgezin hun toevertrouwd, in de beginselen der Christelijke Religie op het vlijtigst en naar ieders begrip te onderwijzen, ernstelijk en met vlijt tot de vreeze Gods en oprechte Godzaligheid te vermanen, tot de oefening van heilige huisgebeden te gewennen, hen met zich mede te nemen tot het gehoor des Goddelijken Woords, de gehoorde predicatiën, inzonderheid de catechetische, vlijtiglijk met hen te verhalen, eenige capittels der H. Schrift voor te lezen of te geven voor te lezen, de uitnemendste plaatsen der Schriftuur te geven van buiten te leeren, en inprenten, en die op gemeenzame en voor de teedere jonkheid bekwame wijze te verklaren, en hen alzoo tot de catechisatie in de scholen te bereiden, en wanneer zij tot dezelve gekomen zijn, te bevestigen, op te wekken, en naar vermogen te bevorderen. Tot deze schuldige plicht moeten alle ouders, bij welke de vermaning plaatse zal mogen hebben, alsnu openlijk en in de predicatiën, alsnu in 't bijzonder, zoowel in de gewone bezoeking voor het Nachtmaal, als ook op andere bekwame tijden, van de Predikanten, Ouderlingen en Ziekenbezoekers naarstiglijk en ernstiglijk vermaand worden. Indien eenige Ouders, professie (d. i. belijdenis) doende der Gereformeerde Religie, in dit heilig werk nalatig bevonden worden, zullen zij door deftige vermaningen der Predikanten, en zoo de zaak het vereischt door des kerkeraads censure tot hun schuldige plicht gebracht worden.
Hier staan wij voor ditmaal stil. En wanneer wij dan tot onszelven inkeeren, moeten wij dan, op enkele uitzonderingen na, niet uitroepen: wat zijn wij in onze dagen toch vèr van huis! Welk een nalatigheid, en daarom ook welk een reden tot beschaamdheid, wanneer wij in de boven beschreven plicht der Ouders inblikken. Ach, we behoeven geen steen op anderen te werpen. De hand in eigen boezem gestoken, komt ze niet melaatsch er uit te voorschijn? Onbekwaamheid kan hier bezwaariijk als verontschuldiging gelden.
Bizondere geleerdheid wordt toch niet vereischt tot in praktijk brenging van wat de Dordsche Vaderen verlangen. Mag het in 't eerst wat ongewoon of moeilijk wezen, al doende leert men, en wat meer zegt: indien iemand wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begeere, die mildelijk geeft en niet verwijt. Maar, men moet er den tijd maar voor hebben! Zoo luidt een ander bezwaar. Ontbreekt die waarlijk in onze tegenwoordige omstandigheden? 't Is waar, er wordt voor allerlei belangen op onzen beschikbaren tijd beslag gelegd. Edoch, het „beginnende van Jeruzalem" staat niet te vergeefs geschreven. De wezenlijke behoeften van eigen gezin, van eigen kroost, gaan uit een oogpunt van ouderplicht vóór alle andere.
Wanneer we, als het dan inderdaad op de werkdagen niet kan, er dan op den rustdag een gezetten tijd voor wilden afzonderen, om de eenvoudige huiscatechisatie in te stellen naar der Vaderen voorschrift en echt Bijbelscben wensch, zou het zaad der Kerk, ja ook wel maatschappij en staat, er geen vrucht van hebben? Wij hebben aan reformatie dringende behoefte op elk levensterrein, maar rechte reformatie begint in het weer hoog houden van Gods ordinanties in het gezin, de cel waaruit Kerk, maatschappij en natie worden opgebouwd.
L. d. H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen