ZIET DEN MENSCH

En Pilatus zeide tot hen: „Ziet, den mcnscW Joh. 19 : 5

Zoover is het dan gekomen, dat de gezegende Middelaar voor den wereldlijken rechter Pontius Pilatus gesteld is. De Joodsche Raad miste onder het Romeinsch bestuur de bevoegdheid tot den ^lood te veroordeelen. Wel had Kajafas het: des doods schuldig uitgesproken, doch voor de volvoering van het doodvonnis was de uitspraak van Pontius Pilatus noodig. Hij wa, s de wereldlijke, d. w. z. de officieele rechter, geroepen om Gods recht op aarde te handhaven. Als Romein oordeelde hij naar dé hoogste ontwikkeling van het recht in die dagen. Van wien zou meer dan van Pilatus verwacht kunnen worden, dat naar recht zou worden geoordeeld?

Het tegendeel is geschied; de handhaving van het recht trad bij Pilatus geheel op den achtergrond voor de zucht om de gunst van het Joodsche volk; voor de gunst verdraaide hij het recht. Hoewel er van overtuigd en Bij herhaling uitroepend, dat hij geen schuld in dezen mensch vond, heeft hij Hem ter kruisdood overgegeven. Wel zocht Pilatus zich van de zaak, hem voorgedragen, af te makga, maar ten slotte boog hij voor den eisch van het door de Parizeen opgewonden volk: „Kruis Hem, kruis Hem!"

Toen in den vroegen morgen, nadat de Joodsche Raad in den nacht den Nazarener veroordeeld had, de eigengerechtigde schare op het voorplein van het paleis van den Romeinschen rechter was blijven staan, opdat zij zich toch niet verontreinigen zouden, is Pilatus tot hen uitgegaan. Dat de oudsten een onschuldige ter dood brengen', deert hun niet, maar geen voetstap willen zij zetten in het paleis van den Romein. Zie in dit gedrag wordt de'eigen grefechtïge geteekend. Och, de zonde werd hem nimmer zonde voor God; hij kent noch de schuld noch. den God-onteerenden aard der zonde en poogt zijn gerechtigheid te verkrijgen uit den vorm-godsdienst. Nochtans zoeken velen in hun godsdienstig bestaan de zaligheid huhner zielen. Van Christus en Zijn volk zijn zij bittere vijanden; van de vrije genade \vilien "^ij niet hoorén. In dit leven geeft God hen naar Zijn rechtvaardig oordeel aan de verharding van hun hart over, gelijk in de handelingen van den Joodschen Raad klaar te zien is en eens zal het schrikkelijk woord hun eeuwig lot beslissen: „Gewogen, gewogen èn te licht bevonden".

Pilatus kwam het Sanhedrin en de met de Oudsten opgekomen schare van stonden aan tegemoet door tot hen uit te gaan en die tegemoetkoming werd stepds grooter en ernstiger. Hoewel hij geen schuld in den verklaagden Nazarener vond, sprak hij Hem nochtans niet vrij. Hij zocht zich van Hem te ontdoen door Hem tot Herodes te zenden en als deze Hem terugzendt, geeft Pilatus het volk de keus tusschen Jezus en den moordenaar Barabbas, met het gevolg dat de Joden de loslating van Barabbas begeeren. Toen nam Pilatus Jezus en geeselde Hem. De tot den kruisdood veroordeelden werden te voren aan de geeseling prijsgegeven. Zoo ook de gezegende Borg. We.der in het rechthuis gebracht vallen de wreede krijgsknechten op Hem aan. Toen is de klacht uit Psalm 22 in vervulling gegaan: , .Sterke stieren van Basan hebben Mij omringd". Gebonden aan een paal, gelijk met zoo menig moordenaar en staatsgevaarlijke oproermaker reeds geschiedde, werd de geeselriem, van scherpe haakjes voorzien, over den rug geslagen van Hem, Die de Koning, der koningen en de Heere der heeren is. Het fylêèsch werd Hem uitgescheurd, ja, gelijk de ploegschaar de voren in den akker trekt, zoo hebben de verharde krijgsknechten als ploegers den rug des Heeren geploegd; zij hebben hun vor«.n lang getogen. Geen Romeinsch burger mocht gegeeseld worden, mgar Hij Die meer is dan alle menschenkinderen. Hij werd aan deze vreeselijke bejegening onderworpen, en Hij droeg dien smaad en die smart vrijwillig. Hij gaf Zijn rug dengenen, die Hem slaan (Jes. 50 : 6), opdat Hij Zijn volk bevrijden zou van het eeuwig' oordeel des doods, , dat zij onderworpen waren.

In hun goddelooze handelingen toch volvoerden Joden en Heidenen, zij het met volle verantwoordelijkheid voor hun daden, wat God in Zijn eeuwigen raad te voren bepaald had, dat geschieden zou. Christus moest bij rechterlijk voiuiis tot den dood veroordeeld. Toen het volk Hem steenigen wilde en van de steilte der stad werpen, ging Hij door het midden van hen heen. Niet door een volksoproer moest Hij sterven, zoomin als door het zwaaird van Herodes, maar Hij moest rechterlijk tot den dood worden overgegeven. Pilatus was de rechter, die Hem veroordeelen zou. Hem Die onschuldig was en toch om de zonden Zijns volks een schuldenaar in het recht Gods. Door Pilatus' verkrommen van het recht liep dan ook het onkreukbare recht des Heeren en dat recht veroordeelde den Onschuldige tot den dood.

Met alle menschen hebben toch Gods uitver- Jcorenen zich. den dood onderworpen en alleen door het doordragen vaii de straf der zonde was verlossing mogelijk. Sion zal door recht verlost worden. Dat is het, wat de Heere verwierf door Zich het vonnis van, den wereldlijken rechter Pontius Pilatus te onderwerpen en Hij maakt door de toepassing Zijner gerechtigheid Zijn • volk dadelijk vrij van vloek en toorn. Het volk van God leert zichzelf schuldig kennen en gansch verloren, onderworpen aan het rechtvaardig oordeel des doods. Gods recht eischt de^A'oltrekking van dat bordeel en laat dat volk geen ruste dag noch nacht. In de vierschaar Gods, bij rechterlijke uitspraak des Vaders wordt het oordeel opgeheven en de zondaar met- God verzoend. En die rechterlijke vrijspraak Gods is alleen mogelijk omdat Christus door den rechter tot den dood veroordeeld is. Daartoe onderwierp Hij Zich aan het vonnis, dat over Hem geveld is. O; dat toch ons oog verlicht werde, om Zijn eeuwige liefde te aanschouwen.

Ziet, den mensch! geslagen en gegeeseld niet alleen met de helsche instrumenten der verharde •krijgsknechten, doch door den toorn Gods, die op Hem brandt door satans Woede, die Hem aangrijnst, door de macht der zonde, die in Hem gewroken wordt. Meerder lijden is door Christus geleden dan ooit één menschenkind in dit leven dragen kan. De Zoon des menschen vermocht te dragen wat in de hel gedragen worden zal door al de verdoemden, omdat Hij niet alleen waarachtig en rechtvaardig mensch, maar ook waarachtig God is. En Hij wilde Zich dat lijden onderwerpen, opdat de door de zonde geschondeij deugden Gods weder volkomen verheerlijkt worden zouden in de zaligheid der Zijnen en omdat Hij hen heeft liefgehad met een eeawige liefde.

Van nature zijn wij voor die liefde van Christus blind; ons hart is er voor gesloten; ons ongeloof weigert tot Hem te vluchten. Niemand kan zich dan ook met het lijden van Christus» troosten, die nog leeft gelijk hij is geboren. Men bedriegt de zielen door allen toe te roepen, dat zij moeten gelooven, dat Jezus voor hen geleden heeft en gestorven is. Maar den door God aan zichzelf ontdekten zondaar, die zich gansch verloren leert kennen voor God, wordt de liefde van Christus ontsloten en dan, o dan roept hij uit: „Die liefde gaat de liefde der vrouwen te boven"; dan kan hij er niet van zwijgen en wordt het: „Wij zullen Uw - uitnemende liefde vermelden, meer dan den wijn". Die liefde verlost en wekt weder-licfdc, welke ons van liefde krank doet zijn. Ja, de liefde van Christus is een eeuwige, onveranderlijke liefde, die de geeselwonden Zijns volks heelt, welke in dit leven hun worden toegebracht en het dolen in deze liefde doet met de bruid uitroepen: „Ik bezweer u, gij dochteren van Jeruzalem... dat gij de liefde niet opwekt, noch wakker maakt totdat het haar luste."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen