ONZE NEDERLANDSCHE BELIJDENIS-SCHRIFTEN.

VII
We hebben een kort overzicht gegeven van de aloude Oecumenische Belijdenisschriften. Thans vragen onze Nederlandsche Symbolen onze aandacht. Zij worden genaamd: „Formulieren van Eenigheid." Niet zonder oorzaak. Daardoor wordt het doel te kennen gegeven, waartoe de Gereformeerde Kerk die geschriften als de hare heeft erkend. We zeiden te voren, dat de opkomende dwaalleer het noodzakelijk maakte, dat de Christelijke Kerk openbare uitdrukking gaf van haar geloof. In de Luthersche Kerk zijn de belijdenisschriften meer bepaald van hooger hand haar opgelegd, namelijk door de regeering des lands. Niet alzoo in de Gereformeerde Kerk. Niet alzoo bij onze vaderen. Neen, de belijdenis van hun geloof is aan onze Godvruchtige, aan onze stoere vaderen niet opgelegd door de regeering, maar is geboren uit eigen overtuiging, is door het zwaard der vervolging aan de ziel van onze vaderen ontperst. De nood was hun opgelegd. Zij moesten getuigen in het gezicht van brandstapel en schavot. Zij waren zich hun geloof bewust en spraken het één van hart en één van zin uit in die geschriften, waarin zij der wereld toonden, wat zij geloofden, en met welker inhoud zij de instemming vorderen van allen, die tot hare gemeenschap toetraden. Zoo waren deze belijdenisschriften een band van eenheid en saamhoorigheid, en deswege genaamd: Formulieren van eenigheid." Zij zijn niet de grond, waarop de eenheid des geloofs rust. Neen, deze is alleen de Heilige Schrift. Dat hebben onze vaderen goed begrepen.
Onder de Formulieren van Eenigheid worden verstaan: de Nederlandsche Geloofsbelijdenis of de 37 Artikelen, de Heidelbergsche Catechismus en de Dordsche Leertegels of de 5 Artikelen tegen de remonstranten.
Kostelijke geschriften. Met welk eene wijsheid genade en licht van boven zijn de opstellers bedeeld geweest. Let maar op de 37 Artikelen. Hoe leefde de Waarheid Gods naar de Heilige Schrift in het hart. Neen, die 37 Artikelen zijn maar niet de vrucht van een wijsgeerig denken en uitwerken van dogmatische stellingen. Zij ademen Geest en leven. Het werk Gods straalde van uit het hart naar buiten. Deze belijdenis is maar geen wijsgeerige wet, integendeel, een innerlijke overtuiging, die men zich niet schaamde om uit te spreken tegenover den vijand. Zij werd welhaast eene banier, die men ontplooide te midden van brandstapel en schavot, die men bezegelde met zijn bloed. Zij was een getuigenis van het standvastig geloof der Kerk tegenover hare menigvuldige vijanden, opdat openbaar zou worden, dat alle beschuldiging, tegen de Gereformeerde leer ingebracht, niet anders dan vuige laster was.
En de Heidelbergsche Catechismus? Wat treffelijk leerboek voor het zaad der Kerk. Hoe practicaal ingericht om ons te onderwijzen in die stukken der leer, noodig te weten tot zaligheid. Het is het bekende woord van Keurvorst Frederik de Vrom: „dit kleinood onzer Kerk leeft in alle harten, die Gereformeerd zijn naar Joh. 3.
En dan nog de 5 Art. tegen de Remonstranten, zoo ingericht, dat ze staan voor de eenheid des geloofs. Neen, dit derde belijdenisschrift mag niet achtergesteld worden bij de anderen. Te betreuren is het, dat velen ze haast niet kennen, nauwelijks met aandacht hebben gelezen. Of zijn ze het niet waard? Behandelen ze niet de fundamenteele stukken der leer, die aangevallen werden door de navolgers van Pelagius, die de leer der vrije genade van hare heerlijkheid zocht te berooven en den zoogenaamden vrijen wil des menschen op den troon wilden plaatsen. Neen, dat remonstrantisme is nog niet uitgediend. Waarom krijgen de dwalingen de overhand? Is het niet, omdat de eenheid en de vastheid der leer ontbreekt? Heeft niet eenerzijds het wijsgeerig denken zich meester gemaakt van de Waarheden Gods, om die aan haar te onderwerpen, als vrucht daarvan voortbrengend een lichaam zonder geest, een dor formalisme zonder leven; de grondslag der Waarheid verliezend, terwijl anderzijds een gegronde kennis van de Waarheid der Schrift, van de fundamenteele leerstukken der zaligheid door sommigen onnoodig wordt geacht. Ach, waar is de stoerheid, de geur en de kracht van het ware Christendom! Mocht de Waarheid, in onze belijdenisschriften ontwikkeld en verdedigd naar den Woorde Gods, weer eens recht in onze harten leven.
Als oudste symbool staat de Nederl. Geloofsbelijdenis vooraan. We willen echter eerst onze aandacht vestigen op den Heidelbergschen Catechismus, omdat deze in de oudste Psalmboeken vooraan is geplaatst.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen