GEREFORMEERDE KERKVADERS.

Niet echter Bullingers vaderstad Bremgarten, maar Zurich waar Zwingli arbeidde, zou het tooneel van Bullingers zegenrijke werkzaamheid zijn. Wat de aanleiding was, dat Bullinger weldra de plaats van den Züricher Hervormer innemen zou, worde hier met weinige woorden aangestipt.
Toen de Reformatie in de Zwitsersche kantons (overeenkomende met onze geünieerde Provinciën eertijds, of met de hedendaagsche Vereenigde Staten van N. Amerika) zienderoogen veld won, kwam het tot ernstige botsingen tusschen de Hervormingsgezinde kantons eenerzijds en de Roomsche kantons anderzijds (door Oostenrijk gesteund). In Oct. 1531 wierpen uit de roomsche kantons 8000 krijgers zich onverhoeds op het haastig bijeengebrachte legertje der Protestanten, dat slechts het vierde deel hunner tegenstanders bedroeg en door Zwingli als veldprediker vergezelschapt werd. Onder degenen die door de vijanden des Evangelies bij Kappel gedood werden, behoorde ook Zwingli, die met het zwaard doorstoken en daarna door den beul van Luzern gevierendeeld en verbrand werd. Om den doode nog meer te onteeren, werd het stoffelijk overschot van den Hervormer met zwijnenasch vermengd en in de winden verstrooid. Groot was de droefheid en verslagenheid in gereformeerd Zwitserland. Maar ook treffend waren de voorbeelden van getroost zijn en gesterkt zijn in God. We denken hier aan Zwingli's vrouw, de edele Anna Reinhard, die door den slag bij Kappel niet alleen haar man maar ook haar broeder, haar zoon, haar stiefzoon en zwager, en vele lieve vrienden verloren had, en, op het vernemen van die treurmare, hare kinderen kuste, met hen neerknielde en bad: „Heere, Uw wil geschiede en niet de onze!" Een gevolg van de nederlaag der Hervormden bij Kappel was ook, dat het naburige Bremgarten gedwongen werd een vrede te aanvaarden, van welken hare predikanten uitgesloten waren. Op raad van den magistraat besloot Bullinger de stad te ontvluchten en met zijn nog levende ouders naar Zürich uit te wijken, waarheen zijn dappere gade, die den poortwachter de sleutels moest ontwringen, hem straks volgde met de kinderen. Geschiedschrijvers verhalen, dat Zwingli ruim een maand vóór den slag bij Kappel een teeder afscheid van Bullinger nam Alsof hij er een voorgevoel van had, dat deze ontmoeting de laatste zou zijn, omarmde Zwingli zijn vriend en broeder Bullinger onder tranen, en sprak: „mijn lieve Heinrich ! God beware u; wees aan den Heere Christus en aan Zijn kerk getrouw". Eerder dan Zwingli vermoed zal hebben, zou de uit Bremgarten gevluchte Bullinger den vermoorden Hervormer vervangen. Weinige dagen na zijn aankomst te Zürich drongen zijne vrienden Bullinger te prediken in dezelfde hoofdkerk waarin de welbespraakte Zwingli breede scharen voor het zuiver Evangelie der genade en voor den Christus des Evangelies gewonnen had. Zijn predikatie nam de harten in: 't was velen of zij Zwingli zelf weer hoorden prediken; uit het hart was hun gesproken wat de Züricher leeraar na het hooren van die preek uitriep: „waarlijk Zwingli is niet dood, hij is als een feniks uit zijn asch verrezen!" Basel bracht een beroep op hem uit, daarna Appenzell, echter tevergeefs; toen echter de Raad der stad Zürich, gehoor gevende aan den toenemenden aandrang des volks Bullinger tot prediker aan de hoofdkerk en tot voorzitter van den kerkeraad verkoor, kon deze niet weigeren. Hij nam de benoeming aan, doch op deze voorwaarde, dat aan de Dienaren des Woords geen belemmerende bepalingen zouden worden gesteld zooals de Raad van Zürich (uit vrees voor de roomsche kantons) voornemens was te doen. Hij kwam op tegen een binden van de prediking des Woords en verklaarde zulk een benoeming niet te kunnen aanvaarden. Hij verklaarde, ook namens zijn ambtsbroeders, dat zij allen bereid waren het Woord Gods vreedzaam en ingetogen te prediken en zich van de wereldlijke regeering te zullen onthouden; maar „wat God te prediken beveelt, wat nadrukkelijk in den Bijbel staat, dat mogen en kunnen wij ons in geen enkel opzicht verbieden laten, want Gods Woord wil en zal niet gebonden zijn, maar wat men daarin vindt, hetzij wat het wil en wien het ook treffe, zal vrijuit gesproken worden.

Leiden,  Ds. W. den Hengst

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen