De handhaving van de christelijke levensstijl in militaire dienst

Over dit onderwerp is een memorandum verschenen wat samengesteld is door de Nationale Christen Onderofficierenvereniging en uitgegeven is bij drukkerij J. A. E. Schilder te Harderwijk,

De verspreiding van dit memorandum heeft ten doel ons volk op te roepen om met alle hun ten dienste staande middelen er bij onze regering en bevoegde autoriteiten op aan te dringen dat maatregelen genomen zullen worden om de christelijke beginselen in leger en vloot te bevorderen en de militair alzo gelegenheid gegeven wordt om Gods dag te heiligen en naar Gods Woord en Wet Zijn ordonnanties te eerbiedigen en daarnaar te leven. Ernstige bezwaren worden in dit memorandum gemaakt o.a.:

a. tegen de oefeningen die in internationaal verband gehouden worden waarbij steeds een Zondag in beslag genomen wordt;
b. tegen het nog steeds voortdurende kwaad van het op Zondagavond op grote schaal doen vervoeren van militairen, die naar hun garnizoen of legerplaats moeten terugkeren;
c.oefeningen op kerkelijke feestdagen met name Hemelvaartsdag;
d. het aan zeer veel militairen ontnemen van. de gelegenheid om onder rustige omstandigheden en stilte met aan God verschuldigde eerbied, vóór en na de maaltijden te kunnen bidden en danken in de kazemementen en legerplaatsen waar het z.g. cafetaria-systeem bij de verstrekking van de maaltijden is ingevoerd;
e. de grote gejaagdheid bij en de te korte tijd voor het nuttigen van de maaltijden als gevolg van het cafetaria-systeem.

Deze vereniging merkt hierbij op dat door hen een steeds verdere verslapping van het godsdienstig bewustzijn bij de jongere soldaten wordt opgemerkt en dat bij de genoemde belemmeringen deze verslapping in belangrijke mate nog steeds verder zal toenemen. Zij wijzen er op dat de eerbied voor God en gehoorzaamheid aan Zijn geboden in de strijdkrachten ook in onze tijd toch nimmer mag ontbreken.

Ook wijzen zij er op dat in onze tijden van vervlakking, waarbij de Zondag veelal een dag is van sport en spel, genot en vermaak, de heüiging van de dag des Heeren alleszins behoort te worden nagestreefd en deze zaak, een zaak is die geheel christelijk Nederland ter harte behoort te gaan. Hoevele militairen worden door de thans geldende bepalingen gedwongen op Zondag te reizen of in hun legerplaats te blijven, terwijl men daar heel dikwijls niet kan opgaan onder de waarheid, waarbij men is opgevoed en het daartoe naar huis gaan voor hen niet mogelijk is. Ook hetgeen door hen gezegd wordt over het eerbiedig en rustig gebruik van de maaltijden hjkt ons van grote betekenis. . Het mag ons verheugen dat juist uit deze kring van personen die zelf telkens met deze moeilijkheden te maken hebben en ook dagelijks leiding moeten geven aan de jonge militairen, deze bezwaren worden gehoord. Deze alarmkreet strekt in het algemeen niet tot eer dergenen die in onze volksvertegenwoordiging voor ons christelijk volksdeel een vooraanstaande plaats bekleden. Is het niet de dure roeping van al degenen die ter bevoegde plaatse hun stem kunnen verheffen? Dat daartoe door hen gedaan worde al wat hen maar immer mogelijk is, waar het toch gaat om de ere Gods en het welzijn van ons volk! In dit memorandum wordt dan ook met hoge waardering gesproken over hetgeen door Ds. P. Zandt zowel als wat door Ds. C. v. d. Zaal in de Tweede Kamer is gezegd. Woorderlijk wordt daarin ook een stuk van Ds. Zandt uit zijn Kamerrede overgenomen betreffende de dure roeping om Gods dag te heiligen en te eerbiedigen in het leger.

Behoorden echter niet allen die de naam van Christelijk nog willen dragen, zich met al wat in hen is tot. bevordering van deze diep ernstige zaken te geven? Het leven naar Gods Woord en Wet kan immers nooit tot schade, maar wel tot zegen strekken! Zijn daarbij echter de tekenen van het heilig ongenoegen des Heeren over de verachting van Zijn ordinanties en vertreding van Zijn geboden al niet zeer duidelijk merkbaar onder ons volk? Zal de Heere nog verder moeten doortrekken en met nog zwaardere oordelen ons moeten bezoeken om ons te vernederen onder Zijn krachtige hand? Moet ook tot ons steeds dieper wegzinkend volk niet worden uitgeroepen, ziende op Zijn twisting met ons: „O land, land, land, hoor des Heeren Woord!"

Och dat er nog een bukken gevonden werd voor Zijn heilig aangezicht in ware verootmoediging, om met Jeremia te klagen: „Och dat mijn hoofd water ware en mijn oog een springader van tranen! om dag en nacht te bewenen de breuke onzes volks!" Onze deputaten bij de Hoge Overheid hebben het zeer wenselijk geacht om aan de Minister van Oorlog mede te delen, dat dit memorandum onze instemming draagt en zij hebben Zijne Excellentie daarbij verzocht alle middelen te willen aanwenden tot bevordering van deze zo nodige en emstvolle zaak. Ook lijkt het ons zeer wenselijk dat dit memorandum in bredere lagen onder ons volk bekendheid verkrijge, opdat deze zaken levend blijven onder ons. Bovenal moge het een middel zijn waardoor het gebed opgebonden worde en de Heere hiertoe benodigd dat Hij in eenzijdige ontferming en genade over ons zou willen opstaan ten goede. Zijn Naam ter eer, tot heil onzes volks.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen