De kerk in Amerika (XXVIII)

Nu. gaan wij naar de staat lowa. In Holland zijn verschillende provincies, in Amerika hebben wij stateii, Eén van deze 48 staten heeft de naam lowa en is viermaal zo groot als Holland. In deze staat wonen ruipi twee millioen mensen, dus niet dicht bevolkt. Toen wij twee jaar geleden in Holland waren, merkten wij op, dat het zo geheel anders was dan hier. In Holland wonen de mensen veel dichter bij elkaar, en hier is het echt dorpsgewijze.

lowa (door de Amerikanen uitgesproken: Aiowee) is een woord van Indiaanse oorsprong en betekent: „Het schone land". Eens woonden hier de Indianen, maar nu wonen hier de blanken, afkomstig uit alle landen. lowa is een rijk land. Het is zacht golvend heuvelachtig hoogland, met een rijke bodem, bedekt met een soms meters dikke laag teelaarde. Het is geweldig vruchtbaar en jarenlang hebben de boeren geheel geen kunstmest behoeven te gebruiken, wat nu wel meer in gebruik komt. lowa is de grootste landbouwprovincie van Amerika, geheel in cultuur gebracht en bezaaid met boerenhofsteden.

Het is geen staat met grote steden. Neen, dan moet gij in het Oosten van Amerika wezen. In deze staat zijn meer dan 1800 dorpen, die nog geen 1000 inwoners hebben. En de hoofdstad heeft ruim 177.000 inwoners volgens de volkstelling van het jaar 1950. En dat is voor de mensen alhier een geweldige stad. En de stad voor Sioux Center en Rock Valley, die ook tot de dorpen behoren van een paar duizend inwoners, is Sioux City. Deze stad heeft ruim 83.000 inwoners.

Het is te verstaan, dat de voorstander van de landverhuizing uit Nederland in de jaren 1847 en 1848, Ds. Scholte, graag naar lowa wilde gaan. Hij stichtte de kolonie „Pella". Enkele weken geleden zijn wij daar nog geweest. Het is 275 mijl van Sioux Center.

Wonderlijk, deze plaats is gebouwd in Hollandse trant, het is of men daar nog een soort brink heeft midden in het dorp. En als men dan de namen van de, winkeliers leest, als Paardekoper, de Vos enz., en dan mensen ontmoet met namen als Kool en van Haaften, dan komt men geheel in Hollandse omgeving.

Toen daar de kolonie gesticht was, kwamen daar later, in het laatst van 1800, meer Hollanders. En de mensen aldaar vinden het aangenaam om eens een Hollandse predikant te ontmoeten. Het was in de zomer van 1954, dat Ds. J. P. Doornenbal uit Oene in deze omgeving ook mensen heeft bezocht, en ook in Sioux Center. Vooral omdat er veel mensen uit Gelderland en Utrecht hier wonen, vonden ze dat aangenaam, om eens te kunnen praten over het oude vaderland, dat ook hen altijd nog trekt. Ik denk, dat dit ook wel zo zal zijn met de boeren in Zuid-Afrika.

Maar er kwam een tijd, dat alles in de omgeving van Pella bezet was. De zonen der boeren konden geen farms meer krijgen, alles was vol. In het jaar 1871 trok vanuit Pella een grote stoet verhuizers naar een andere plaats. Dezen bleven in de staat lowa, maar gingen naar een andere omgeving. Ze reisden met ossewagens naar Sioux Country, om daar op de vruchtbare prairie ook een dorp te bouwen, dat thans de naam Orange City draagt. Dat betekent: Oranjestad. Ze waren hun oude Vorstenhuis nog niet vergeten, en door deze naam komt hun liefde voor het oude vaderland uit. De leider van deze trekkers was J. Hospers. Het is nu een mooi dorp, 10 mijl van Sioux Center. Daar staat ook ons rechthuis. Eertijds werden hier twee Hollandse kranten gedrukt: „De Vrije Hollander" en „De Volksvriend". Maar deze kranten zijn nu verdwenen. Wel heeft „De Volksvriend" het tot 1952 uitgehouden, maar door het uitsterven van de oude Hollanders moesten ze uiteindelijk stoppen.

En nu is het zo, dat al de farms hier ook bezet zijn, en vele jonge boeren gaan nu verder naar het Noorden en het Westen om zelfstandig te gaan boeren.

Nu is het merkwaardig, dat het bestaan van onze gemeenten niet zijn grondslag heeft in de landverhuizing onder Ds. Scholte. Om nu eerst bij Sioux Center te blijven, de gemeente aldaar heeft haar bestaan meest te danken aan de landverhuizers, die omstreeks 1900 en later naar Amerika zijn gekomen.

Eén der bekendste stichters van de gemeente te Sioux Center is wel geweest Cornelis Schelhng. Een bekende naam voor onze mensen in de omgeving van Goudswaard. Nog jong, in de laatste jaren van de 18e eeuw, was hij geheel alleen naar Amerika vertrokken. Gelijk nu, was er ook toen in Nederland een Emigratievereniging, en wel onder leiding van Prof. M. Noordzij te Kampen. „Landverhuizing op Geref. Grondslag" was de naam van deze vereniging. In de acta der Gen. Synode der Geref. Kerken van 1893, blz. 33, kan men van deze actie lezen. In de bladen werd er propaganda voor gemaakt om naar Colorado te gaan, ook één van de staten in de U.S.A., maar deze mensen zijn misleid en in grote armoede gekomen. Ook Cornelis Schelling was eerst in Colorado gekomen. Op welke wijze, is ons niet geheel duidelijk, maar dit weten wij, dat hij het maatschappelijk ook niet best gehad heeft in Colorado. Het was Ds. Bode (zwager van Ds. Meinders te South- Holland), die vele mensen, welke in grote armoede in Colorado leefden, naar Sioux Center en omgeving bracht. Ook de jeugdige Cornelis Schelling is in de omgeving van Sioux Center komen wonen. In een brief van 12 Juli 1894 van zijn vader. Rook Schelling, destijds te Goudswaard, kunnen wij lezen, dat deze hem ernstig waarschuwde om zeer voorzichtig en met beleid in het maatschappelijke te werken.

De Heere heeft zijn arbeid willen zegenen en tot 14 Februari 1947 heeft hij in het midden van zijn volk mogen wonen. Maar in het bijzonder is hij geestelijk tot rijke zegen geweest. De Heere heeft hem willen gebruiken als middel in Zijn hand tot het ontstaan der gemeente te Sioux Center. En de gemeente te Sioux Center is wel de moedergemeente van al de gemeenten in het Westen van Amerika. Met veel liefde en toewijding heeft hij de gemeenten ruim 33 jaren lang als ouderling mogen dienen. Hij was de vraagbaak voor het volk, zowel voor geestelijke als voor maatschappelijke belangen. Hij had de gave van het woord, en daarbij bijzondere gaven om het juiste woord op zijn pas te zeggen. Hij heeft de navolgende boeken geschreven: „Het leven en sterven en de arbeid van Ds. A. van Dijke", „Het 25-jarig bestaan der gemeente", en ook: , Het leven en sterven van wijlen Ds. J. van der Hoef". Hij was door Gods genade een zielevriend van de nu overleden leraars, en een hartevriend van de nu reeds overleden Ds. G. H. Kersten. Veel heeft hij meegemaakt in zijn leven, maar ook voor hem is het sterven geworden. Nu is hij thuis, om God eeuwig groot te maken. Ook is van hem nog verschenen: „Een woord, nagelaten aan zijn kinderen en kleinkinderen, door Cornelis Schelling. Dit is in het Hollands geschreven en ook in het Engels uitgegeven. Dit kostelijke boek is nog verkrijgbaar bij zijn zoon Rook Schelling te Hewarden, lowa.

Onze voortrekker C. Schelling woonde in de verstrooiing, maar langs wonderlijke wegen heeft de Heere daar een gemeente gesticht. Tegen alles in kwam Hij Zijn volk bijeen te vergaderen, eerst in een zaal, en later in de kerk. En als wij aan deze voortrekkers denken, mogen wij ook met betrekking op het Westen van Amerika wel zeggen:

'k  Zal gedenken hoe vóór dezen
Ons de Heer' heeft gunst bewezen.

Wat is het noodzakelijk om genade te mogen ontvangen, om dat in waarheid te mogen zien en bewonderen.

Sioux Center

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen