Zending

Het voorbeeld van Eliot in Amerika liet ons zien, dat er buiten onze koloniën nog wel op zichzelf staande pogingen plaats hadden om den heidenen het Woord des Heeren te prediken. Het zou niet moeilijk zijn meer dergelijke zendelingen op te noemen. ’t Was ons er om te doen u aan te toonen, dat onze Compagnie ondanks alle tekort en geldgierigheid voor dien tijd zich gunstig onderscheidde door haar bemoeiingen op zendingsgebied. Haar zuster, de Engelsche Compagnie, deed niets in dit opzicht!
Op ’t laatst der achttiende eeuw zag het er op ’t terrein der kerk treurig uit. Het rationalisme scheen alle leven verstijfd te hebben. Van eenig werk ten gunste van de verkondiging van het Evangelie onder de heidenen was geen sprake, Wat ons land bijv. betrof verwaarloosde men het Zendingswerk in Indië bijna geheel. Toen de V. O. C. in pl.m. 1800 werd opgeheven, had heel Indië nog zes predikanten, waaronder enkelen, die wegens lichaamszwakte ongeschikt waren geworden voor hun werk. En dat terwijl alleen Batavia eens 17 predikanten had geteld, terwijl er geregeld uit ’t moederland predikanten aankwamen, die naar de Buitenbezittingen of ’t binnenland van Java moesten gaan. Mannen, die den opofferenden arbeid in des Heeren kracht aan vingen bleken er niet meer te zijn. Maar nog erger was, dat men stoutweg durfde beweren, dat zendingswerk een onbegonnen werk is en dat God daartoe geen menschenhulp noodig heeft, indien het Zijn wil was sommigen te bekeeren, of geheele volkeren tot onderwerping te brengen aan Zijn bevelen, dan kon Hij het wel zonder menschen.
Anderen meenden, dat eerst een tweede Pinksterwonder der talen moest geschieden om een gezegende uitkomst mogelijk te maken.
Maar toen de kerk haar roeping verzaakte, richtten doortastende mannen zendingsvereenigingen op. Eerst in Engeland. Dan breekt de tijd der nieuwere zending aan, zooals dat genoemd wordt.
Als vader van die nieuwe manier wordt Carey genoemd; eerst schoenlapper en later predikant bij de Baptisten. Deze was het, die door onvermoeid werken in 1792 de eerste zendingsvereeniging vormde en zelf in het daaropvolgende jaar door haar werd uitgezonden. In Engelsch-Indië zou hij naar het voorbeeld van Paulus in eigen onderhoud trachten te voorzien. Ruim veertig jaar heeft hij gearbeid.
Met Carey brak dus de tijd aan der zendingsvereenigingen en zendingsgenootschappen, los naast de kerk. Mogelijk vraagt iemand, of dit wel goed is. We meenen, dat hier de verkeerde weg werd ingeslagen en kiezen beslist voor een kerkelijke zending. Juist zooals ons in de Heilige Schrift vermeld staat van de zending van Paulus en Barnabas vanuit Antiochië.
Ook in ons land ontstond er in 1797 zulk een zendingsgenootschap. Het werd door J. T. v. d. Kemp, den kleinzoon van den bekenden Catechismus-schrijver Van der Kemp, gesticht. Na een uitspattend, zondig leven bij het paardenvolk in militairen dienst was hij dokter geworden in Zwijndrecht. Daar was een groote verandering in zijn leven gekomen, toen hij eens bij het spelevaren op de Maas door een storm werd overvallen en zijn vrouw en kind in de golven zag verdwijnen. Naar hij ons meedeelt werd dit het middel tot zijn bekeering. In dien tijd riep het Londensche Zendingsgenootschap arbeiders op voor de Evangelie-prediking onder de kaffers in Zuid-Afrika. En Van der Kemp zag zich gedrongen daar heen te gaan. Maar vóór hij vertrok, richtte hij eerst in eigen vaderland het Ned. Zendingsgenootschap op. Een zonderlinge zendeling is hij geweest met de kleeding der kaffers aan en geheel hun levenswijze nabootsende ! Een erg gunstig oordeel geeft de geschiedschrijver niet van hem.
L. J.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen